خبرگزاری مهر ـ گروه فرهنگ و هنر: کتاب با مقدمهای از نگارنده آغاز میشود که اشاره دارد: حرفهایی هستند که آدم وقتی با خودش میگوید به نظر بسیار درخشان میرسند، اما زمانی که همانها را به زبان میآورد و یا مینویسد دیگران از آن لقمه نمیگیرند یا مثل غذایی مانده و عجیب و غریب آن را مزه مزه میکنند و از دهان بیرون میآورند.
در ادامه مطالب کتاب در هشت بخش آمده که هر کدام عنوانی خاص داشته و با نقاشیهایی از مهندس موسوی زینت شده است. "زبان ظهور"، "غیبت از شهادت"، "مدرسه محبت"، "خشتهایی از آینه"، "عصر سعادت"، "خانه پدری"، "نامههای عاشقانه" و "مائدههای آسمانی" مجموعه مطالب این کتاب هستند.
در بخشی از "مائدههای آسمانی" آمده است: دوباره یک چیزی دارد در انتهای قلبم میلرزد و تکاپو میکند. مدتها بود که خبری از او نبود ولی حالا دوباره آمده است تا مرا به یاد چیزهایی که از دست دادهام بیندازد.خیلی وقت است که دیگر نمینویسم. نوشتههای نیمه کارهام مثل میوههای نیمخورده حیف شدهاند.
بارها قلم را برداشتم تا تمامشان کنم، اما دیدم چنتهام خالی است. آن کسی که به جایم مینوشت مدتهاست که دیگر سر نمیزند. نه به آن شبها که همچون درد مخاض مرا از خواب بیدار میکرد و می گفت بنویس، نه به این روزها. یادش بخیر. هر که بود و هر چه بود، مصاحب نورانیترین لحظات من بود.
چاپ اول کتاب "مائدههای آسمانی" در شمارگان 2000 نسخه امسال منتشر و در آن 13 نقاشی از میرحسین موسوی کار شده است. این 13 تابلو عبارتند از قصیده قدیمی، حقیقت، جماعت در کشتزار، قبله، برکه، طریقت، چهارده معصوم، مرگ، رباعی، نامه عاشقانه، شازده کوچولو و دو تابلو بدون عنوان.
نظر شما