این داستاننویس و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: یکی از دلایل نارضایتی اهل فرهنگ و رسانه این است که متولیان فرهنگی کمتر نسبت به مسئله بنیادی فرهنگ توجه شایانی میکنند و اگر کسانی هم پیدا شوند که دغدغه اینکار را داشته باشند با همان نگاههای سنتی وغیر مهندسی با این مقوله برخود میشود.
وی با اشاره به ضرورت توجه به بیانات مقام معظم رهبری در مورد ضرورت توجه به مهندسی فرهنگی افزود: متاسفانه کمتر تاکتیک و استراتژی از پیش شدهای در مورد برنامههای فرهنگی وجود دارد و اگر میخواهیم فرهنگ در کنار دستاوردهای علمی به سرعت پیشرفت کند باید برنامهریزیها و فعالیتها در ذیل مهندسی فرهنگی قرار بگیرد.
حسنبیگی در ادامه خاطرنشان کرد: با وجود آنکه رسانهها مهمترین زیربنای حیاتی جامعه محسوب میشوند اما یکی از معضلات ما این است که به مسئله فرهنگ در مقایسه با سایر حوزه توجه نمیشود. مثلا به اندازهای که در بخش کشاورزی برنامه ریزی شده برای حوزه فرهنگی برنامه ریزی نشده است و همین نشان دهنده مظلومیت فرهنگ است.
این نویسنده در ادامه با بیان اینکه روند توجه به مسایل فرهنگی خوشبختانه رو به رشد بوده اظهار داشت: زمانی که مدیران فرهنگی میخواهند برای این حوزه برنامهریزی کنند کمتر برنامه بلند مدت و مدون را مورد نظر دارند.
وی افزود: مثلا مدیرانی فرهنگی کمتر به این نکته توجه ندارند که هم اکنون چند کتاب در سال تولید می شود و تیراژ آن چقدر است و در برنامه 5 ساله بعدی این تعداد باید به چه اعداد و ارقامی برسد و یا 60 فیلم در سال تولید می شود و 20 سال بعد باید چه تعداد تولید شود.
حسنبیگی با بیان اینکه اغلب با تغییر مدیران فرهنگی سیاستها نیز تغییر میکند و برنامههای مدون ادامه نمییابد تاکید کرد: با تغییر مدیران نباید سیاستها ورویکردهای فرهنگی تغییرات فاحشی داشته باشد.
این نویسنده در پایان یادآور شد: باید اجرای اصل 44 را که رئیس جمهور نیز به انجام آن اهتمام ویژهای دارد روندی سریعتری به خود بگیرد چرا که اجرای کامل اهداف این اصل میتواند زمینههای بهبود فعالیتهای فرهنگی در کشور را فراهم کند.
نظر شما