موافقت نامه ايران و آژانس بين‌المللي انرژي اتمي جهت اعمال پادمان - بخش پاياني

حدود دسترسي براي بازرسي‌ها

ماده 76

الف ) براي اهداف تعيين شده در بندهاي الف و ب از ماده 71 و تا زماني كه نقاط استراتژيك در آيين نامه‌هاي اجرايي تعيين گردد، بازرسان آژانس به هر مكاني كه گزارش اوليه يا بازرسي‌هاي انجام شده در آن محل دلالت بر وجود مواد هسته‌اي بنمايد، دسترسي خواهند داشت؛‌

ب ) براي اهداف تعيين شده در بند ج ماده 71 بازرسان به هر مكاني كه آژانس طبق مواد 92 – د – 3 يا 95- د – 3 از آن مطلع گرديده، دسترسي خواهند داشت؛

ج ) براي اهداف تعيين شده در ماده 72 بازرسان فقط به نقاط، استراتژيك تعيين شد در آيين‌نامه‌هاي اجرايي و سوابق نگهداري شده پيرو مواد 51 تا 58، دسترسي خواهند داشت؛

د ) در صورتي كه دولت ايران به اين نتيجه برسد كه هرگونه وضعيت غير عادي، باعث ايجاد محدوديت‌هاي بيشتر در دسترسي آژانس گردد. دولت ايران و آژانس‌سريعاً هماهنگي‌هاي لازم را انجام خواهند داد تا آژانس بتواند مسؤوليت‌هاي پادماني خود را با وجود اين محدوديت‌ها به انجام برساند. مديركل چنين ترتيباتي را به اطلاع شوراي حكام خواهد رساند.

ماده 77

شرايطي كه منجر به بازرسي‌هاي ويژه جهت مقاصد ذكر شده در ماده 73 گردد، دولت ايران وآژانس در مورد آن مشورت خواهند نمود. در نتيجه چنين مشورتي آژانس ممكن است:

الف) بازرسي‌هايي، علاوه بر اقدامات تعيين شده جهت بازرسي‌هاي معمولي در مواد 78 الي 82، انجام دهد؛

ب ) اجازه دسترسي، با موافقت دولت ايران، به اطلاعات يا مكان‌هايي علاوه بر آنچه در ماده 76 ذكر شده، به دست آورد. هرگونه اختلاف نظر در مورد نياز به دسترسي اضافي بر طبق مواد 21 و 22 حل خواهد شد؛ در صورتي كه اقداماتي توسط دولت ايران ضروري و فوري باشد، مفاد ماده 18 اجرا خواهد شد.

دفعات و شدت بازرسي‌هاي معمول

ماده 78

به منظور اجراي مؤثر دستورالعمل‌هاي پادمان، بر طبق اين موافقت‌نامه آژانس بايد تعداد، شدت و مدت بازرسي‌هاي معمول را با به بكارگيري زمان بندي بهينه در حداقل لازم نگهدارد و از منابع موجود بازرسي بهترين و اقتصادي‌ترين استفاده را به عمل آورد.

ماده 79

آژانس مي‌تواند يك بازرسي معمول در سال را در مورد مؤسسات و نواحي موازنه مواد خارج از مؤسسات كه موجودي يا توليد سالانه آنها (هر كدام كه بيشتر باشد) متجاوز از 5 كيلوگرم مؤثر نباشد، انجام دهد.

ماده 80

تعداد، شدت، مدت، زمانبندي و نحوه بازرسي‌هاي معمول در مورد مؤسساتي كه موجودي يا توليد سالانه مواد هسته‌اي آنها متجاوز از 5 كيلوگرم مؤثر باشد، بايد به نحوي تعيين گردد كه در شديدترين و محدودكننده‌ترين حالت روند بازرسي شديدتر از حد لازم و كافي جهت اطلاع مستمر از جريان و موجودي مواد هسته‌اي نشود؛ و حداكثر اقدام جهت بازرسي معمول در مورد چنين تأسيساتي به ترتيب زير تعيين مي‌گردد:

الف) براي تأسيسات راكتورها و انبارهاي مهر و موم شده، بازرسي‌معمول سالانه حداكثر يك ششم نفر – سال بازرسي براي هر مؤسسه تعيين مي گردد؛

ب ) براي مؤسساتي به غير از راكتورها يا تأسيسات انبارهاي مهر و موم شده داراي پلوتونيوم يا اورانيوم يا غناي بيش از 5% حداكثر كل بازرسي معمول ساليانه به ميران 30 E نفر – روز در سال براي هر مؤسسه تعيين مي‌گردد، كه در آن E عبارت است از موجودي يا توليد سالانه مواد هسته‌اي (هركدام كه بيشتر باشد) بر حسب كيلوگرم مؤثر. حداكثر بازرسي تعيين شده در مورد هر يك از چنين مؤسساتي به هر صورت نبايد كمتر از 5/1 نفر – سال بازرسي باشد؛ و

ج ) براي مؤسساتي كه مشمول بندهاي (الف) يا (ب) نمي‌گردند، حداكثر كل بازرسي معمول سالانه، يك سوم نفر – سال بازرسي بعلاوه 0.4E نفر – روز بازرسي در سال براي هر مؤسسه تعيين مي‌گردد، كه در آن E عبارت است از موجودي يا توليد سالانه مواد هسته‌اي ( هر كدام كه بيشتر باشد) بر حسب كيلوگرم مؤثر.

دولت ايران و آژانس مي‌تواند توافق نمايند ارقام حداكثر بازرسي تعيين شده در ماده حاضر را در صورتي كه شوراي مقتضي بداند تغيير دهند.

ماده 81

بر اساس مواد 78 الي 80، معيارهاي لازم براي تعيين تعداد، شدت، مدت، زمان بندي و نحوه بازرسي‌هاي معمول در مورد هر مؤسسه شامل موارد زير خواهد بود:

الف) فرم مواد هسته‌اي، خصوصاً اگر مواد هسته‌اي به صورت يك جا يا تعدادي از اقلام جداگانه باشند؛ تركيب شيميايي آنها، و در مورد اورانيوم غناي پايين يا بالاي آن؛ و قابليت دسترسي به آن مواد؛

ب ) كارآيي سيستم حسابرسي و كنترل ايران، شامل ميزان استقلال كاري بهره برداران مؤسسات از سيستم حسابرسي و كنترل ايران؛ ميزان اجراي اقدامات مقرر در ماده 32 توسط دولت ايران؛ سرعت ارائه گزارش‌ها به آژانس، مطابقت آنها با مميزي مستقل آژانس؛ و مقدار و دقت مواد به حساب نيامده، به موجب رسيدگي‌هاي آژانس؛

ج) خصوصيات چرخه سوخت هسته‌اي ايران، به ويژه، تعداد و انواع مؤسسات داراي مواد هسته‌اي مشمول پادمان، خصوصيات اين مؤسسات مرتبط با پادمان، به ويژه ميزان پوشش مراقبتي؛‌ميزان تسهيلاتي كه طراحي چنين مؤسساتي در امر مميزي جريان و موجودي مواد هسته‌اي فراهم مي‌نمايد؛ و ميزاني كه اطلاعات حاصل از نواحي مختلف موازنه مواد را مي‌توان با هم مرتبط ساخت؛

د ) وابستگي‌هاي متقابل بين‌المللي، به ويژه ميزان مواد هسته‌اي كه دريافت يا به كشورهاي ديگر جهت استفاده يا فرآوري ارسال گرديده است؛ هرگونه فعاليت‌هاي مميزي آژانس در اين رابطه،‌و ميزاني كه فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران با كشورهاي ديگر مرتبط مي‌باشد؛ و

ه) پيشرفت‌هاي فني در زمينه پادمان، شامل استفاده از فنون آماري و نمونه‌گيري اتفاقي در ارزيابي جريان مواد هسته‌اي.

ماده 82

چنانچه دولت ايران تشخيص دهد كه فعاليت‌هاي بازرسي داراي تمركز بيش از حد بر مؤسسات خاصي مي‌باشد، دولت ايران و آژانس در مورد آن مشورت خواهند نمود.

اعلام بازرسي‌ها

ماده 83

قبل از ورود بازرسان به مؤسسات يا نواحي موازنه مواد در خارج از مؤسسات، آژانس بايد به شرح زير به دولت ايران اطلاع قبلي دهد:

الف) براي بازرسي‌هاي غيرمعمول پيرو طبق ماده 71 (ج) حداقل 24 ساعت قبل؛ و براي موارد قيد شده طبق ماده 71 (الف) و (ب) و همچنين براي فعاليت‌هاي مندرج، در ماده 48، حداقل يك هفته قبل؛

ب ) براي بازرسي‌هاي ويژه پيرو ماده 73، در اسرع وقت ممكن پس از انجام مشورت بين‌دولت ايران و آژانس براساس ماده 77، بديهي است اطلاع ورود معمولاً جزيي از مشاوره است؛ و

ج ) براي بازرسي‌هاي معمول پيرو ماده 72، براي مؤسسات ذكر شده در بند (ب) ماده 80 و تأسيسات انباري مهروموم شده داراي پلوتونيوم يا اورانيوم با غناي بيش از 5%، حداقل 24 ساعت قبل و براي تمام موارد ديگر يك هفته.

اين گونه اعلام بازرسي‌ها بايد شامل اسامي بازرسان و ذكر مؤسسات ونواحي موازنه مواد خارج از مؤسسات مورد بازديد و مدت زمان بازرسي مؤسسات باشد. چنانچه قرار باشد بازرسان از خارج وارد ايران شوند، آژانس بايد در مورد زمان و مكان ورود آنان به ايران اطلاع قبلي دهد.

ماده 84

علي رغم مقررات ماده 83، آژانس مي‌تواند به عنوان يك اقدام تكميلي بخشي از بازرسي‌هاي معمولي پيرو ماده 80 را بر طبق اصل نمونه برداري اتفاقي، بدون اطلاع قبلي انجام دهد. آژانس براي انجام هرگونه بازرسي‌هاي اعلام نشده، بايد هر نوع برنامه كاري مقرر توسط دولت ايران بر طبق ماده 64 (ب) را كاملاً مورد توجه قرار دهد. همچنين، در صورت امكان و براساس برنامه كاري، آژانس بايد به طور دوره‌اي برنامه كلي بازرسي‌هاي اعلام شده و اعلام نشده خود را با ذكر كلي زمان‌هاي پيش‌بيني شده جهت بازرسي‌ها را به دولت ايران اعلام نمايد. آژانس با در نظر گرفتن مقررات مربوطه در مواد 44 و89، در اجراي هر بازرسي اعلام نشده بايد حداكثر تلاش خود را جهت به حداقل رساندن هرگونه مشكلات كاري براي دولت ايران و بهره برداران مؤسسات به عمل آورد. متقابلاً دولت ايران حداكثر تلاش خود را جهت تسهيل وظايف بازرسان به عمل خواهد آورد.

انتخاب بازرسان

ماده 85

دستورالعمل‌هاي زير جهت انتخاب بازرسان بايد اعمال گردد:

الف) مدير كل بايد كتباً دولت ايران را از نام، تخصص، مليت، رتبه و ديگر مشخصات مربوطه در مورد هريك از كارمندان پيشنهادي آژانس به عنوان بازرس انتخابي ايران، آگاه سازد؛

ب ) دولت ايران بايد ظرف سي‌روز از دريافت چنين پيشنهادي موافقت يا مخالفت خود را به مديركل اطلاع دهد؛

ج ) مديركل مي‌تواند هر كارشناسي را كه توسط دولت ايران پذيرفته شده به عنوان يكي از بازرسان براي ايران تعيين نموده و دولت ايران را از چنين انتخابي مطلع نمايد؛ و

د ) مديركل در پاسخ به درخواست دولت ايران و يا رأساً بايد دولت ايران را بلافاصله از بركناري هر كارمند انتخابي به عنوان بازرس ايران مطلع نمايد.

بهرحال،‌در رابطه با بازرسان مورد نياز جهت انجام اقدامات مقرر در ماده 48 و اجراي بازرسي‌هاي غيرمعمول بر طبق بندهاي (الف) و (ب) از ماده 71 مراحل انتخاب در صورت امكان ظرف سي روز پس از لازم الاجرا شدن اين موافقت‌نامه صورت خواهد گرفت. در صورت عدم امكان انتخاب بازرسان در اين محدوده زماني تعيين شده، بازرسان جهت چنين اهدافي به طور موقت انتخاب خواهند گرديد.

ماده 86

دولت ايران در صورت لزوم بايد در اسرع وقت نسبت به صدور يا تجديد رواديد لازم در مورد هر بازرس انتخاب شده براي ايران اقدام نمايد.

نحوه انجام بازرسي و بازديدهاي بازرسان

ماده 87

بازرسان در اجراي وظايف خود تحت مواد 48 و 71 الي 75 بايد فعاليت‌هاي خود را به گونه‌اي انجام دهند كه موجب مزاحمت يا تأخير در ساخت، راه اندازي و بهره برداري تأسيسات و يا تأثير در مسائل ايمني آنها نگردد. مخصوصاً بازرسان نبايد شخصاً هيچ مؤسسه‌اي را به كار انداخته يا به كارمندان آن مؤسسه دستور انجام كاري را دهند. اگر بازرسان طبق مواد 74 و 75 تشخيص دهند كه عمليات خاصي در يك مؤسسه بايد توسط بهره بردار انجام گيرد، تقاضايي در اين مورد تسليم خواهند نمود.

ماده88

در صورت نياز بازرسان به خدمات موجود در ايران، از جمله استفاده از لوازم جهت انجام بازرسي‌ها، دولت ايران تدارك چنين خدماتي و استفاده از تجهيزات را براي بازرسان تسهيل مي‌نمايد.

ماده 89

دولت ايران حق دارد ترتيبي دهد كه بازرسان طي انجام امور بازرسي خود به وسيله نمايندگان دولت ايران همراهي شوند، مشروط بر اين كه اين امر موجب تأخير در كار بازرسان نگردد و آنها را از انجام وظايفشان باز ندارد.

گزارش‌هاي فعاليت‌هاي مميزي آژانس

ماده 90

آژانس دولت ايران را از موارد زير مطلع خواهد ساخت:

الف) نتايج بازرسي‌ها در فواصل زماني كه در آيين نامه‌هاي اجرايي مشخص شده است، و

ب) نتايج به دست آمده از فعاليت‌هاي مميزي آژانس در ايران، مشخصاً به وسيله ارائه گزارش‌هاي مربوط به هر ناحيه موازنه مواد در اسرع وقت ممكن، پس از تهيه و تأييد صورت موجودي توسط آژانس و نيز برقراري موازنه مواد،

انتقالات بين‌المللي

ماده 91

مقرارت كلي

مواد هسته‌اي كه طبق اين موافقت‌نامه مشمول پادمان هستند و يا خواهند شد و به طور بين‌المللي نقل و انتقال مي‌يابند، براي اهداف اين موافقت‌نامه، با توجه به موارد زير تحت مسئوليت دولت ايران تلقي خواهند شد:

الف) در مورد واردات (مواد) به ايران، از زماني كه چنين مسئوليتي از كشور صادركننده سلب مي‌گردد و حداكثر تا زمان رسيدن مواد هسته‌اي به مقصد؛ و

ب) در مورد صادرات (مواد) از ايران، تا زماني كه كشور دريافت‌كننده قبول مسئوليت نمايد، و حداكثر تا زمان رسيدن مواد هسته‌اي به مقصد.

نقطه‌اي كه در آن انتقال مسئوليت صورت خواهد گرفت، با هماهنگي مناسب دولت‌هاي ذيربط تعيين مي‌گردد. نه ايران و نه هيچ دولت ديگري چنين مسئوليتي را، در قبال مواد هسته‌اي صرفاً به دليل اين كه اين مواد در حال عبور از قلمرو زميني يا هوايي آن دولت مي‌باشد يا در يك كشتي زير پرچم آن دولت يا با هواپيمايي آن دولت حمل مي‌شود، ندارد.

انتقالات به خارج اي ايران

ماده 92

الف ) دولت ايران هرگونه تصميم مبني بر انتقال مواد هسته‌اي مشمول پادمان طبق اين موافقت نامه را به خارج از ايران، در صورتي كه محموله از يك كيلوگرم مؤثر تجاوز نمايد يا در صورتي كه ظرف سه ماه قرار باشد محموله‌هاي مختلف جداگانه به همان كشور ارسال گردد كه هر كدام كمتر از يك كيلوگرم مؤثر باشد ولي در جمع از يك كيلوگرم موثر تجاوز نمايد، به آژانس اعلام خواهد نمود.

ب ) چنين اعلاميه‌اي پس از اتخاذ ترتيبات مورد توافق در مورد انتقال و به طور عادي حداقل دو هفته قبل از آماده شدن مواد هسته‌اي براي حمل به آژانس ارسال خواهد شد.

ج ) دولت ايران و آژانس مي‌توانند در مورد روش‌هاي ديگري جهت اعلام قبلي توافق نمايند.

د ) اين اعلاميه بايد موارد زير را مشخص نمايد:

1- مشخصات و در صورت امكان مقدار و تركيب مورد نظر مواد هسته‌اي كه قرار است انتقال يابد و ناحيه موازنه‌اي كه از آن انتقال صورت مي‌گيرد؛

2- كشور مقصد مواد هسته‌اي؛

3- تاريخ‌ها و محل‌هايي كه مواد هسته‌اي براي حمل آماده مي‌گردد؛

4- تاريخ‌هاي تقريبي ارسال و ورود مواد هسته‌اي؛

5- نقطه‌اي كه كشور دريافت كننده مسؤوليت مواد هسته‌اي مشمول اين موافقت نامه را در آن به عهده خواهد گرفت و تاريخ احتمالي رسيدن به آن نقطه.

ماده 93

اعلاميه مورد اشاره در ماده 92 به ترتيبي خواهد بود كه آژانس بتواند در صورت لزوم بازرسي غير معمولي جهت شناسايي و در صورت امكان بررسي و تأييد مقدار و تركيب مواد هسته‌اي را قبل از انتقال آن به خارج از ايران انجام دهد و در صورت تمايل آژانس يا درخواست دولت ايران مواد هسته‌اي را هنگامي كه براي حمل آمده مي‌شود مهر و موم نمايد. به هر حال، انتقال مواد هسته‌اي به هيچوجه و تحت هيچ گونه اقدام يا تصميمي توسط آژانس پيرو چنين اعلاميه اي نبايد به تأخير افتد.

ماده 94

در صورتي كه مواد هسته‌اي در كشور دريافت كننده، مشمول پادمان آژانس نگردد، دولت ايران ترتيبي خواهد داد تا آژانس ظرف سه ماه از تاريخي كه كشور دريافت كننده مسئوليت مواد هسته‌اي را از ايران به عهده مي‌گيرد تأييد آن كشور را مبني بر انتقال مواد هسته‌اي در يافت دارد.

انتقالات به ايران

ماده 95

الف) دولت ايران آژانس را از هرگونه انتقال مورد نظر مواد هسته‌اي به ايران كه لازم است طبق اين موافقت‌نامه مشمول پادمان گردد، در صورتي كه محموله بيش از يك كيلوگرم مؤثر باشد يا در صورتي كه قرار باشد ظرف مدت سه ماه محموله‌هاي جداگانه از همان دولت دريافت گردد كه هر يك كمتر از يك كيلوگرم مؤثر بوده ليكن در مجموع از يك كيلوگرم مؤثر تجاوز نمايد، مطلع خواهد نمود؛

ب ) آژانس بايد پيشاپيش و در زودترين زمان ممكن قبل از ورود مواد هسته‌اي مورد نظر و در هر حال حداكثر تا تاريخي كه دولت ايران مسئوليت مواد هسته‌اي را به عهده مي‌گيرد، اعلاميه‌اي در اين زمينه دريافت نمايد؛

ج ) دولت ايران و آژانس مي‌توانند بر روي روش‌هاي ديگري جهت اعلام قبلي توافق نمايند.

د ) اين اعلاميه بايد موارد زير را مشخص نمايد:

1- مشخصات و در صورت امكان مقدار و تركيب مواد هسته‌اي مورد نظر؛

2- نقطه‌اي كه در آن دولت ايران مسئوليت مواد هسته‌اي مشمول اين

موافقت‌‌نامه را به عهده خواهد گرفت و تاريخ احتمالي رسيدن به آن نقطه؛ و

3- تاريخ مورد نظر ورود، محل و تاريخ مورد نظر كه قرار است بسته بندي مواد هسته‌اي باز شود.

ماده 96

اعلاميه اشاره شده در ماده 95 بايستي به ترتيب باشد كه آژانس بتواند در صورت لزوم براي تشخيص و در صورت امكان تأييد در مورد مقدار و تركيب مواد هسته‌اي هنگامي كه محموله باز مي‌گردد، بازرسي غيرمعمول به عمل آورد. به هر حال، بازكردن محموله نبايد به هيچوجه و تحت هيچ گونه اقدام يا تصميمي توسط آژانس پيرو چنين اعلاميه‌اي به تأخير افتد.

ماده 97

گزارش‌هاي ويژه

در صورتي كه هر گونه واقعه يا وضعيت غير عادي باعث شود كه دولت ايران معتقد گردد مواد هسته‌اي مفقود گرديده و يا احتمال مفقود شدن آن وجود دارد از جمله وقوع زياد در يك انتقال بين‌المللي، همانطوري كه در ماده 68 پيش‌بيني شده است، دولت ايران بايد در اين مورد گزارش مخصوصي تهيه نمايد.

"تعاريف"

ماده 98

براي اهداف اين موافقت‌نامه:

الف- تغيير (Adjustment) عبارت است از رديفي در سابقه حسابرسي يا گزارش، كه نشانگر اختلاف بين فرستنده/ دريافت كننده يا مواد به حساب نيامده باشد.

ب- توليد سالانه از نقطه نظر مواد 79و80، به معناي مقدار مواد هسته‌اي است كه سالانه از مؤسسه‌اي كه با ظرفيت اسمي كار مي‌كند، خارج مي‌شود.

ج- بسته به معناي مجموعه‌اي از مواد هسته‌اي است كه به عنوان يك واحد براي اهداف حسابرسي در يك نقطه كليدي اندازه‌گيري منظور شده و تركيب و مقدار آنها در يك مجموعه از مشخصات يا اندازه‌گيري‌ها تعريف مي‌گردد. مواد هسته‌اي ممكن است به صورت فله‌اي يا در اقلام جداگانه‌اي قرار گرفته باشد.

د- اطلاعات بسته عبارت است از وزن كل هر عنصر در ماده هسته‌اي و در مورد پلوتونيوم و اورانيوم، تركيب ايزوتوپي آنها در صورت نياز. واحدهاي حسابرسي به شرح زير مي‌باشد:

الف- گرم براي پلوتونيوم موجود در تركيب؛

ب- گرم براي كل اورانيوم و گرم براي مجموع ايزوتوپ‌هاي اورانيوم -235 و233

موجود در اورانيوم غني شده؛

ج- كيلوگرم براي توريوم، اورانيوم طبيعي يا اورانيوم تهي شده؛

جهت تهيه گزارش، ابتدا وزن هر يك از اقلام در بسته‌ها با يكديگر جمع شده و سپس به نزديك‌ترين واحد گرد مي‌شود

ه- صورت موجودي يك ناحيه موازنه مواد، ‌عبارت است از جمع جبري آخرين موجودي فيزيكي آن ناحيه موازنه مواد با كليه تغييرات موجودي كه از زمان صورت برداري فيزيكي رخ داده است.

و- تصحيح عبارت است از درج رديفي در سوابق يا گزارش حسابرسي جهت اصلاح يك اشتباه مشخص شده يا ذكر تغيير در اندازه‌گيري كميتي كه قبلاً‌در سابقه يا گزارش ثبت شده است. هر تصحيح بايد رديف مربوط به خود را مشخص نمايد.

ز- كيلوگرم مؤثر عبارت از واحدي مخصوص است كه در پادمان مواد هسته‌اي به كار مي‌رود. مقدار كيلوگرم مؤثر به طريق زير تعيين مي‌شود:

الف- در خصوص پلوتونيوم، وزن آن برحسب كيلوگرم؛‌

ب- براي اورانيوم با غناي 01/0(ا%) و بالاتر،‌وزن برحسب كيلوگرم ضرب در مربع غناي آن؛

ج- براي اورانيوم با غناي كمتر از 01/0(1%) و بالاتر از 005/0(5/0%) وزن آن برحسب كيلوگرم ضرب در 0001/0؛ و

د- در مورد اورانيوم تهي شده با غناي 005/0(5/0%) يا كمتر و براي توريوم؛ وزن آن برحسب كيلوگرم ضرب در 00005/0.

ح- غنا عبارت است مجموع وزني ايزوتوپ‌هاي اورانيوم -233 و اورانيوم -235 به كل اورانيوم مورد نظر.

ط- تأسيسات يعني:

الف- يك راكتور، يك تأسيسات بحراني،‌يك كارخانه تبديل،‌يك كارخانه توليد ميله‌هاي سوخت، يك كارخانه بازفر‌آوري، يك كارخانه جداسازي ايزوتوپي، يا تأسيسات جداگانه نگهداري مواد؛ يا

ب- هر مكاني كه مواد هسته‌اي به طور معمول بيش از يك كيلوگرم مؤثر در آن استفاده مي‌شود.

ي- تغيير موجودي عبارت است از افزايش يا كاهش برحسب تعداد بسته‌هاي مواد هسته‌اي در يك ناحيه موازنه مواد؛ اين تغييرات شامل يكي از موارد زير مي‌باشد:

الف- افزايش:

1- واردات؛

2- در يافت‌هاي داخلي: در يافت از ساير نواحي موازنه مواد،‌در يافت‌ها از يك فعاليت غير مشمول پادمان (غير صلح‌آميز) يا در يافت‌ها در نقطه شروع پادمان؛‌

3- توليد هسته‌اي: توليد مواد شكافت‌پذير ويژه در يك راكتور؛ و

4- سلب معافيت: اعمال مجدد پادمان بر روي موادي كه قبلاً‌به واسطه كاربرد يا مقدارشان از حسابرسي معاف بودند.

ب- كاهش‌ها:

1- صادرات؛

2- ارسال داخلي: ارسال به ساير نواحي موازنه مواد يا يك فعاليت غير مشمول پادمان (غير صلح‌آميز)؛

3- اتلاف هسته‌اي: اتلاف مواد هسته‌اي به علت تغيير شكل آن به ساير عناصر يا ايزوتوپ‌ها در اثر واكنش‌هاي هسته‌اي؛

4- دورريز اندازه‌گيري شده: مواد هسته‌اي كه اندازه‌گيري شده يا تخمين زده شده يا براساس اندازه‌گيري تخمين زده شده و به نحوي دورريزي شده كه براي فعاليت‌هاي بعدي هسته‌اي مناسب نباشد؛

5- پسمان نگهداري شده: مواد هسته‌اي حاصل از فرآوري يا از يك حادثه بهره‌برداري كه در حال حاضر غيرقابل بازيافت تشخيص داده شده اما انبار مي‌شود؛

6- معافيت: معافيت مواد هسته‌اي از پادمان براساس كاربرد يا مقدار آن؛‌و

7- ساير انواع اتلاف: براي مثال اتلاف تصادفي (اتلاف مواد هسته‌اي غيرقابل جبران در اثر يك حادثه كاري) يا دزدي.

ك- نقطه كليدي اندازه‌گيري به معناي مكاني كه مواد هسته‌اي در آن به شكلي موجود است كه مي‌تواند جهت تعيين جريان يا موجودي مواد اندازه‌گيري شود. نقاط داده و ستانده بوده ولي به آنها محدود نمي‌شود (منجمله دورريزهاي اندازه‌گيري شده) و انبارهاي موجود در نواحي موازنه مواد.

ل- نفر- سال بازرسي، جهت اجراي اهداف ماده 80،‌عبارتست از 300 نفر-روز بازرسي، كه يك نفر- روز يعني يك روز كه طي آن يك بازرس در هر زماني مجموعاً حداكثر تا 8 ساعت به يك مؤسسه دسترسي دارد.

م- ناحيه موازنه مواد يعني ناحيه‌اي در داخل يا خارج يك مؤسسه به طوري كه:

الف- مقدار مواد هسته‌اي را بتوان در هر انتقال به داخل يا خارج از ناحيه موازنه مواد تعيين نمود؛‌

ب- موجودي فيزيكي مواد هسته‌اي را بتوان در صورت لزوم بر طبق دستورالعمل‌هاي مشخص شده در آنجا تعيين نمود،‌به صورتي كه موازنه مواد براي اهداف پادمان آژانس بتواند برقرار شود.

ن- مواد به حساب نيامده عبارت است از تفاوت بين صورت موجودي (EB) و موجودي فيزيكي (PE).

ق- مواد هسته‌اي عبارت است از ماده چشمه (Source material) يا هر ماده شكافت‌پذير ويژه همانطور كه در ماده 20 اساسنامه تعريف شده است. عبارت مواد چشمه در مورد كاني‌ها يا باقي مانده آنها كاربرد ندارد. پس از لازم الاجرا شدن اين موافقتنامه، هر تصميمي از طرف شورا در مورد ماده 20 اساسنامه كه موجب الحاق موادي به عنوان ماده چشمه يا ماده شكافت‌پذير ويژه گردد، تنها پس از موافقت دولت ايران مؤثر واقع خواهد شد.

س- موجودي فيزيكي عبارت است از مجموع كليه مقادير اندازه‌گيري شده يا تخمين زده شده دسته‌هاي مواد هسته‌اي موجود در زمان معين در درون يك ناحيه موازنه مواد،‌كه براساس دستورالعمل‌هاي تعيين شده به دست مي‌آيد.

ر- تفاوت ارسال كننده/ دريافت كننده عبارت است از تفاوت بين مقدار مواد هسته‌اي اظهار شده در يك دسته در ناحيه موازنه مواد ارسال كننده با مقدار اندازه‌گيري شده در ناحيه موازنه مواد در يافت كننده.

ت- اطلاعات مرجع عبارت است از اطلاعاتي كه اندازه‌گيري يا كاليبراسيون ثبت شده و يا جهت به دست آوردن روابط تجربي به كار مي‌روند و اين اطلاعات به منظور تعيين مشخصات مواد هسته‌اي و ارائه اطلاعات دسته استفاده مي‌شوند.

اين اطلاعات مرجع مي‌تواند شامل وزن تركيبات، ضرايب تبديل در تعيين وزن عنصر، گرانش ويژه، غلظت عنصر، نسبت‌هاي ايزوتوپي، رابطه بين حجم و فشار و رابطه بين پلونيوم توليد شده و توان توليدي، باشد.

ث- نقطه استراتژيك عبارت از مكاني است كه در هنگام بررسي اطلاعات طراحي انتخاب مي‌شود كه، تحت شرايط عادي و در صورت تلفيق با اطلاعات حاصل از تمام نقاط استراتژيك، اطلاعات لازم و كافي جهت اجراي معيارهاي پادمان كسب و تأييد مي‌گردد؛ يك نقطه استراتژيك ممكن است شامل هر مكاني باشد كه اندازه‌گيري‌هاي كليدي مرتبط با حسابرسي موازنه مواد انجام مي‌شود و جايي است كه معيارهاي محفظه يا پوشش مراقبتي و امكانات نظارتي اجرا مي‌شود.

اين موافقت نامه در 2 نسخه كه هركدام حكم واحد دارد به زبان انگليسي در نوزدهم ژوئن 1973 در وين به امضا رسيد.

امضا از طرف دولت ايران - دكترم. صدري

امضا از طرف آژانس بين‌المللي انرژي اتمي - سيگوارد اكلوند