معرفی برترین تلسکوپهای جهان در چهارصدمین سالگرد تلسکوپ گالیله

به گزارش خبرگزاری مهر، قدمت مطالعه و مشاهده آسمان و ستاره ها توسط انسان به اندازه قدمت داستانهایی است که درباره این پدیده های طبیعی گفته می شود. اما شیوه ای که انسان با استفاده آن موفق به نفوذ در میان آسمان شد به 400 سال پیش زمانی که گالیله برای اولین بار تلسکوپ ابداعی خود را به سوی آسمان نشانه رفت باز می گردد.

سایت علمی پاپ ساینس به احترام چهارصدمین سالگرد تلسکوپ به معرفی 10 تلسکوپ برتر زمینی و آسمانی از ابتدا تا کنون پرداخته است.

تلسکوپ جمینی: دو رصد خانه دوقلوی نوری و مادون قرمز جمینی با وجود اینکه فاصله زیادی با یکدیگر دارند با کمک یکدیگر قادر به نفوذ به اعماق آسمان خواهند بود.

جمینی جنوبی در فاصله 2.7 کیلومتری آندس در شیلی و جمینی شمالی بر فراز آتش فشان مائونا کی در هاوایی که تلسکوپهای بیشماری را در خود جا داده است، واقع شده اند.

 این تلسکوپها به 7 کشور مختلف که در ساخت آن مشارکت داشته و در حفظ سلامت آن نقش دارند، تعلق دارد. این رصدخانه به سیستمی مجهز است که پوشش های نقره ای را بر روی آینه های جمینی پخش می کند تا توانایی های مادون قرمز آن را افزایش دهد.

رصد خانه جنوبی اروپا: این رصدخانه با وسعت دید 3.5 متر اولین تلسکوپ در جهان است که از آینه اصلی با کنترل رایانه ای برخوردار است.

این تکنولوژی که تکنولوژی جدید تلسکوپ نام دارد در حال حاضر در تمامی تلسکوپها حتی تلسکوپهای آماتور نیز وجود دارد. رصدخانه جنوبی اروپا در صحرای آتاکاما واقع در شیلی قرار گرفته است.

این تلسکوپ در کنار تلسکوپ بزرگ و تلسکوپ بزرگ میلیمتری/ساب میلیمتری آتکاما (ALMA) قرار گرفته و با آمریکای شمالی، آسیای شرقی و شیلی همکاری بین قاره ای دارد. تلسکوپ ALMA بلندترین و پیشرفته ترین تلسکوپ رادیویی جهان عنوان گرفته است.

تلسکوپ ملی نجوم رادیویی:  این رصدخانه از چندین قسمت مختلف از جمله تلسکوپ گرین بنک، تلسکوپ VLA، تلسکوپ بزرگ بازلین و ALMA تشکیل شده است. دانشمندان به تازگی از اطلاعات گرین بنک برای کشف فرکانسهای مولکولهای بین کهکشانی استفاده کرده اند.

نام تلسکوپ بسیا بزرگ، VLA بر اساس ابعاد عظیم آن انتخاب شده است. این تلسکوپ از 27 آنتن رادیویی هر یک با وزن 230 تن تشکیل شده است.

به گزارش مهر، این تلسکوپ که در بیابان سوکورو جنوبی در نیومکزیکو واقع شده است از ترکیب 35 کیلومتر آنتن های رادیویی برای دستیابی به وضوح تصویری بالا استفاده می کند.

تلسکوپ چاندرا/اسپیتزر: یکی دیگر از تلسکوپهای مشهور ناسا پس از تلسکوپ هابل، تلسکوپ مدار گرد اشعه ایکس چاندرا است که با دور شدن از زمین اطلاعات دقیقتری را از مناطق پر انرژی کیهانی به دست خواهد آورد.

تصاویر به دست آمده از تلسکوپ چاندرا به دانشمندان در دستیابی به درک بهتری از تب اختران و سحابی های عظیم کمک خواهد کرد.

تلسکوپ اسپیتزر نیز تلسکوپی مادون قرمز و قدرتمند است که نام پدر تلسکوپهای نجومی جهان، لیمان اسپیتزر را به خود اختصاص داده است.

این تلسکوپ می تواند اطلاعات ارزشمندی از اجرام سرد کیهانی از قبیل ستاره های کوچک را در اختیار دانشمندان قرار دهد. هر دو این تلسکوپها به اکتشافاتی دست یافته اند که کشف آنها از زمین هیچگاه امکان پذیر نبوده است.

تلسکوپ کوروت/کپلر: این دو تلسکوپ فرانسوی، آمریکایی در حال کشف سیاره های شبه زمینی در منظومه های دور افتاده خورشیدی، سیاره ای که حرارت آن برای وجود آب مایع مناسب باشد، به سر می برند.

تلسکوپ کپلر ناسا ماه گذشته به فضا پرتاب شده و طی هفته اخیر با زدوده شدن غبارهای کیهانی از سطح آن، مطالعات خود را آغاز خواهد کرد.

تلسکوپ کوروت توسط فرانسه و با همکاری آژانس فضایی اروپا تولید و مورد استفاده قرا گرفته است. این تلسکوپ از دسامبر 2006 تاکنون به اکتشافات با ارزشی از جمله کشف سیاره ای کوچک و دور افتاده که هر 20 ساعت یک بار به دور ستاره اش حرکت می کند، دست یافته است.

تلسکوپ WM Keck: طراحی دوقلوهای 10 متری و 8 طبقه Keck با وزنی برابر 300 تن به اندازه کشفیاتی که تا به حال انجام داده اند، از شهرت برخوردارند.

هر یک از آینه های این تلسکوپ ترکیبی از 36 قطعه 6 ضلعی است که با یکدیگر هماهنگ شده و عملکردی مانند یک آینه واحد دارد.

به گزارش مهر، تلسکوپ Keck در کوه های مائوناکی واقع شده و به عنوان بزرگترین تلسکوپ نوری و مادون قرمز شناسایی می شود و تاکنون موفق به دستیابی به کشفیات بسیار با ارزشی شده است.

وجود کهکشانها در لبه جهان، مطالعه بر روی ابرنواختران به منظور کشف دامنه وسعت جهان، طبیعت انفجارهای گامایی و کشف سیاره هایی در مدار ستارگان دور افتاده از کشفیات این تلسکوپ است که در علم نجوم تحولات چشم گیری را به وجود آورده است.

رصد خانه مونت ویلسون: رصدخانه مونت ویلسون به عنوان مرز تکامل تلسکوپهای مدرن یکی از مهمترین پایگاه های علمی و اماکن تحقیقاتی در تاریخ جهان به شمار می رود.

تلسکوپ هلز با دامنه 60 اینچی که در حال حاضر از آن استفاده تحقیقاتی نمی شود، به منظور طبقه بندی طیفی ستارگان مورد استفاده قرار می گرفته و در نهایت منجر به شکل گیری نجوم مدرن شده است.

این تلسکوپ در 100 سال گذشته بزرگترین تلسکوپ جهان بوده است اما طی 10 سال اخیر تلسکوپی دیگر با دامنه 100 اینچی جایگزین آن شده است.

از کشفیات این تلسکوپ می توان به کشف گسترش جهان، و ارتباط این گسترش با واقعه انفجار بزرگ اشاره کرد. این تلسکوپ به مدت 40 سال از برترین تلسکوپهای جهان به شمار می رفته است.

تلسکوپ پالومار: تلسکوپ 200 اینچی پالومار تحولی بزرگ در نجوم مدرن به وجود آورده است. مهندسان برای ساخت آینه این تلسکوپ در سال 1934 بالغ بر 1 میلیون دلار سرمایه صرف کرده و بزرگترین آینه کوارتزی جهان را تولید کردند.

آینه پیرکس این تلسکوپ که به سفارش جورج الری هیل  تولید شده است کمتر تحت تاثیر تغییرات دمایی قرار داشته و از خطاهای بصری کمتری برخوردار است.  

پس از تاخیری که در اثر جنگ جهانی دوم در فعالیتهای این تلسکوپ به وجود آمد برای اولین بار در سال 1949 این تلسکوپ مورد استفاده قرر گرفت.

ادوین هابل اولین فردی بود که از میان این تلسکوپ به جهان ماورا نگاه کرد. این تلسکوپ پس از گذشت یک سال نقشه برداری از آسمان شمالی را آغاز کرده و به طبقه بندی اجرام آسمانی پرداخت.

تلسکوپ گالیله: گالیله اولین تلسکوپ جهان را ابداع نکرده است و شاید حتی اولین فردی نیز نبوده است که با استفاده از دوربین به ستاره ها نگاه کرده است. اما تلسکوپ قدرتمند وی امکان مشاهده دوردستها را فراهم کرده و وی قادر به مشاهده اجرامی بوده است که دیگران تا آن زمان موفق به مشاهده آنها نشده بودند.

اکتشافات وی اساس و پایه های علم در اروپا را متحول ساخته و از همین رو عنوان پدر علم مدرن را به خود اختصاص داده است.

به گزارش مهر، در سال 1609 وی با استفاده از تلسکوپ خود به مطالعه ماه پرداخته و موفق به کشف 4 قمر سیاره مشتری شد. در عین حال مشاهده ابرنواختر، لکه های خورشیدی و مشاهده تغییرات ونوس از دیگر کشفیات قابل توجه وی به شمار می رود.

تلسکوپ هابل: این تلسکوپ طی 18 سال پر حادثه از مطالعات، عنوان بزرگترین فضانورد تاریخ را به خود اختصاص داده است. گذشته از تمامی تصایر و اطلاعاتی که هابل به ثبت رسانده است، یافتن ابزار نجومی دیگری که تا کنون موفق به ایجاد چنین تاثیر و تحول همه گیری در علم نجوم شده باشد امری مشکل خواهد بود.

هابل که تا به حال مرجع و منبع بیش از 6 هزار تحقیق و پژوهش بوده است طی 18 سال فعالیت موفق به کشف سن اصلی جهان، تاثیر انرژی تاریک بر وسعت جهان و ثبت تصاویری از سیاره های فراخورشیدی شده است.

به گفته اخترشناسان هابل در زمان خود ارزش و اعتباری برابر تلسکوپ گالیله در 400 سال پیش را دارد زیرا توانسته است به انسان در مشاهده اجرامی که تا به حال از چشم پوشیده بوده اند، کمک کرده و دیدگاه انسان را نسبت به جهان هستی تغییر دهد.