ساختار و ارکان اصلی تصمیم گیر در ناتو
نهادهای اصلی شرکت کننده در تصمیم گیری ها و مشخص کننده خط مشی شورای آتلانتیک شمالی، کمیته برنامه ریزی دفاعی و گروه برنامه ریزی هسته ای است.
تصمیمات متخذه توسط هر یک از ارکان، بدون توجه به سطح مقاماتی که اتخاذ کننده این تصمیمات بوده اند، وضعیتی مساوی با یکدیگر دارند. پس از این ارکان کمیته های تخصصی قرار دارند که آنها نیز به نوبه خود از نمایندگان کشورهای عضو تشکیل می شوند. بنابراین تمامی اعضا در تمامی کمیته ها و در تمامی سطوح نمایندگانی دارند.
الف) شورای آتلانتیک شمالی
شورای آتلانتیک شمالی (NAC) مهمترین نهاد تصمیم گیری در ناتو بوده و دارای بالاترین اقتدار سیاسی در این سازمان می باشد. این شورا دارای نمایندگانی از تمامی کشورهای عضو است که حداقل هفته ای یک بار تشکیل جلسه می دهند. شورای آتلانتیک همچنین ممکن است در سطوح بالاتری مانند وزرای امورخارجه، وزرای دفاع و سران کشورهای عضو تشکیل جلسه دهد اما به هر حال تصمیم های اتخاذ شده در تمامی سطوح به یک میزان قدرت و اعتبار دارند. این شورا در انظار عمومی نقش بسیار مهمی دارد چرا که با انتشار بیانیه و اعلامیه، سیاست ها و تصمیمات اصلی ناتو را اعلام می نماید.
شورای آتلانتیک شمالی تنها رکن ناتو است که جایگاه خود را مستقیما از پیمان آتلانتیک شمالی به دست آورده است. طبق ماده 9 این پیمان کشورهای عضو، شورایی به منظور اجرای مفاد این پیمان متشکل از نمایندگان خود تشکیل می دهند. همچنین بر همین اساس مسئولیت تشکیل ارکان فرعی برعهده این شورا گذاشته شده است. هر زمان که شورای آتلانتیک شمالی در سطح نمایندگان دائمی کشورها تشکیل جلسه می دهد - حداقل هفته ای یکبار- "شورای دائمی" خوانده می شود. شورا حداقل دو بار در سال در سطح وزرای امورخارجه به صورت رسمی یا غیر رسمی تشکیل جلسه می دهد. همچنین ممکن است در سطح وزرای دفاع نیز جلساتی داشته باشد. جلسه شورا در سطح سران کشورها بدون فواصل معین و تنها زمانی برگزار می شود که مسائل مهمی در راستای سیاست امنیتی اتحاد مد نظر باشد.
ب) کمیته برنامه ریزی دفاعی
کمیته برنامه ریزی دفاعی (DPC) در حالت عادی از نمایندگان کشورهای عضو ناتو تشکیل می شود، اما حداقل دو بار در سال در سطح وزرای دفاع تشکیل جلسه می دهد و در رابطه با مهمترین مسائل دفاعی و مسائل مربوط به دفاع دسته جمعی به بحث می پردازد. در این کمیته تمامی اعضا به استثنای فرانسه دارای نماینده هستند. کمیته برنامه ریزی فاعی ناتو در حیطه کاری خود، اهمیتی هم سطح با شورای آتلانتیک شمالی دارد. این کمیته نیز به نوبه خود دارای کمیته های فرعی تخصصی می باشد.
ج) گروه برنامه ریزی هسته ای
وزرای دفاع کشورهای عضو ناتو همچنین در گروه برنامه ریزی دفاعی (NPG) شرکت می کنند و در رابطه با سیاست های هسته ای این سازمان به بحث پرداخته و تصمیم گیری می نمایند. مسائل قابل طرح در این گروه را مسائل مختلفی مانند حفاظت، امنیت و توانایی سلاح های هسته ای ، ارتباطات و سیستم های اطلاعاتی و حتی مسائل گسترده تری مانند کنترل تسلیحات هسته ای تشکیل می دهند.
نظر شما