این شاعر و ترانه سرا در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب گفت: زنده‌یاد ترقی از پیشکسوتان ترانه‌سرایی بودند که در همه ترانه‌هایی که سرودند در تلفیق شعر و موسیقی و رعایت اسلوب شعری دقت زیادی داشتند.
وی افزود: ترانه سرایانی مثل زنده یاد بیژن ترقی و رهی معیری از نسل ترانه سرایانی بودند که بر سنت گذشته ترانه سرایی یعنی گذاشتن کلام روی ملودی، سخت پایبند بودند تخصصی که اغلب ترانه سرایان امروز فاقد این توانایی هستند.
یداللهی در ادامه تصریح کرد: ترقی در تلفیق موسیقی و کلام تسلط زیادی داشت و همیشه تلاش کرد که کلام همراه با موسیقی یه اوج برسد. او به این رسالت ترانه سرا کاملا واقف بود و وظیفه این هماهنگی را بر دوش ترانه سرا می‌دانست و کاملا رعایت می‌کرد.
این ترانه‌سرا اظهار داشت: زنده یاد ترقی بخت و اقبال بلندی داشت و این فرصت را پیدا کرد که با خوانندگان و نوازندگان برجسته موسیقی ایران همچون مرحوم غلامحسن بنان، روح الله خالقی، علی تجویدی و پرویز یاحقی همکاری کند.
وی گفت: مجموعه آثار زنده‌یاد ترقی در تاریخ موسیقی ایران جزو آثار درخشان است که محققان و ترانه سرایان به عنوان منبع معتبر و موثق می‌توانند به آنها مراجعه کنند و در پژوهشها بهره فراوان ببرنند.
یداللهی با بیان اینکه زنده یاد ترقی در همه آثارش حال و هوای محاوره‌ای را در تصانیف خود وارد کرد یادآور شد: قبل از وی حال و هوای محاوره‌ای تنها در ترانه‌های عامیانه و اشعار مردم کوچه و بازار وجود داشت اما ترقی با استادی تمام این نوع کلام را وارد تصنیفهای درخشان خود و موسیقی ملی ایران کرد.
وی در ادامه با اشاره به دوران کاری زنده‌یاد ترقی عنوان کرد: دوره‌ای که ترقی کار ترانه سرایی را شروع کرد دوران شکوفایی موسقی ملی ایران بود. در آن دوره میان عوامل تولید موسیقی ارتباط همدلانه، همفکری و هم حسی وجود داشت چیزی که متاسفانه امروز جایش خالی است، در واقع هرکدام از استادان موسیقی و ترانه سرا جایگاه ویژه‌ای در تاریخ ایران داشتند و به شکوفایی همدیگر کمک به سزایی کردند.
نظر شما