این ترانه سرا در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب گفت: بیژن ترقی، رهی معیری و رحیم معینی کرمانشاهی از نسل ترانه سرایانی هستند که تحولی در ترانه سرایی به وجود آوردند و ترانههای ماندگاری در موسیقی ایرانی به جا گذاشتند.
لاریپور تصریح کرد: ترانههای استاد ترقی از ترانههای به یادماندنی موسیقی ملی است که هم از نظر ساختاری و هم از نظر موسیقی صلابت دارند و به خوبی نمایانگر توانمندی شاعرهستند.
وی تصریح کرد: ما هنرمندان برجستهای داریم که متعلق به نسل گذشته هستند و فقدان آنها ضایعه جبران ناپذیری برای جامعه هنری ماست، اما متاسفانه نسل امروزهیچ شناختی از آثار آنها ندارند و گناه این کوتاهی به گردن رسانههاست. بیژن ترقی از جمله این هنرمندان ماندگار تاریخ بودند که متاسفانه کارهایشان در رسانهها بازتابی نداشت.
این ترانهسرا گفت: دلیل اینکه شاعرانی چون ترقی در دوره خود بر تلفیق کلام و موسیقی تاکید میکردند این بود که این قبیل ترانهسراها ترانه را برای موسیقی میساختند و وزن را بر اساس موسیقی رعایت می کردند. بر این اساس مصرعها برای همخوانی با ملودی کوتاه و بلند میشد در واقع در این ترانهها آهنگساز نبود که کار آخر را انجام میداد، بلکه او کار را تکمیل میکرد.
لاریپور ادامه داد: مخاطب زمانی که ترانههای ترقی مثل ترانه "به رهی دیدم برگ خزان" را میشنود احساس نمیکند موسیقی و ترانه متفاوت هستند. به همین دلیل معتقدم ترانههای این دوره تاثیرگذاری عمیقی داشتند چرا که این ترانهها از محفلهای جمعی بیرون میآمد و این موضوع ارتباط همدلانه خوانندگان، آهنگسازان و ترانهسرایان آن دوره را میرساند.
این ترانه سرا با اشاره به تاثیرپذیری ترقی از ادبیات کلاسیک ایران و شعر معاصر فرانسه تصریح کرد: کارهای ترانه سرایانی چون ترقی در زمان خود نوآوری بزرگی بود، قبل از ایشان آوازهای ایران اغلب بر اساس اشعار کلاسیک ایرانی خوانده میشد اما با ورود بیژن ترقی، رحیم معینی کرمانشاهی و رهی معیری که علاوه بر آشنایی با ادبیات کشور خود با شعرهای جدید فرانسوی هم آشنا بودند تحولی در حوزه ترانهسرایی بوجود آمد.
وی در پایان گفت: باید توجه داشت که تاثیر پذیری این ترانه سرایان از ادبیات جدید هیچ گاه مانع از رعایت اسلوب شعر فارسی نشد و ترانهسرایانی چون ترقی قوانین عروضی و قافیه را کاملا در آثار خود رعایت میکردند.
نظر شما