فلسفه در کشور ما مخاطب ندارد

دکتر منوچهر صانعی دره‌بیدی استاد فلسفه دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: جامعه بشری چه ایرانی، چه اسلامی، انگلیسی و یا عرب همیشه مانند واحد متجانس الاجزاء هستند و همه اجزا با هم هماهنگ هستند، اینگونه نیست که وضع اقتصادی در یک جامعه خوب باشد، اما وضع آموزش و پرورش بد باشد، یا وضع هنر خوب باشد اما وضع سیاسی بد باشد. اگر خوب است همه چیز آن جامعه خوب است و اگر هم بد است همه چیز آن بد است.

وی تصریح کرد: به همین دلیل است در طول تاریخ بسیاری از تمدنها منسوخ شده و از بین رفته اند. تمدنها که از بین رفته اند، وضع سیاسی، اقتصادی، علمی، اخلاقی، دینی و مسائل دیگر آن جامعه تنزل کرده است. اگر هم جامعه ای رشد داشته در همه ابعاد بوده است . اگر هم در زمینه فلسفه کاری انجام نشده، تکراری است، رونقی نیست، نوآوری نیست، مسئله مرتبط با شرایط اجتماعی امروز ما است. 

دکتر دره بیدی افزود: ما از یک سو وابسته به ارزشهای سنتی هستیم و راضی نمی شویم این ارزشها را رها کنیم، از سوی دیگر فشار نوآوری زیاد است، به طوریکه طی دو دهه اخیر سیستمهای ارتباطی جدید مانند تلویزیونهای ماهواره ای، کامپیوتر، اینترنت روابط اجتماعی میان ما و ممالک دیگر را عوض کرده است.

مهمترین مشکل استادان فلسفه نداشتن مخاطب است

این استاد دانشگاه اولین مشکل استادان فلسفه را نداشتن مخاطب خواند و اظهار داشت: خود به عنوان استاد دانشگاه احساس می کنم سر کلاس مخاطب ندارم، گویی من برای خودم حرف می زنم، نه تنها من بلکه همه همکاران من هم گله دارند که مخاطب ندارند، اگر مسئله ای را هم اشتباه مطرح کنم کسی اعتراض نمی کند یعنی تشنگی نیست که حالا برانگیزد.

وی وضعیت اقتصادی استادان دانشگاه را طی دو سه دهه گذشته نامناسب خواند و تصریح کرد: طی این سالها حقوق استاد نصف کرایه خانه او است، حال آنکه یک راننده تاکسی درآمد بیشتری داشته و دارد. در این جامعه که حقوق استاد آنقدر کم است آن چیزی که افت می کند وضعت حرفه ای است و تحقیق و پژوهش را با مشکل مواجه می کند.

زمان طولانی اعطای مجوز به ناشران مشکل بزرگ حوزه فلسفه است

دکتر صانعی دره بیدی مشکل حوزه نشر را با مثالی اینگونه مطرح کرد که کتاب "فلسفه دکارت" من 14 سال پیش از سوی انتشارات الهدی منتشر شد، به عنوان کتاب درسی است و چند سالی است که نایاب شده اما اینک به این کتاب برای چاپ دوم مجوز چاپ داده نمی شود. کتابهای متعددی در وزارت فرهنگ و ارشاد قرار دارند که اجازه چاپ و نشر به آنها داده نشده، ناشران می گویند که کاغذ نیست و اگرهم باشد گران است، کتاب خریده نمی شود.

وی گفت: تولید کتاب بد نیست، بیشتر استادان اهل قلم توانایی دارند می نویسند، اما مجوز طولانی برای نشر که گاهی اوقات 3 سال طول می کشد، ورشکستگی ناشران، عدم همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد و اداره ممیزی و عدم فروش کتاب به مشکلات این عرصه دامن می زند، در مجموع وضع خوب نیست.