اقبال از شعر سنتی روبه افزایش است

نویسنده و شاعر کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر درباره‌ تفاوت شعر مذهبی و آیینی اظهار کرد: شاید در ذهن کسانی که شعر آیینی را نام نهاده‌اند، این نوع اسم بار ادبی بیش‌تر و صراحت کم‌تری دارد؛ اما به نظر من، شعر آیینی همان شعر مذهبی است که پیشینه‌ی زیادی در تاریخ ادبیات دارد.

وی تصریح کرد: اگر چه می‌توان گفت شعر آیینی به معنی واقعی لغوی، کمی گستردگی بیش‌تری نسبت به شعر مذهبی می‌تواند داشته‌باشد.

محقق همچنین درباره‌ی دلیل کم بودن تعداد شعرهای نو مذهبی بیان کرد: شعرای مذهبی معروف در قبل از انقلاب از انگشتان یک دست هم فراتر نمی‌رفتند؛ اما هم‌اکنون تعداد شاعرانی که به این گونه روی آورده‌اند، زیادند و کیفیت شعرهای آن‌ها خوب است.

این شاعر کودکان و نوجوانان خاطرنشان کرد: با این حال، رویکرد به شعر سنتی فراوان شده ‌است. خیلی‌ها وقتی شهریار درگذشت،‌ گفتند غزل دیگر ادامه ندارد؛ اما علاقه‌ جوانان به اشعار سنتی تا حدی بوده که قالب‌هایی چون دوبیتی و مثنوی که تقریبا از بین رفته بودند دوباره احیا شدند.

محقق گفت: یکی از دلایل کمبود شعر نو مذهبی، کمبود مخاطب است و کسی که با شعر مذهبی بیشتر ارتباط برقرار می‌کند با شعر نو کم‌تر رابطه می‌گیرد.