به هر جا رفته بود با در بسته مواجه شده بود ، ديگر تحمل نداشت با اين شرايط چطور مي خواست هزينه هاي درمان كودكش را تامين كند ، در اين وضعيت حتي براي تامين نان شبشان هم محتاج بود چه برسد به تامين مخارج درماني دختر كوچكش ، با خود فكر كرد : آرزو هر سال كه بزرگتر شود وضعيت بيماري اش وخيم تر شده و خرج و مخارج درمانش هم بالاتر مي رود ، در اين وضعيت مخارج كمر شكن بيمارستان و دياليز كردن دخترش را چگونه بايد فراهم كند !
ناگهان نقشه اي شيطاني در ذهنش جرقه زد ، خودرا بالاي سر دختر كوچك رساند ، فرشته معصوم و بي گناه با لبخند شيرين به خواب رفته بود ، مرد دستان خود را دور گلوي طفل كوچك حلقه كرد و فشار داد و .... همه چيز ظرف چند ثانيه تمام شد، حالا ديگر آرزوي كوچك نفس نمي كشيد ، او با همان لبخند شيرين و چشمان معصومش به خواب ابدي فرورفت .
هر روز در صفحات حوادث روزنامه ها به اخبار ناگواري در خصوص سوء رفتار با كودكان بر مي خوريم ، خبرهاي ناگواري كه خواندن آنها بر جان و روح انسان سوهان مي كشد . به راستي چرا ؟
كودك كشي بدترين نوع كودك آزاري
هر گاه در سالهاي گذشته بحثي از كودك آزاري مطرح مي شد ، تمام فكرها به سمت آزارو اذيت جسماني كودك و كتك زدن او معطوف مي شد اما متاسفانه در يكي دو سال اخير معضل بزرگ ديگري كه بسيار سنگين تر از وضعيت قبلي است بر كودكان جامعه ما حاكم شده و آن بحث كودك كشي است كه اكثرا توسط والدين صورت مي گيرد . اين قضيه به گونه اي در جامعه مطرح شده كه كارشناسان ديگر خانه را محيط ايمن و محل آسايش و آرامش كودكان ندانسته و از روند رو به رشد اين معضل اظهار نگراني مي كنند .
خلوت و تنهايي اين فرشتگان معصوم و آزارديده پر شده از چراهايي كه هيچگاه براي آنها جواب منطقي نمي يابند ، آنها نه از مهر و محبت مادر خاطره اي در دل دارند و نه از دست نوازش پدر. مشت و لگد ، ضربه كمربند و كبودي سوختگي هاي سيگار تنها خاطره آنها از دوران كودكي شان است ، كابوسي سخت و وحشتناك از روزهايي كه مي توانست جزء بهترين و شيرين ترين لحظات زندگي شان باشد ، آنها همواره با يادآوري دوران كودكي تنها يك جمله را با خود زمزمه مي كنند كه ما قرباني كودك آزاري هستيم .
بر اساس آمار سازمان جهاني بهداشت در سال 1999 ، 40 ميليون كودك زير 14 سال در سراسر جهان در معرض انواع كودك آزاريها قرار گرفته اند ، كودك آزاري آسيب اجتماعي است و به عنوان يكي از اولويتها و مسائل اجتماعي ، بهداشتي و درماني در كشور هاي مختلف جهان مطرح است . آمارهاي مختلف حتي در كشورهاي پيشرفته بيشتر تخميني است و موارد واقعي هميشه بيشتر از آمارهاي تخميني است ، زيرا كودك آزاري از هر نوع آن ( جسمي ، جنسي ، بي توجهي و غفلت ، عاطفي ) در جوامع مختلف مذموم است و در بسياري از كشورها جرم تلقي شده و براي مرتكب آن عواقب قانوني به همراه دارد .
كودكان همواره آسيب پذير ترين اقشار جامعه هستند كه به دلائل مختلف از جمله پايين بودن سن و نداشتن مهارتهاي كافي قادر به حفاظت و حمايت كامل از خود نبوده و نيازمند حمايت بزرگسالان و به خصوص والدين خود هستند، كودكان اغلب با حقوق خود آشنا نيستند و نمي توانند از خود در برابر انواع بدرفتاريها در خانواده محافظت كنند، كودك آزاري معضل بزرگ اجتماعي است كه همه جوامع چه پيشرفته و چه در حال توسعه را در بر مي گيرد وآثار كوتاه مدت و بلند مدت متعددي را هم در شرايط فعلي و هم بر آينده او يعني دوران بزرگسالي بر جاي مي گذارد اثراتي كه گاه بسيار جبران ناپذير است .
در كشور ما بدرفتاري با كودكان تا حد بسيار به مسائل فرهنگي بستگي دارد ، تحقيقات نشان مي دهد كه والدين كودك آزار نسبت به ساير والدين از سلامت كمتري برخوردار بوده و داراي تحصيلات كمتري هستند، همچنين آشفتگي خانوادگي ، وضعيت اقتصادي پايين و پر جمعيت بودن افراد خانوار از شاخص ترين ويژگي اين خانواده ها است .
متاسفانه هنوز تربيت كودكان و توجه به خصوصيات روحي و جسمي آنها در كشور ما مقام شايسته اي احراز نكرده است در حاليكه به دليل نقش كودكان در سازندگي آينده جوامع و آسيب پذيري آنها ، اين امر ايد در اولويت برنامه هاي ملي هر كشوري قرار گيرد .
در اين ميان نهاد خانواده به عنوان كوچكترين واحد اجتماعي همواره مد نظر قرار گرفته است ، خانواده مانند سكه دو رويي است كه روي مثبت آن پناهگاه و ماوايي است كه در آن محبت ، امنيت و آرامش حكمفرماست و از فرد در مقابل مشكلات سخت و پرفشار زندگي روزمره حمايت و حفاظت مي كند ، اعضاي خانواده در هر شرايطي به يكديگر عشق ورزيده ، از يكديگر مراقبت مي كنند و يكديگر را مي پذيرند در حاليكه روي ديگر سكه تنش و ناسازگاري درون خانواده ، كشمكش ، خشونت و فرار به چشم مي خورد ، قدرت به طور نامساوي بين والدين ، كودكان و همسران تقسيم شده ، فرد غالب معمولا مرد است والدين صاحب اختيار فرزندانشان بوده در مورد آنها به خود حق مي دهند تا براي تربيت فرزندانشان به هر شيوه اي كه صلاح مي دانند عمل كرده و در اين راه حتي از تنبيه هاي سخت جسماني و رواني نيز كوتاهي نكنند .
فقر و كودك آزاري همبستگي نسبتا زيادي با هم دارند كودكاني كه در خانواده هاي فقير زندگي مي كنند به دليل شرايط و محدوديتهاي موجود از ايمني كمتري نسبت به ديگر كودكان برخوردار هستند، نيازهاي بهداشتي، تغذيه اي ، آموزشي ورواني اين كودكان به خوبي برآورده نمي شود و تحت تاثير فضاي زندگي ناديده گرفته مي شود . به نظر مي رسد كه فقر ، اعتياد و شيوع اختلالهاي رواني به عنوان سه عامل مهم و اساسي و موثر در كودك آزاري طي سالهاي اخير زمينه مساعدتري را براي آزار كودكان توسط والدين يا يكي از نزديكان فراهم آورده است .
اگر چه آمار شفاف و روشني در مورد شيوع كودك آزاري در يك دوره زماني مشخص موجود نيست تا بتوان روند اين مشكل اجتماعي را نشان داد اما در عين حال رشد عوامل مهم زمينه ساز اين آسيب از جمله فقر ، اعتياد ، طلاق و بزهكاري مي تواند نشان دهنده شيوع و بروز اين آسيب اجتماعي طي سالهاي اخير باشد .
حمايت از حقوق كودكان متولي خاصي در جامعه ندارد
معاون امور اجتماعي وزارت كشور در اين باره مي گويد : در كشور ما هيچ نهاد و سازمان مشخصي به عنوان متولي خاص از بدو تولد تا سن 18 سالگي و به طور كلي دوران كودكي وجود ندارد و همين مساله نيز موجب شده كه كودك آزاري در جامعهافزايش يابد .
اشرف بروجردي به تولد هاي ناخواسته به عنوان يكي از عوامل كودك آزاري اشاره كرده و معتقد است : 50 درصد تولدها در كشور ما ناخواسته است كه اين امر زمينه بروز كودك آزاري را افزايش مي دهد ، همچنين افزايش جمعيت ، مهاجرت به شهرها و به تبع آن ناتواني خانواده در تامين معاش نيز مي تواند در بروز كودك آزاري نقش مهمي داشته باشد ، به طوريكه پيش از انقلاب اسلامي تنها 47 درصد جمعيت كشور شهرنشين بودند كه امروز به 70 درصد رسيده است .
بروجردي تصريح مي كند : اگرچه در مناطقي از كشور كه از سطح فرهنگ پايين تري برخوردار هستند ، هنوز هم كودك آزاري جسمي به وفور ديده مي شود اما در كل امروزه آزار كودكان بيشتر جنبه رواني پيدا كرده است و صدا و سيما و مطبوعات مي توانند از طريق ارائه آموزش مناسب به خانواده ها در قالب فيلم و برنامه هاي آموزشي به فرهنگسازي صحيح در اين زمينه كمك كنند ، چراكه ما در زمينه آموزش واقعا دچار ضعف هستيم و آنچنان كه بايد بستر سازي مناسبي در اين زمينه صورت نگرفته واگر همه نهادها و دستگاههاي ذي ربط خود را در اين زمينه مسئول دانسته و هماهنگ عمل مي كردند ، شايد امروز تا اين اندازه شاهد افزايش اين معضل در جامعه نبوديم .
وي در ادامه به طرح آموزش مهارتهاي زندگي در شوراي اجتماعي وزارت كشور اشاره كرده و مي گويد: ريشه كني معضل كودك آزاري در كشورنيازمند عزم ملي در جامعه است و به همين منظور در گام اول قرار است از پايان خرداد ماه آموزش هايي در قالب مهارتهاي زندگي به همه اقشار جامعه در ادارات ، موسسات ، مدارس و محيط هاي كار ارائه شوند كه اين آموزش ها همه اقشار جامعه در هر گروه و سني را شامل خواهد شد .
معاون امور اجتماعي سازمان بهزيستي نيز با بيان اينكه 66 درصد كودك آزاري ها در كشور ما از سوي مردان اعمال مي شود و دختران بيش از پسران در معرض اين كودك آزاري ها قرار دارند، اظهار مي دارد : همچنين 25 درصد كودك آزاري ها در خانواده هاي طلاق اتفاق مي افتد و اين در حالي است كه آمارها نشان مي دهد بر اساس يك گرايش نادرست فكري و تربيتي در ايران بيش از 50 درصد والدين در خانواده هاي ايراني معتقدند كه تنبيه به عنوان يك ابزار تربيتي براي كودك لازم است و 40 درصد والدين ايراني نيز به تنبيه بدني گرايش دارند .
نظر شما