پنج دلیل برای ترسناک بودن روباتها

به گزارش خبرگزاری مهر، شنیدن نام روباتهایی مانند رومبا و آسیمو ترس و وحشتی برابر نام روبات ترمیناتور در انسان ایجاد نمی کند اما با توجه به اینکه روبات رومبا که وظیفه تمیزکردن سطوح را به عهده دارد توسط سازنده روباتهای جنگی و نظامی تولید شده است، می تواند اندکی ترس را از سرنوشت انسانها در رویارویی با روباتها به وجود آورد.

صنعت امروزه روباتیک از تولید صرف روباتهای تمیز کننده، پرستار و اسباب بازی گذشته است در حالیکه کشورهایی مانند ژاپن و کره در حال تولید روباتهایی به منظور نگهداری از جمعیت گسترده سالمندان خود هستند، کشوری مانند ایالات متحده بر روی تولید هزاران روبات جنگاور تمرکز کرده تا بتواند در میدانهای رزمی مدرن نیز شرکت داشته باشند در عین حال بسیاری از افراد با تجهیز خود به ابزارهای روباتیک بدن قصد دارند خود و توانایی بدن خود را به نسل آتی روباتها نزدیک سازند.

روباتها چه انسان نما باشند، چه نباشند و چه در جهت رفع نیازهای انسان باشند یا به منظور کشتار و تخریب تولید شده باشند، در آینده ای نه چندان دور برای انسانها خطرساز خواهند شد. سایت علمی لایو ساینس طی مقاله ای جالب به بررسی 5 دلیل مهم پرداخته است که انسانها بر اساس آن باید از روباتها هراس داشته باشند.

انسان به روبات وابسته می شود: ورود روباتها به زندگی انسان نیازمند زور و جبر نیست. میزان کشش انسانها به اشکال مختلف و جذاب روباتهای مختلف و رنگارنگ که به صورت مداوم در حال تکمیل و ارتقا هستند، حقیقتی است که طی ماههای جاری به وضوح مشاهده می شود. مغز در احساس صمیمیت انسان با روباتهایی مانند روباتهای شبه کودک مقصر است، زیرا انسانها برای ادراک چهره های مختلف و احساساتی شدن درباره هر موضوعی توانایی بالایی دارند. حتی اگر آن موضوع یک ماشین و یا یک عروسک باشد با این حال این ماشینها نیاز دارند یکی از مهمترین موانع خود را برای ربودن کامل قلب انسانها از سر راه خود بردارند. روباتها باید ظاهری مشابه انسانها داشته باشند تا چهره زمخت و چشمهای شیشه ای آنها انسان را نهراساند امری که اغلب دانشمندان روباتیک در تلاشند به آن دست یابند.

انسان می تواند با روبات ارتباط عاطفی برقرار کند: متخصصان از اینکه در آینده ای نه چندان دور انسانها با روبات ارتباط عاطفی برقرار کنند، اصلا متعجب نخواهند شد. شاید این پدیده به نظر غیر واقعی به نظر بیاید اما با توجه به اینکه در حال حاضر بسیاری از کاربران از طریق اینترنت به ارتباط با دیگر افراد پرداخته و از طریق نرم افزارهای مختلف با دوستهای مجازی خود به گفتگو می پردازند، تصور اینکه یک روبات فلزی با داشتن حس لامسه و بینایی و صدایی مشابه صدای انسان روزی جایگاه دوست، برادر، خواهر، معلم و ... را برای انسانها پر کند، امری غیر ممکن نخواهد بود.

روباتها انسان را بیکار می کنند: هر کاری که انسانها از پس انجام آن برآیند، روباتها به نحو بهتری قادر به انجام آن خواهند بود در حالیکه انسانهای امروزی هنوز جایگاه مطلق خود را به دست نیاورده اند، روباتها جایگاه خود را به عنوان فضانورد و کاوشگری که می تواند در سخت ترین شرایط در خارج از زمین به مطالعه بپردازد به ثبت رسانده است. انجام کارهای مختلف، از سری کاریهای کارخانه ای تا ایجاد توالی ژنتیکی در ازمایشگاه ها و انجام انواع جراحیهای پیچیده را می توان به راحتی و اطمینان به روباتها سپرد. در حال حاضر به دلیل محدودیت هوشمندی در روباتها، میزان استفاده از این ماشینها به عنوان نیروی کار نیز با محدودیت مواجه است. محدودیتی که با تکامل ثانیه به ثانیه روباتها کمرنگتر شده و رنگ می بازد.

روباتها کشنده خواهند بود: فیلمنامه ای که بر اساس آن روباتها علیه سازندگان خود قیام می کنند شاید کم جذابیت ترین همخوانی جهان تخیلی روباتها و جهان واقعی انسانها باشد. با توجه به هزاران روباتی که در کشورهای مختلف توسط انسانها مورد مصارف جنگی قرار گرفته اند، نمی توان گفت که احتمال تبدیل این فیلمنامه به واقعیت وجود ندارد. کشته شدن سربازان در آفریقای جنوبی توسط روباتهای ضد هوابرد خودکار یکی از کوچکترین نشانه ها در احتمال آغاز چنین مقابله ای است. متخصصان امروزه به صورت جدی در حال بررسی چگونگی تغییر قوانین میدانهای جنگی توسط سربازهای روباتیک هستند. همچنین علاوه بر آمریکا که در جنگهای اخیر خود به میزان گسترده ای از روباتها استفاده کرده اند، انگلستان نیز در حال تولید شبکه ای ماهواره ای است تا با استفاده از آن بتواند تمامی روباتهای نظامی و جنگی خود را با استفاده از آن هدایت و فرماندهی کند.

روباتها تهدیدی برای نسل آینده انسان: انسان امروزی در حال افزودن هر چه بیشتر تجهیزات الکترونیک و رایانه ها به ابزار مورد استفاده روزانه خود است. این پدیده را می توان در جامعه و در میان افرادی که در حال بازی با آی فونها و یا در حال گوش دادن به موسیقی هستند، اندامهای مصنوعی روباتیک، چشم بایونیکی و دیگر تجهیزاتی که برای ارتقا توانایی های جسمانی انسان ارائه شده است به خوبی مشاهده کرد از منظری دیگر روباتها از هر جنبه ای در حال ارتقا هستند، راه رفتن، سخن گفتن و حتی یادگیری. انسان و روبات به تدریج شباهتهای بیشتری با یکدیگر پیدا می کنند و در مقطعی از زمان شاید دیگر هیچ تفاوتی میان آنها وجود نداشته باشد در چنین شرایطی است که انسانها از ادغام شدن با روباتها واهمه ای نخواهند داشت.