برای رسیدن به الگوی توسعه مطلوب فاصله زیادی داریم

به گزارش خبرگزاری مهر، محمد هادی زاهدی وفا در سمیناربازنگری گزارش توسعه جهانی 2009 که با حضور جمعی از  نمایندگان بانک جهانی ، اساتید دانشگاه ها و کارشناسان اقتصادی در تالار خدمت وزارت امور اقتصادی و دارایی برگزار شد اظهار داشت : برای رسیدن به الگوی توسعه مطلوب بسیار فاصله داریم.

وی افزود : در کار تدوین الگو ما به دنبال ساده سازی ، کلی سازی و گذر از مصادیق جزیی هستیم و سازمان های بین المللی این تجربه را دارند و توصیه هایی از سوی این سازمان ها برای توسعه جهانی صورت گرفته است که مملو از ناکامی ها و بعضاٌ دستاوردهایی هم بوده است.

وی افزود: البته تردید وجود دارد چرا که ما تنها تنوع و تکثر را به جغرافیا و منابع منحصر می کنیم در صورتی که این تنوع و تکثرها در اقلیم ها فقط منحصر به جغرافیا نیست بلکه فرهنگ ، آداب ، سنن ، قومیت ها و مذهب کشورها  را نیز در بر می گیرد. بنابراین اگر الگویی لازم باشد که بتواند سعادت ، پیشرفت و رفاه یک منطقه را تامین کند باید بتواند تنوع و تکثرها را در این الگو لحاظ کند.

زاهدی وفا گفت: در قرن معاصر ما الگو های توسعه ای  به صورت مدون و منظم از پایان جنگ جهانی دوم را بیشتر و متمرکزتر مشاهده کردیم و به صورت خاص تئوری هایی که در باب توسعه کشورها مطرح شد از دهه 50 میلادی به بعد به صورت مدون و با تکفل بعضی نهادهای بین المللی تدوین و منتشر شده است.

وی افزود: ازابتدای تدوین الگوهای توسعه و تشکیل رشته هایی دردانشکده های اقتصاد تحت عنوان اقتصاد توسعه ، دو دیدگاه همیشه با هم در مناقشه بوده است. دیدگاه مبتنی بر علم اقتصاد ، الگوی توسعه واحدی را برای همه سرزمین ها و کشورها توصیه می کرد که از نظر اجزاء دارای الگوی ساده تری است و دیدگاه دیگر بر این باور بود که توجه به اقلیم ها و کشورهای مختلف نیازمند الگوی توسعه آن منطقه و کشور است.

از طرفی عده ای در حوزه علم توسعه به دنبال آن بودند که یک الگوی توسعه واحدی داشته باشند و برای کلمه توسعه یک کلمه واحد تدوین کنند و از سوی دیگر در حوزه علم توسعه به دنبال تنوع و تکثر الگوهای توسعه بوده اند و گاهی اوقات این تنوع و تکثر به حدی می رسید که به کار بردن لفظ واحد توسعه را برای تعدد نظرات مشکل می کرد و تا به امروز این مناقشه ها را شاهد بودیم.

زاهدی وفا در ادامه اظهار داشت: یک تجربه جهانی از کارکرد الگوهای توسعه تعریف شده و امروز شاهد تجربه توسعه آمریکای لاتین و قاره آفریقا هستیم. قاره آسیا به دلیل تحولات و تغییرات گسترده ای که داشته نشان می دهد ارائه الگوی توسعه واحد با این گستره جغرافیایی نمی تواند محقق شود.

وی گفت: ما در شرایطی قرار داریم که با بحران مالی فراگیری مواجه هستیم، بنابراین یک بازنگری جدی در کارایی الگوهای توسعه برای کشورها نیازمند است.

وی تاکید کرد : در کشور ما الگوهای توسعه ای و برنامه ای در سه دهه اخیر مطرح شده که برای رشد وتوسعه مناسب است ولی باید راهی طولانی را طی کرد.  اولویت هایی که در این برنامه ها و برنامه پنجساله مد نظر است ودارای اهداف کلان و الگوهای ملی است که این اهداف ملی کمتر در گستره جغرافیایی و استانی تقسیم شده است و این یکی از نکاتی است که ما در برنامه پنجساله به دنبال آن هستیم، اما وقتی چنین رویکردی به برنامه توسعه می شود ما را با کثرت معیارها و متغیرهای متعارضی روبرو می کند.

وی در پایان تصریح کرد: جمع کردن این متغییرها گاهی ما را به سمت ساده انگاری پیش می برد.طبعا اهداف  ملی و توسعه ملی مبتنی بر رشد توسعه منطقه ای نباشد تعارض ایجاد خواهد کرد و اگر به دنبال رشد پایدار در کشور هستیم باید به نهادهای منطقه ای برای رشد ملی توجه شود و انگیزه های منطقه ای را برای حصول به توسعه و رشد ملی داشته باشیدکه این دو از مهم ترین و پیچیده ترین مشکلات برای برنامه توسعه و برنامه کشور خواهد بود.