دراين دوره از انتخابات 246 نامزد براي احراز50 كرسي پارلماني در25 مركز انتخاباتي مبارزه مي كند.
اگرچه دولت كويت در مقايسه با ساير كشورهاي شيخ نشين حوزه خليج فارس نزديك به 4 دهه داراي سيستم پارلماني است اما انتخابات اين دوره اهميت ويژه اي دارد .
كشوركويت در طول 13 سال گذشته يعني از سال 1990 هنگام اشغال اين كشور توسط رژيم سابق عراق به كانون توجه جهانيان مبدل شد.
اين كشور كوچك اما ثروتمند علي رغم جمعيت محدود آن نقش پويايي درشوراي همكاري خليج فارس واتحاديه عرب ايفا مي كند كه برخي مواضع رهبران كويت درشكل گيري سياست هاي عربي ومنطقه اي موثر بوده است.
پس ازاينكه كويت در سال 1992 در يك ائتلاف جهاني ازاشغال رژيم سابق عراق خارج شد به يك تحرك سياسي وتبليغاتي گسترده منطقه اي وبين المللي دست زد تا رژيم صدام را منزوي سازد.
اين تحركات در طول 4 ماه گذشته زماني كه نيروهاي ارتش آمريكاو انلگيس از طريق خاك كويت رژيم بعث عراق را مورد حمله قرار دادند به اوج خود رسيد .
دولتمردان كويت كه احساس مي كردند بدون سرنگوني رژيم صدام، منطقه روي آسايش را نخواهد ديد كليه امكانات زميني دريايي ، هوايي كشور خود را در اختيار نيروهاي ائتلاف قراردادند.
اكنون كه رژيم صدام سرنگون شده است و خطر بالقوه ي تماميت اراضي كويت را تهديد نمي كند تشكيل يك پارلمان قوي وآزاد بيش از پيش ضروري به نظر مي رسد.
دوره هاي قانون گذاري گذشته كويت اگر چه كارنامه درخشاني در طول حيات خود باقي گذاشته اند اما دوره فعلي انتخابات كويت اهميت ويژه اي دارد .
كويت درشرايط فعلي نيازمند يك بازنگري اساسي دربافت " دموگرافي" و ساختار جمعيتي خود دارد كه حذف برخي قوانين قبيله اي كه شهروندان را طبقه بندي مي كند ازجمله اين اقدامات است .
دربعد ديگر، انتخاب نمايندگاني كه شرايط سياسي و بين المللي منطقه وجهان را به خوبي درك كنند مي بايستي جزيي از فرآيند ملي اين كشور باشد، زيرا سقوط صدام و نابودي اين رژيم خونخوار اگرچه يك تغييرخوشحال كنده اي به شمار مي آيد اما ساختار منطقه در پرتو وجود نيروهاي آمريكا و انگليس در عراق، بشدت در معرض مخاطره قرار دارد .
بنابراين صرف نظر ازبرخي انتقاداتي كه مطبوعات عرب از شرايط انتخابات پارلمان كويت ازجمله عدم حضور زنان مطرح مي كنند اما وجود يك پارلمان پويا كه بتواند با پيامدهاي تغييرات منطقه و وجود برخي ازرانت خواري هاي اقتصادي در كويت مقابله كند امري حياتي است.
درهرحال اعضاي اين پارلمان جديد خواه اكثريت آنرا ليبرالها، اسلام گرايان، مستقل ها و يا وابستگان به حكومت تشكيل دهند در مقايسه با دوره هاي گذشته مسووليت دشوارتري به عهده دارند زيرا روند شتاب آلود تغييرات منطقه حضور يك پارلمان قوي و پويا را در كويت طلب مي كند.
نظر شما