به گزارش خبرگزاری مهر، دانشگاه پیزا در ایتالیا برنده بودجه 2/1 میلیون یورویی کمیسیون اروپا برای اجرای پروژه سرشماری آماری دانشگاههای عضو اتحادیه اروپا شده است. اولین نتایج این سرشماری اوایل ژوئن 2010 منتشر می شود. در این راستا مجله علمی "گالیله" مصاحبه ای با "آندرئا بوناکورسی" سرپرست این پروژه انجام داده است که در ادامه می خوانید:
* پروفسور بوناکورسی کار شما چه مواردی را در بر می گیرد؟
- کار ما شامل سرشماری تمام دانشگاههای اروپا و مربوط به انتشار داده های متعددی از موسسات آموزشی به صورت مجزا است و در عین حال شفافیت این اطلاعات را تضمین کرده و یک امکان واقعی را برای مقایسه و انتخاب بهترین دانشگاهها از سوی دولتها، سرمایه گذاران و دانشجویان ارائه می کند. تا به امروز سرشماریهای آماری مشابهی در اروپا وجود نداشت به خصوص به دلیل اینکه در کشورهای مختلف یک "سرشماری مخفی" وجود دارد که مانع انتشار برخی از انواع داده ها می شود. در حقیقت بزرگترین سختی ما در انجام این سرشماری نشاندن موسسات ملی آماری مختلف بر سر یک میز مذاکره برای کسب اطلاعاتی است که مورد توجه ما است و دریافت مجوز از سوی این موسسات برای نشر این اطلاعات است. همچنین ما لیستی از فعال ترین دانشگاهها را در عرصه تحقیقات تولید می کنیم و یک زیرگروه متشکل از چند صد دانشگاه را معرفی می کنیم که آنها را برپایه عناوین دکترا و انتشار مقالات علمی انتخاب کرده ایم. هدف ما همچنین نشان دادن جدولی از دنیای دانشگاهی اروپایی فراتر از دو طبقه بندی جهانی دانشگاه "جائو تانگ" شانگهای و "تایمز" (طبقه بندی Times Higher Education) است.
* تفاوتهای جدول شما با جدولهای ارائه شده از سوی این دو شاخص بین المللی چیست؟
- در رده بندی شانگهای به خصوص پارامترهایی مورد ملاحظه قرار می گیرند که توجه خود را به تحقیقات علمی معطوف کرده اند. برای مثال تعداد انتشار مقالات علمی و حضور بیشتر مولفان در مجلات علمی بین المللی، حضور برندگان جایزه نوبل (تنها برای فیزیک، پزشکی، شیمی و اقتصاد) و انتشار مقالات در مجلات "نیچر" و "ساینس". این شاخصها دانشگاههایی را که بیشتر در علوم انسانی مختصص شده اند و دانشگاههای کوچکتر و تازه تاسیس را بی اعتبار می کنند. برای مثال تعداد نشر مقالات در این رده بندی بر پایه داده های موسسه اطلاعات علمی (ISI) در فیلادلفیا است که علوم پایه چون زیست شناسی، فیزیک و شیمی را ارزیابی می کند و علوم انسانی را مورد ملاحظه قرار نمی دهد. این درحالی است که ما این شاخصها را در مورد این گروه علمی نیز مقایسه می کنیم و در تحقیقات خود از داده های جدید و در دسترس روی شبکه مثل Scopus (آرشیو آنلاینی که با همراهی ناشران و سردبیران مختلف ایجاد شده است) و آرشیو Google Scholars استفاده می کنیم.
* طبقه بندی "تایمز" به چه شکلی انجام می شود؟
- رده بندی جهانی تایمز بسیاری از کارشناسان را نگران می کند چرا که به قدرت و دقت رده بندی شانگهای نیست. در حقیقت "تایمز" داده های خود را از نظرسنجیهایی که رقم پاسخگویی آنها اغلب پایین است انتخاب می کند. برای مثال نظرسنجی مربوط "به ورود به دنیای کار پس از اخذ لیسانس" تنها مدیران و مسئولان شخصی برخی از شرکتها را لحاظ می کند و تنها به پنج درصد از نمونه های مصاحبه شده پاسخ می دهد.
* آیا شما نیز چنین اطلاعاتی ارائه می کنید؟
- خیر. ما توجه خود را به تولید داده هایی معطوف کرده ایم که یک قیاس پذیری اروپایی دارند. بعید به نظر می رسد که تمام موسسات ملی آماری اروپایی تحقیقاتی از این نوع ارائه کنند.
* بنابراین شما کدام پارامترها را در سرشماری خود مورد ملاحظه قرار می دهید؟
- پیش از همه اطلاعات شخصی مثل دانشگاهها در کجا واقع شده اند، چه زمانی تاسیس شده اند و از این قبیل را بررسی می کنیم. سپس "ورودیها" (input) مربوط به اطلاعات شخصی روسای دانشگاهها، استادان، پژوهشگران، دانشجویان دکتری و بیلان دانشگاهها را به دست می آوریم. در مرحله سوم، خروجی ها (output) یعنی تمام آن چیزی را که دانشگاه تولید می کند جمع آوری می کنیم. این خروجیها شامل لیسانسهایی که منجر به اخذ درجات علمی فوق لیسانس و دکتری شده اند، نشر مقالات علمی، ثبت امتیاز و قراردادهای لیسانس تحقیقات می شود. سرانجام در صورتی که مدارس تخصصی، بیمارستانهای دانشگاههای و دیگر موسسات وابسته به دانشگاه وجود داشته باشند آنها را ارزیابی می کنیم.
* آیا پروژه شما تنها پروژه از این نوع در اروپا است؟
- پروژه ما تنها سرشماری است اما یک پروژه دیگر وجود دارد که یک طبقه بندی واقعی را ارائه می دهد که در دو کنسرسیوم متشکل از مراکز تحقیقاتی "چهرپا" (Centre for Higher Education Development) در آلمان و "چهپ" (Center for Higher Education Policy Studies) در هلند انجام می شود.
* علاوه بر دانشگاه پیزا چه کسانی در این پروژه شرکت می کنند؟
- دانشگاه ما سرپرست چهار موسسه دیگر در اجرای این پروژه است. این چهار موسسه عبارتند از: مرکز تحقیقات یوانیوم اتریش، دانشگاه لوزان سوئیس، موسسه فرانهوفر آلمان و Nifu (یک مرکز تحقیقاتی در نروژ).
نظر شما