به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "واشنگتن تایمز" در شماره اخیر خود با بیان این مطلب در تحلیلی به قلم "جان وارد" نوشت : هشت ماه پیش باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا دقیقا" پس از اینکه بر اریکه قدرت نشست، حوزه سیاست خارجی آمریکا را مورد بررسی و جستجو قرار داد تا بهترینها و هوشیارترینها را به عنوان فرستاده های ویژه خود برگزیند و آنها را شخصا" مسئول موضوعاتی حاد و حساس همچون جنگ علیه طالبان در افغانستان، بحران دارفور و دستیابی به صلح در خاورمیانه نماید.
این روزنامه به نقل از "آرون دیوید میلر" مشاور شش نفر از وزیران امور خارجه آمریکا از سال های 1978 تا 2003 نوشت : رئیس جمهوری آمریکا دست به استقرار "امپراطوری فرستاده های ویژه " زده است که در آن رئیس و کارفرما زیاد است، اما مجری و اقدام کننده یافت نمی شود.
"جان وارد" در تحلیل خود اینگونه استنباط می کند که برای دولتهای جدید در آمریکا طبیعی است که سال اول را صرف تقسیم وظایف بین مقامها در حوزه سیاست خارجی نمایند. ساختار سیاست خارجی در آمریکا شبکه ای گسترده است که مقامهای کاخ سفید، وزارت امور خارجه، پنتاگون، شانزده نهاد اطلاعاتی - تجسسی و بخشهایی از دیگر نهادهای مرتبط با کابینه و حتی کنگره آمریکا را در بر می گیرد.
با این وجود برخی دستیاران سیاست خارجی در دوره های قبلی ادعا می کنند که تعداد فرستاده های ویژه برجسته دولت اوباما در مقایسه با دولتها قبلی به مراتب بیشتر است. این مسئله همراه با بوروکراسی وزارت امور خارجه و اعمال نفوذ مقامهای امنیت ملی آمریکا که طبق عرف و روال معمول عهده دار امور خارجی کشور هستند، بار زیادی را بر دوش دولت می گذارد. دولت اوباما تاکنون 19 فرستاده ویژه و سفیر خاص را جهت بررسی امور مختلف مرتبط با سیاست خارجی آمریکا منصوب کرده است. در زمره این منصوبین، فرستاده ویژه دولت به جوامع اسلامی، فرستاده ویژه مقابله با اشاعه هسته ای و یک فرستاده ویژه "مشارکتهای جهانی" قرار دارند.
در این تحلیل آمده است : عجیب ترین مورد دیپلماسی اوباما از طریق فرستاده های ویژه درباره "دنیس راس" اتفاق افتاده . بنا به شایعاتی او سومین فرستاده عمده به خاورمیانه بود که قرار بود موضوع ایران را پیگیری کند. اما بعد اعلام شد که وی به عنوان مشاور ویژه وزارت خارجه در امور خلیج فارس و جنوب غربی آسیا خدمت خواهد کرد، زیرا به زعم برخی دست اندرکاران رابطه او با نهادهای یهودی آمریکا ممکن بود مانع از ثمر بخش بودن وی در تعامل با تهران شود. با این حال در ماه ژوئن راس مجددا" به شورای امنیت ملی منتقل شده و سمت سرپرست عالی رتبه بخش خلیج فارس را عهده دار شد. او در حال حاضر امور ایران را از یک دیدگاه وسیع تری تحت بررسی داشته و در عین حال روند صلح خاورمیانه را پیگیری می کند. دنیس راس هنوز سمت و میز خود را در وزارت خارجه حفظ کرده.
به گفته "اولیور آبرامز" یک مقام عالیرتبه وزارت امور خارجه در دولت بوش، معلوم نیست چه کسی تعیین کننده سیاست آمریکا در خاورمیانه است. وی می افزاید در رابطه با موضوع فلسطینی ها باید گفت "رام امانوئل" رئیس تشریفات کاخ سفید و جرج میچل نقش اول را ایفاء می کنند. اکنون دنیس راس هم به این جمع اضافه شده،ولی مشخص نیست دقیقا" نقش او چیست و در رابطه با وزارت امور خارجه چگونه بازیگری می کند.
به نوشته این روزنامه، هیلاری کلینتون نیز نظرات سرسختانه خود را در رابطه با مسائل امورخارجه داشته و در حال حاضر در زمینه سیاست چین بسیار تاثیر گذار است. البته برخی مسائل کلیدی در روابط آمریکا و چین مشکلاتی برای خانم کلینتون ایجاد کرده، زیرا مدیریت چنین موضوع وسیعی در محدوده وزارت امور خارجه آمریکا دشوار است. برای مثال مسائل مرتبط با تجارت و قروض خارجی چین در واقع حیطه وزارت خزانه داری آمریکا قرار دارد و مسئله تغییرات جوی چین را "تاد استرن" فرستاده ویژه اوباما عهده دار شده است. در رابطه با تامین تسلیحات تایوان نیز (که مغایر منافع چین است) پنتاگون(وزارت دفاع) حرف آخر را می زند.
"لارنس کورب" معاون وزیر دفاع آمریکا در دوره ریگان که درحال حاضر از محققین عالیرتبه یک نهاد لیبرال به نام " مرکز پیشرفت و ترقی آمریکا " است، ابراز عقیده می کند دولتهای خارجی اکثرا" در درک سیستم آمریکا با دشواری روبرو بوده اند و وجود فرستاده های ویژه عملا" امکان فهم نیات آمریکا را برای آنها دشوارتر کرده است.
نظر شما