به گزارش خبرنگار مهر، سد کارون 4 در اواخر نیمه دوم سال جاری در حالی آبگیری خواهد شد که به عقیده کارشناسان و مسئولان مربوطه سازمان جنگلها و وزارت نیرو هنوز توافقی برای جبران خسارات بعد از آبگیری و زیر آب رفتن درختان کهنسال بلوط و بنه در این منطقه انجام نداده اند.
مدیرکل حفاظت سازمان جنگلهای کشور به خبرنگار مهر گفت: این سد یک طرح ملی است و ما دنبال این هستیم که وزارت نیرو برنامه های خود برای جبران خسارات ناشی از آبگیری این سد را در اختیار سازمان جنگلها قرار دهند اما هنوز برنامه مشخصی از جانب آنها به ما ارائه نشده است.
اسدی افزود: پیگیریها و همین طور هماهنگیهای لازم با وزارت نیرو انجام شده تا بر اساس این اصل کلی خسارات وارده را جبران کنند چرا که تخریب محیط زیست و منابع طبیعی باید از سوی وزارت نیرو جبران شود.
همچنین مدیرکل منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری با اغراق آمیز خواندن رقم 200 هزار اصله درخت در محدوده آبگیری به خبرنگار مهر گفت: هنوز با وزارت نیرو به تفاهم نرسیده ایم و بحث بر سر این است که قطع درختان در حوضچه دریاچه به لحاظ روانی برای مردم سنگین نباشد و نمی خواهیم یکجا همه این درختان را قطع کنیم چرا که معتقدیم آسیب روانی به مردم منطقه وارد می کند.
سبزعلی کاویانی با اشاره به اینکه طرح سد کارون 4 طرحی ملی است افزود: به هر حال این درختان باید قطع شوند چون ممکن است در آینده برای توربینها مشکل ایجاد کنند یا جلوی سرریزها را بگیرند و قطعا با توجه به آفات و امراضی که در پوسیده شدن این درختان هست، کیفیت آب را با مشکل مواجه می کند. با این حال قطعا با رسوب گیری و اندود شدن در گل و لای از بین می روند، بنابراین باید این درختان برداشت شوند. علی رغم اینکه هنوز تصمیمی در این مورد اتخاذ نشده است و درختی هنوز قطع نشده است.
این کارشناس مسئول به هماهنگی با شورای عالی جنگلها اشاره و تاکید کرد: وزارت نیرو با توجه به درآمدی که قطعا از قبل این سد بدست می آورد باید بخشی را به جبران خسارت به منابع طبیعی و جنگلهای منطقه اختصاص دهد و معادل بخش های آسیب دیده فضای سبز درست کند و طبق توافقات انجام شده منطقه و محیط طیبعی اینجا را حمایت کند. با این حال جنگلهایی که احتمالا تخریب می شوند قابل بازیابی است و با کنترل می توان این جنگلها را احیا کرد.
بالغ بر 80 درصد اراضی حوزه آبخیز این سد دارای تیپ کوهستانی و با تشکیلات آهکی و مارنی حساس به فرسایش است. میانگین فرسایش در این حوزه 25 تن در هکتار در سال بوده که در برخی مناطق رقم 50 تن در هکتار در سال نیز گزارش شده است.
هومان خاکپور در این باره معتقد است مساحت دریاچه پشت سد حدود 3000 هکتار بوده که 2300 هکتار آن جنگل های بلوط - بنه می باشند که با آب گیری سد، بالغ بر 200 هزار اصله درخت کهن سال بلوط و بنه غرق و نابود خواهند شد.
به عقیده این کارشناس منابع طبیعی و فعال محیط زیست حدود سه میلیون واحد دامی در اراضی مرتعی و جنگلی این حوزه 5/1 میلیون هکتاری در حال تعلیف بوده، در حالیکه وضعیت مراتع ضعیف و گرایش آنها پس رونده است. اعتبارات عمرانی احداث سد بالغ بر 900 میلیارد تومان اعلام شده است. اولین سوال اینجاست که با عنایت به میزان فرسایش و رسوب گذاری حوزه، سهم اقدامات بیولوژیکی به منظور تثبیت خاک و جلوگیری از رسوب در پشت سد، از محل این اعتبارات چقدر بوده است؟
خاکپور در همین رابطه این پرسش را مطرح کرده که "پاسخ مسئولین در خصوص ملاحظات زیست محیطی این پروژه پر هزینه و هم چنین عدم برنامه ریزی روی پوشش گیاهی برای تثبیت خاک در مناطق بالادستی، جلوگیری از رسوب گذاری و افزایش عمر مفید این گونه سازه ها و اقتصادی نمودن چنین سرمایه گذاریهای بزرگی چه خواهد بود ؟"
با این حال این سد یکی از پنج سد برق آبی پیش بینی شده در استان چهارمحال و بختیاری است که بر روی رودخانه کارون احداث شده است که شروع عملیات اجرایی این سد در سال 1379 بوده و بر اساس برنامه زمانبندی طرح، شروع آبگیری در پایان سال 1387 پیش بینی شده بود که به نیمه دوم امسال رسید.
حجم کل بتن ریزی بدنه سد کارون 4 یک میلیون و 650 هزار متر مکعب است. با این حساب سد کارون 4 پس از احداث با 230 متر ارتفاع، بلندترین سد ایران خواهد بود. همچنین رودخانه کارون به طول 900 کیلومتر پرآب ترین رودخانه ایران بوده که از سلسله جبال زاگرس سرچشمه می گیرد و در پایین دست بند انحرافی گتوند وارد دشت خوزستان شده و نهایتا به خلیج فارس می پیوندد.
نظر شما