به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، علی آغاجریان گفت: برای دو درصد باقیمانده نیز پروژه هایی تعریف شده و تلاش بر این است با شتاب بیشتر اجرایی شود، هر چند که برخی از آنها از نظر اقتصادی به صرفه نیست، اما به دلیل الزامات زیست محیطی مورد توجه قرار دارند.
وی اظهار داشت: در این زمینه پروژه‌های جمع آوری گازهای همراه میدان‌های قلعه نار و لب سفید در حوزه عملیاتی شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان و میدان نرگسی در حوزه عملیاتی شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران تعریف و اجرایی شده اند.
مدیر تولید شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب «آماک» را مهمترین طرح جمع آوری گازهای همراه در این شرکت خواند و گفت: طرح جمع آوری گازهای همراه نفت لایه بنگستان میدان های آب تیمور، منصوری، مارون، اهواز و کوپال، موسوم به آماک، بزرگ ترین طرح زیست محیطی کشور در حوزه نفت و گاز است.
وی گفت: راه اندازی اولین ایستگاه جمع آوری گاز آن از سوختن و هدررفتن 241 میلیون فوت مکعب در روز گازهای ترش و مواد آلاینده هیدروکربوری جلوگیری کرده است.
شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با 60 مخزن نفت و گاز حدود 80 درصد نفت کشور را تولید می‌کند.
در محدوده عملیاتی این شرکت، 45 واحد بهره برداری، 19 واحد نمک زدایی، 16 کارخانه گاز و گاز مایع و 38 واحد تاسیسات تقویت فشار و تزریق گاز فعالیت دارد.
تا پیش از اجرای طرح های جمع آوری گازهای همراه نفت موسوم به NO FLARING»» این گازها به مشعل های سوزا (FLARE) در واحدها ارسال و سوزانده می‌شد.
با اجرایی شدن این طرح ها هم اکنون گازهای همراه نفت پس از جمع آوری و اتان زدایی و جداسازی بوتان، پروپان، پنتان و دیگر گازها که ارزش افزوده بالایی دارند، گاز تصفیه شده در چارچوب قرارداد با شرکت ملی گاز ایران به شبکه گاز سراسری انتقال و در شبکه گاز کشور مورد استفاده قرار می گیرد و در مواردی نیز به مخازن تزریق می‌شود.
در سال های گذشته، پیرامون تاسیسات نفتی در شهرها و مناطق نفتخیز در جنوب غربی کشور به ویژه شهر اهواز مشعل های زیادی به صورت شبانه روزی می سوخت و در انظار عمومی خاصه برای مسافرانی که از شهرهای مختلف در ایام سال نو به خوزستان مسافرت می کردند، زیبایی آنها به چشم می آمد، اما آلاینده های زیست محیطی ناشی از سوختن این مشعل ها و هدررفت سرمایه های ملی کمتر مورد توجه بود.
نظر شما