بهجت صدر هنرمند معاصر كشور كه آثارش در كنار آثار منصوره حسيني در موزه هنرهاي معاصر تهران ساعت 5 عصر امروز به نمايش گذاشته مي شود ، درگفت و گو با خبرنگار تجسمي "مهر" ، ضمن بيان مطالب بالا ، گفت : مي توانم بگويم ، طرز برداشت من از زندگي همان گونه بود كه نقاشي مي كردم . نقاشي من در آن زمان مطابق ميل عمومي نبود ، بلكه تنها برداشت من از جهان را مي نماياند . هرگزدوست نداشتم درآثارم به بازنمايي فيگوراتيو روي آورم اما هنگامي كه شما جزيي از يك كل را نقاشي مي كنيد ، اثري بوجود مي آوريد كه ديگران آن را آبستره مي نامند در حالي كه جزئي از طبيعت را به تصوير درآورده ايد .
اين هنرمند افزود : پيش ازآنكه براي ادامه تحصيل راهي اروپا شوم نيز همين نگاه آبستره را داشتم اما سفر و زندگي در رم به من جرات بيان انتزاعي خودم را داد . بايد بگويم برخلاف انتظار آثار انتزاعي حتي مورد استقبال انسانهاي تحصيل نكرده نيز قرار مي گيرد . براي مثال من يك كارگز زابلي داشتم كه هنگامي كه مي خواست از پيش من برود ، از من يك اثر آبستره خواست و گفت ، چيزي را مي خواهم داشته باشم كه خودم قادر به ديدن آن در طبيعت نباشم .
وي در مورد با نحوه و مشكلات كار هنري به عنوان يك نقاش زن گفت: به عنوان يك زن هيچگاه مشكل خاصي در اجتماع احساس نكردم ، در واقع با بازگشت به ايران و شروع به كار دردانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران ، مدير گروه استاداني شدم كه همگي مرد بودند . درواقع اشلامينگر و وزيري مقدم زير نظر من و در گروه من كار مي كردند . اما زن بودن به معني آن است كه فشار كاري بيشتري را بايد تجربه كنيد ، زيرا شما به عنوان يك زن ، نقش هايي همانند ، همسر ، مادر ، هنرمند و ... را همزمان ايفا مي كنيد .
هرگز براي مد كردن چيزي درايران تلاش نكردم ، بلكه آنگونه نقاشي مي كردم كه جهان را مي ديدم .
کد خبر 95960
نظر شما