به گزارش خبرنگار مهر، آکادمی نوبل امسال "هرتا مولر" نویسنده رومانیایی‌الاصل ساکن آلمان را به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات برگزید. "سرزمین گوجه‌های سبز" - که به گفته مترجم ایرانی کتاب "بیوگرافی بخشی از زندگی مولر است" - تنها اثری است که از این نویسنده به زبان فارسی ترجمه شده است. در همین باره و نیز اعطاء جایزه نوبل به مولر با غلامحسین میرزا صالح مترجم این کتاب به گفتگو نشسته‌ایم که در پی می‌آید.
میرزاصالح در گفتگوی اختصاصی خود با خبرگزاری مهر ضمن اشاره به ناگفته‌هایی از این نویسنده آلمانی زبان گفت: در میان 22 عنوان کتابی که تا کنون مولر نوشته کتاب "سرزمین گوجه‌های سبز" اثری است که در واقع زندگینامه خودِ اوست. به عبارت دقیق‌تر هر شرح حالی که من از او می‌خوانم در این کتاب هم هست.
این مترجم با اشاره به فرازهایی از متن این کتاب اتوبیوگرافیک افزود: مولر در صفحه 67 این کتاب اذعان کرده که پدرش مامور "اس اس" و در واقع یکی از قبرسازان آن دوره بوده است. وی همچنین در این صفحه بیان می‌کند که داییهای ادگار (دوست مولر) همگی از ماموران "اس اس" بوده‌اند.
میرزا صالح گفت: بر اساس کتاب "سرزمین گوجه‌های سبز" روسها در سال 1944 (یکسال مانده به پایان جنگ جهانی دوم) مادر مولر را بازداشت می‌کنند و او تا سال 1949 در اردوگاه کار اجباری روسیه اسیر بوده است. مولر همچنین در این کتاب چند و چون چگونگی خروجش از رومانی - که با دادن پول به ماموران خروج و در واقع رشوه صورت گرفته است- را بازگو می‌کند.
وی افزود: به هر حال مولر از سال 1987 در برلین غربی ساکن می‌شود و در ابتدا در آنجا برایش یک جلسه سخنرانی ترتیب می‌دهند و او هم درباره خشونتهای اعمال شده توسط رژیمهای توتالیتر به خصوص در کشور زادگاهش رومانی و توسط ژنرال چائوشسکو را بیان می‌کند.
این مترجم ادامه داد: مولر در سال 1955 به عضویت کانون نویسندگان و شاعران آلمان در‌می‌آید. برخی از آثار او هم عبارتند از مفلوکان (1982)، تانگوی نحس (1984)، فوریه پاپتی و آدم به کلی باطل (هر دو 1987)، روبا شکارچی و سفر با پای لنگ (1992)، سرزمین گوجه‌هیا سبز و در دام (1996)، سلطان کرنش کُن گردن زن (2005) و آونگ نفس (2009) که در حال ویرایش نهایی آن هستم.
میرزا صالح درباره ترجمه این اثر (آونگ نفس) هم گفت: این کتاب که بیش از 300 صفحه است داستان پس 17 ساله‌ای است به نام "لئوپولد اوبرگ" که سربازان روسی او را همراه جوانان دیگر به اردوگاه کار اجباری در اوکراین می‌فرستند. مولر تم اصلی این داستان را از مادرش شنیده که به همراه شاعری رومانیایی به نام "اسکار پاستیور" - که اتفاقاً چند سال پیش هم درگذشت - در اردوگاه مشابهی زندانی بوده است.
وی ادامه داد: مادر مولر خاطرات این پسربچه را از زبان اسکار می‌شنیده و آنها را ضبط می‌کرده و مولر هم بر همین اساس "آونگ نفس" را می‌نویسد. این کتاب از شاهکارهای مولر است که عبارت آن - بجز در هنگام ذکر فکت‌های تاریخی - دارای وزن شعری است.
این مترجم گفت: من این کتاب را بر اساس سه متن آلمانی، فرانسوی و انگلیسی ترجمه کرده‌ام و در حال ویرایش نهایی‌اش هستم و البته هنوز با ناشری بریا چاپ آن قراردادی امضاء نکرده‌ام.
میرزاصالح همچنین میزان استقبال ایرانیان را از تنها اثر ترجمه شده برنده نوبل امسال، "بسیار خوب" توصیف کرد و گفت: در سال 1380 که کتاب منتشر شد سخنرانیهای متعددی در ایران درباره مولر انجام شد و استقبال خوبی هم از این کتاب صورت گرفت.
وی همچنین درباره انتخاب این نویسنده برای دریافت جایزه امسال نوبل تاکید کرد: مولر به عقیده من یک آخماتوای آلمانی است. او از آن دست نویسندگانی نیست که از این شاخه به آن شاخه بپرند. مولر همیشه یک موضوع را آغاز کرده و مدام در تعقیب آن بوده است تا به جای مشخصی برسد و دستکم من به عنوان مترجم تعدادی از آثار او از تعقیب موضوع مورد علاقه‌اش لذت می‌برم و فکر می‌کنم استحقاق نوبل را داشت.
نظر شما