به گزارش خبرنگار مهر در خرم آباد، علیرضا حنیفی در حاشیه برگزاری کارگاه نمایشنامه نویسی جنگ در حوزه هنری لرستان در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: هنرمندان با تولید آثار هنری خود، واقعیت های آن کشور را ثبت می کنند.
وی اظهار داشت: هنرمندان وقایع را تحلیل می کنند و نتیجه تحلیل و نگرش آنان در آثار هنری دیده می شود.
این هنرمند نمایشنامه نویس مطرح کشور با اشاره به فعالیت های خود در زمینه خلق آثار هنری با موضوع دفاع مقدس و اهمیت و ضرورت حفظ و پاسداری از ارزش های آن افزود: جنگ به عنوان مقطعی از زندگی اجتماعی ممکن است در هر جامعه ای اتفاق بیافتد و ملت ها طعم تلخ جنگ را بچشند.
علیرضا حنیفی یادآور شد: جنگ تحمیلی علیه ایران با ذات اصلی ملی و مذهبی ما ادغام شده بود و به شکل هایی با سایر جنگ ها تفاوت داشت.
فراموشی دفاع مقدس تاریخ کشور را دچار خلا می کند
وی با تاکید بر ضرورت یادآوری خاطرات دفاع مقدس با انجام فعالیتهای هنری، افزود: اگر قرار باشد ما مقطعی از زندگی و تاریخ کشور را به دست فراموشی بسپاریم برای آیندگان خلا ایجاد می شود و این امر به بینش و فرهنگ صدمات جبران ناپذیری را وارد می سازد.
هنرمند نمایشنامه نویس مطرح کشور افزود: ادبیات نمایشی دفاع مقدس، ادبیات تفکیک شده به آن معنا از ادبیات کلاسیک نیست بلکه ادبیاتی است که در یک برهه از زمان به خاطر موقعیت و اتفاقی که رخ می دهد نمود پیدا می کند، در واقع هر هنری خود به خود شکل پیدا نمی کند، بلکه وقایع خاص هستند که باعث به وجود آمدن شکل، فرم، سبک ویا شیوه جدید می شوند.
حنیفی گفت: هجوم گسترده عراق به اضافه 36کشور دیگر به ایران تازه تولد یافته از انقلاب موقعیت جدیدی را رقم زد و این موقعیت جدید آدم های جدیدی را می طلبید، آدم هایی که بتوانند بحران را طی کنند.
وی ادامه داد: از سوی دیگرهمین بحران و موقعیت جدید، خود آبستن مردان و زنانی بود که از نو متولد شدند به طوریکه در یک معادله ساده این گونه می توان گفت که آدم هایی ماندگار در یک واقعه یا حادثه و جنگ، خود ساخته و تربیت شده همان موقعیت می شوند.
ملتی که تاریخ ندارد هیچ ندارد/زنان و مردانی که به تاریخ پیوستند
این هنرمند نمایشنامه نویس مطرح کشور افزود: حال که همان موقعیت و آدم ها جزیی از تاریخ می شوند و هر جزیی از تاریخ تکمیل کننده کل تاریخ است و ملتی که تاریخ ندارد هیچ ندارد که باید به آیندگان این خبر رسانده شود.
حنیفی افزود: در زمینه ادبیات نمایشی علاوه بر بیان یک واقعیت، واقعیتی که با تحلیل نویسنده ادغام شده در هنگام بروز صحنه ای می شود که توسط کارگردان و بازیگر بار دیگر تحلیل می شود.
لحظه ای به ارزش چند ثانیه...
این هنرمند تصریح کرد: ناب ترین موقعیت ها برای نوشتن نمایشنامه، موقعیت هایی هستند که شخص در معرض یک لحظه تصمصم گیری است در لحظه ای به ارزش چند ثانیه...
حنیفی ادامه داد: در واقع ادبیات نمایش ما همان تاریخ مصور ما است با این تفاوت که کسی آن را از صافی ذهن زیبایی رد می کند.
این هنرمند نمایشنامه نویس مطرح کشور در پاسخ به سوالی پیرامون تفاوت نمایشنامه دفاع مقدس با سایر نمایشنامه ها، گفت: تفاوت عمده ای ندارد جز اینکه در این ژانر قصه ای، آدمها دیگر آن آدم های زمان صلح نیستند. کمبودها، آوارگی، تلخی، مرگ، زندگی،عشق و وظیفه همگی در مقابل کاراکتر این ژانر صف می کشند و حال نویسنده باید با توجه به این موقعیت، وضعیت را درک کند.
حنیفی افزود: اینکه چرا نمایش نامه های دفاع مقدس در بین مردم هنوز کاملا جا باز نکرده، یکی از علت هایش همان عدم درک وضعیت در موقعیت است، که در یک جمله می توان خلاصه کرد، عشق در مقابل وظیفه و یا وظیفه در مقابل عشق.
علیرضا حنیفی در زمینه نمایشنامه نویسی، نویسندگی و کارگردانی فعالیت دارد و تا کنون 50 کار صحنه ای را اغلب با موضوع دفاع مقدس و 400 نمایشنامه رادیویی با موضوع سرداران دوران جنگ تحمیلی نگاشته است.
از نمایشنامه های معروف وی که به چاپ رسیده می توان به پیراهن هزار یوسف، چرخ هشتم، ابو غریب تا غربت، و دهها مجلد دیگر اشاره کرد.
نظر شما