اسماعیل فلاح‌پور به خبرنگار مهر گفت: در سراسر جهان فیلمهای تلویزیونی در مقایسه با آثار سینمایی با بودجه و امکانات کمتری ساخته می‌شوند و قرار نیست همسطح آنها باشند و با آنها رقابت کنند. ولی اگر تعارف‌ها را کنار بگذاریم قالب سینمای ایران امروز بسیار به تلویزیون نزدیک شده است و از آن ارتزاق می‌کند. به جز چند استثنا در سال شاهد آثار متفاوتی در سینما نیستیم.
وی ادامه داد: گذشته از حضور چند ستاره در فیلم‌ها بیشتر آنها تفاوت چندانی با فیلم تلویزیونی ندارند. حتی از داستان، بازیگر، امکانات و ساختار تلویزیونی استفاده می‌کنند، بیشتر فیلمهای کمدی از جنس همان طنز تلویزیونی هستند با همان لودگی‌ها. جای تاسف است که سینمای بدنه ما به شدت تلویزیونی شده است.
این کارگردان سینما و تلویزیون گفت: فکر می‌کنم حضور فیلمهای تلویزیونی در جشنواره‌ها اتفاق خوبی است و نتایج مثبتی داشته باشد. بزرگترین مشکل در حیطه فیلمهای تلویزیونی نبود داوری است که تبدیل به بحران شده است. در مورد سریال‌ها به هر حال یک شبه داوری که شبکه‌ها انجام می‌دهند وجود دارد اما در مورد فیلمهای 90 دقیقه‌ای این گونه نیست و پس از پخش قضاوت جدی در کار نیست.
وی افزود: فیلمهای تلویزیونی برای صدا و سیما کارکردی یک بار مصرف دارند. در تلویزیون آثار برجسته قابل توجهی ساخته می‌شوند ولی صدا و سیما پس از پخش به راحتی از کنارشان می‌گذرد و فراموش می‌شوند. در مورد این تولیدات نه از بازخورد خبری است نه از ارزشیابی و برنامه‌ریزی بعدی. من چند فیلم ساختم که در سینما مشابهی برایشان سراغ ندارم اما تلویزیون از کنارشان گذشت و آنها را فراموش کرد.
فلاح‌پور ادامه داد: حضور تولیدات تلویزیونی در جشنواره‌ها باعث می‌شود این آثار در معرض دید و ارزیابی قرار بگیرند. در نتیجه حساسیت‌ها بالا می‌رود و از سهل‌انگاری‌ها کاسته می‌شود و سازندگان فیلمهای 90دقیقه‌ای با انگیزه بیشتری به ساخت فیلم اقدام می‌کنند.
وی افزود: فیلمهای تلویزیونی باید در بخش‌های جانبی خاص خود در جشنواره‌ها اکران و داوری شوند. در غیر این صورت سینما در معرض آسیب جدی قرار می‌گیرد. سینما با شرایط فعلی در حال از دست رفتن است و شاید اقدامات جدید بتوانند به آن کمک کنند. در این شرایط حضور فیلمهای تلویزیونی در کنار آثار سینمایی ضربه‌ای مهلک بر پیکر نیمه جان سینما است.
این کارگردان ادامه داد: فیلمهای 90 دقیقه‌ای با بودجه دولتی و کم و کاستی‌ها و شرایط خاص این بودجه ساخته می‌شوند و قرار نیست با سینما رقابت کنند و به همین سطح پایین‌تری از استانداردهای اصلی سینما قرار دارند. این آثار هرگز معضلات خاص تولید سینمایی را نداشته و آنها را تجربه نمی‌‌کنند. اگر فیلمهای تلویزیونی به سادگی در کنار فیلمهای سینمایی قرار بگیرند ارزش‌های سینما زیر سئوال می‌رود. این کار نه به تقویت سینما کمک می‌کند و نه به تقویت تله‌فیلم‌ها.
وی گفت: ملاک‌هایی که در حال حاضر برای تمایز تله فیلم‌ها و آثار سینمایی به کار می‌روند ملاک‌های درستی نیستند. امروزه بسیاری از آثار سینمایی هم با تکنیک ویدئویی و حتی گاهی با بودجه کم ساخته می‌شوند. ملاک‌های حقیقی ساختار و دکوپاژهاست. نوع نگاه به داستان و بازی گرفتن‌هاست. تفاوت اصلی در جایگاه متفاوت ارزش‌های هنری و ماندگاری بیشتر و ارزیابی ویژه‌تر در سینماست و درست‌ترین ملاک همان نتیجه و اثر نهایی است.
فلاح‌پور در پایان گفت: پایین بودن سطح کیفی قالب آثار تلویزیونی در صدا و سیما بسیار طبیعی است. بیشتر کسانی که در تلویزیون فیلم 90 دقیقه‌ای می‌‌سازند جوان هستند و در حال تجربه. تجربه کم باعث می‌شود قصه در ابتدایی‌ترین شکل خود روایت شود و مسایل فنی، دکوپاژها، بازی گرفتن‌ها، صحنه پردازی و سایر مسایل فنی با یک خام‌دستی خاص خود انجام بگیرد. به هر حال آنها در حال گذر از مرحله تجربه کردن هستند و اگر مورد ارزیابی جدی قرار بگیرند در آینده کارهای بهتری ارائه می‌کنند.
نظر شما