به گزارش خبرنگار مهر در قم مراسم تشییع این عالم فقید قبل از ظهر چهارشنبه در قم با حضور نمایندگان مراجع تقلید، جمعی از علما، مسئولان کشوری و استانی، اساتید حوزه و دانشگاه، دانشجویان و کارمندان دانشگاه قم و جمعی از مردم قم و خرم‌آباد ساعت 10 صبح چهارشنبه از مسجد امام حسن عسگری(ع) به سمت حرم مطهر حضرت معصومه(س) تشییع و سپس آیت‌الله جعفر سبحانی بر پیکر ایشان نماز گزارد.
بنابر این گزارش پیکر مرحوم آیت‌الله قاضی در مسجد مطهری حضرت معصومه(س) در میان غم و اندوه دوستان و شاگردان وی به خاک سپرده شد.
همچنین مراسم گرامیداشت آن مرحوم از سوی جامعه مدرسین، شورای عالی و مرکز مدیریت حوزه علمیه قم و دانشگاه قم امشب بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد اعظم قم برگزار می‌شود.
مروری بر زندگی نامه آیت‌الله مهدی قاضی؛ بنیانگذار دانشگاه قم
اکثر افرادی که دانشگاه قم را می‌شناسند و به نحوی با این دانشگاه در ارتباط هستند، نام آن را هم‌عرض نام آیت‌الله قاضی می‌آورند. رادمردی از خطه‌ی لرستان که ثلث آخر عمر خود را وقف خدمت به عرصه فرهنگ و آموزش عالی کشور نموده است.
وی علاوه بر بنیانگذاری و ریاست دانشگاه قم، عناوین و مسئولیت‌های بسیاری از جلمه: نماینده امام خمینی(ره) در استان لرستان، معاون شورای عالی قضایی کشور، معاون شورای مدیریت حوزه علمیه قم، دبیر و عضو هیئت عفو امام و رئیس هیئت مدیره مرکز خدمات حوزه علمیه قم و ... داشته است. بطورکلی دوران زندگی پربار آیت الله قاضی را در سه دوره می‌توان خلاصه نمود:
تولد تا جوانی، دوران رشد و بالندگی علمی
آیت‌الله حاج شیخ مهدی قاضی در پنجمین روز از ماه بهمن سال 1306 شمسی، در زمستانی سرد، در کانون گرم خانواده‌ای مذهبی، در خرم آباد چشم به جهان گشود٬ کودکی و نوجوانی را در ولایت خویش و درکنار خانواده سپری کرد.
علاقه وافر وی به دروس حوزوی و کسب علوم اسلامی باعث شد وارد حوزه علمیه خرم‌آباد شود. پس از سپری کردن دروس مقدماتی به قم عزیمت کرد و در حوزه علمیه قم تحصیلاتش را ادامه داد و در مدت 12 سال در خارج فقه و اصول به تحصیل معارف اهل بیت(ع) پرداخت. در این مدت از محضر اساتیدی همچون آیت‌الله‌العظمی بروجردی(ره)، امام خمینی(ره)، محقق داماد و آیت‌الله مشکینی استفاده کرد.
در همان سالها با معرفی والدین بزرگوارش با دختری از خاندان محترم سادات خرم‌آباد، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه پسر و دو دختر است.
آیت الله قاضی بعد از درگذشت آیت‌الله العظمی حاج آقا روح‌الله کمالوند، مؤسس حوزه علمیه خرم‌آباد در سال 1343، به درخواست طلبه‌های حوزه علمیه خرم‌آباد و با کسب اجازه از امام خمینی(ره)، مدیریت حوزه آن شهر را به عهده گرفت.
وی علاوه بر اهتمام ستودنی در تحصیل علوم اسلامی و ادامه مسیر طلبگی و درس و بحث، از امور اجرایی و عام المنفعه غافل نمی‌ماند و بر اساس توانایی‌ها و علاقه‌اش از همان دوران جوانی به سراغ کار اجرایی می رود.
ورود به عرصه فعالیتهای اجتماعی و سیاسی
مشکلات معیشتی مردم و عدم رسیدگی و بی‌توجهی رژیم به وضع زندگی آنان موجب می‌شود، وی وارد صحنه فعالیتهای اجتماعی شود و در راستای آبادانی زادگاهش خرم‌آباد اقدامات مؤثری انجام دهد. به‌گونه‌ای که در 29 سالگی به همراه برادرش با خریداری یک دستگاه ژنراتور و با احداث تأسیسات توزیع برق، تا مدت 12 سال برق شهر خرم‌آباد را تأمین می کند. در آن زمان رژیم در زمینه توزیع برق خدماتی نداشت و برق مصرفی شهر توسط بخش خصوصی تأمین می‌شد.
آیت‌الله قاضی همزمان با مدیریت حوزه و تأمین برق شهر، در زمینی به مساحت یکصد هکتار در جوار شهر شروع به ساخت یک شهرک مسکونی می‌کند و واحدهای مسکونی احداثی را به صورت اقساطی به افراد نیازمند واگذار می‌نماید. کارخانه‌ای هم به منظور ایجاد اشتغال برای جوانان شهر به راه می‌اندازد. به علاوه به منظور آموزش جوانان در محیطی مذهبی، دبیرستانی بزرگ در زمینی به مساحت 10 هزار متر مربع تأسیس می‌کند که آن هم از جمله ساخت و سازها و خدمات ارزنده وی است. همچنین اقدام به راه‌اندازی روزنامه لرستان می‌کند که توسط رژیم توقیف می شود و بعد ندای لرستان را به تحریر در می‌آورد که وی را مجبور می‌کنند که در تمجید شاه مطلب بنویسد ولی نمی‌پذیرد که پس از مدتی ندای لرستان هم توقیف می‌شود.
این تنها مخالفت علنی آقای قاضی با رژیم طاغوت نبوده است. بارها از طرف رژیم فشار می‌آوردند که باید عکس شاه در کلاسهای دبیرستان نصب شود، اما ایشان نمی‌پذیرفتد که این مخالفت منجر به تعطیلی دبیرستان می‌شود. آن زمان مصادف بود با دوران تبعید امام خمینی (ره) در نجف اشرف که آقای قاضی برای کسب اجازه و مشورت با امام خمینی به نجف مشرف می رود.
امام در مورد نصب عکس شاه در دبیرستان می‌فرماید: "عکس را نگذارید". آیت الله قاضی اظهار می‌دارد: دبیرستان را تعطیل می‌کنند. امام می‌فرماید: "عیبی ندارد."
وی هم طبق دستور امام رفتار می‌کند. در مجموع آقای قاضی قبل از انقلاب سه بار برای دیدن امام خمینی(ره) به نجف می‌رود و با رهنمودهای امام، اقدامات انقلابی را در زادگاهش سامان می‌دهد.
هجرت به قم و خدمت در عرصه‌های مختلف
آیت الله قاضی پس از پیروزی انقلاب نماینده امام در استان لرستان می‌شود. مدتی بعد جهت عزیمت مجدد به قم از امام اجازه می‌گیرد. امام با هجرت ایشان به قم موافقت می کند و ایشان پس از حدود نیم قرن، زادگاهش را برای همیشه ترک می‌کند و در قم ساکن می‌شود.
پس از مدتی با حکم شهید دکتر بهشتی در قوه قضائیه به عنوان معاون اداری مالی شورای عالی قضایی مشغول به کار می‌شود؛ این زمانی است که ایده تاسیس مدرسه عالی تربیتی قضایی طلاب با هدف تربیت نیروهای متخصص و متعهد برای کار در آموزش و پرورش و دستگاه قضایی، در شوراری انقلاب اسلامی شکل می‌گیرد و با تصویب شورای انقلاب در تاریخ 17/11/58، مدرسه عالی قضایی طلاب زیر نظر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و به عنوان یکی از اولین مؤسسات آموزش عالی کشور پس از انقلاب، تأسیس می شود.
وی همزمان با کار در قوه قضائیه ریاست مدرسه عالی را به عهده می‌گیرد و با جدیت تمام در قم و تهران به همراه دوستان و همفکران خود، به اداره امور انقلاب کمک می‌کند. البته در این مدت بواسطه رفت و آمد دائمی و کار همزمان در قم و تهران، متحمل مشقت زیادی می‌شود اما همچنان با انگیزه قوی به فعالیتهای خود ادامه می‌دهد. پس از حدود چهار سال خدمت در قوه قضائیه، با حکم امام خمینی(ره) به ریاست "هیئت پنج نفره عفو حضرت امام" منصوب می‌شود و آن هیئت را در قم سازماندهی می‌کند. همچنین مدرسه عالی قضایی و تربیتی طلاب را توسعه می‌دهد. مدتی بعد با اصرار بعضی از دوستان حوزوی و با حکم حضرت امام به ریاست شورای مدیریت حوزه علمیه قم منصوب می‌شود و تشکیلات اداری حوزه را سازماندهی می‌کند و اقدامات مؤثری برای انسجام حوزه علمیه انجام می‌دهد.
به دنبال شکل‌گیری و ساماندهی حوزه از یک طرف و توسعه مدرسه عالی قضایی از طرف دیگر، ایشان پس از حدود هشت سال کار همزمان در حوزه و مدرسه عالی قضایی، کار مدیریتی در حوزه را واگذار کرده و فعالیت تمام وقت و مستمر خود را در مدرسه عالی قضایی متمرکز می‌کند.
در آن سالها، احداث و تجهیز مجموعه ساختمان‌های آموزشی، کمک آموزشی، رفاهی و اداری مدرسه عالی قضایی، یکی از دغدغه‌های اصلی ایشان بوده است. همه کسانی که به نحوی با آیت‌الله قاضی آشنایی دارند همت والای ایشان را در کارهای عمرانی می‌ستایند. هنگامی که ایشان زمین فعلی دانشگاه را تحویل می‌گیرد با 5 میلیون تومان فعالیتهای عمرانی را در محوطه‌ای به مساحت 24 هکتار، شروع می‌کند. البته این محوطه در حال حاضر به 140 هکتار افزایش یافته که حدود 30 هکتار از این محوطه (شامل فضاهای آموزشی، کمک آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، رفاهی، اداری، پشتیبانی، راههای ارتباطی و فضاهای سبز) به بهره برداری رسیده و یا در دست احداث است.
رفته رفته با افزایش حجم دانشجویان، اساتید و کارمندان مدرسه عالی قضایی و تنوع رشته‌های آموزشی، پیگیری برای تبدیل وضع مدرسه عالی قضایی به یک دانشگاه دولتی آغاز شد و در نهایت در تاریخ 31/3/1376 با تصویب شورای گسترش آموزش عالی مدرسه عالی تربیتی و قضایی طلاب به «دانشگاه قم» تغییر وضعیت داد و از آن به بعد زیر نظر وزارت علوم و با مشارکت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و با مدیریت آیت‌الله قاضی به فعالیت خود ادامه داد.
پشت سر گذاردن بیش از هشت دهه از عمر پربرکت آیت‌الله قاضی و بالا رفتن سن، تأثیری در انگیزه وی برای خدمت به انقلاب اسلامی و آموزش عالی کشور نداشت و پس از گذشت قریب به 29 سال مدیریت این مجموعه، تا آخرین لحظه عمر گرانقدرش، هدایت و رهبری دانشگاهی را بعهده داشت که هم‌اکنون دارای بیش از شش هزار دانشجو، 180 عضو هیئت علمی، 200 نفر هیئت علمی پاره وقت و حق التدریس و بیش از 500 نفر نیروی انسانی رسمی، قراردادی و شرکتی است و از اولین و بزرگترین دانشگاههای استان محسوب می‌شود.
سرانجام آیت‌الله مهدی قاضی، پس از تحمل چند سال رنج بیماری ریوی و کلیوی صبح دوشنبه در بیمارستان ایرانمهر تهران دار فانی را وداع گفت.
نظر شما