به گزارش خبرگزاری مهر، مجتبی ساعی مقدم - کارشناس ارشد مهندسی شیمی (طراحی فرایند) که این پژوهش در قالب پایان نامه وی انجام و ارائه شد در خصوص اهداف این طرح تحقیقاتی گفت: هدف از این پژوهش، مقایسه اثر افزودنی‌های نیترومتان (NM) و نیترواتان (NE) به عنوان افزودنی‌های نیتروژن دار و متوکسی اتیل اتر MXEE به عنوان افزودنی اکسیژن دار بر خواص فیزیکی سوخت، نشر گازهای آلاینده و توان موتورهای دیزلی است، البته این افزودنی‌های نیتروژن دار به علت داشتن محتوی اکسیژن بالا، اکسیژن دار نیز به حساب می‌آیند.
وی در تشریح نتایج این تحقیق خاطر نشان کرد: بر اساس این پژوهش با استفاده از این افزودنیها در مقایسه با خود دیزل، ویسکوزیته کاهش و شاخص ستان افزایش یافت. بازده موتور برای افزودنی‌های نیتروژن دار افزایش یافته، اما آلاینده‌های خروجی از قبیل BSSOOT برای افزودنیها کاهش یافته که این کاهش برای NE حدود 44 درصد بوده است به طور کلی مقدار دوده و CO2 با استفاده از افزودنیها کاهش یافته است.
به گفته مجری این طرح، مصرف سوخت‌ها به جز برای دیزل همراه با سریم در شرایط ماکزیمم سرعت، تغییر محسوسی نکرد و دو سوخت شامل افزودنی مقادیر دوده کمتر و ندرتا Nox بیشتری را منتشر کردند.
نظر شما