به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، هیئت دولت در سفرهای دور اول خود پروژه های ورزشی مختلفی را برای توسعه زیرساختهای ورزشی استانها تصویب کرد اما در کنار آنها پروژه های قرار داشتند که پس از سالیان دراز همچنان بدون پیشرفت فیزیکی نیمه تمام رها شده بودند که هرکدام به تنهایی مانعی اساسی برای توسعه زیرساختها و افزایش سرانه فضای ورزشی مناطق به شمار می روند.
هرچند برخی از این پروژه ها در سفرهای هیئت دولت مصوبه گرفت تا با سرعت بیشتری به مرحله بهره برداری برسد اما تصمیماتی نظیر واگذاری آنها به شرکت توسعه و نگهداری زیرساختهای ورزشی باعث شده حتی حرکت لاک پشتی که این پروژه ها تا پیش از واگذاری داشته اند پس از واگذاری به طور کامل یا متوقف شود یا در حد بسیار ضعیف و کند ادامه یابد که این امر در استان فارس در مورد 20 پروژه به خوبی نمود یافته است.
از این 20 پروژه که در سطح استان فارس پراکنده هستند چهار پروژه که در شیراز نیز واقع شده اند از همه مهمتر به شمار می روند که شامل ورزشگاه 50 هزار نفری میانرود، پیست دوچرخه سواری و دو میدانی، مجموعه المپیک و سالن شش هزار نفری شیراز است که از جمله طرح های ملی نیز به شمار می رفته و به شرکت توسعه و نگهداری زیرساختهای ورزشی نیز واگذار شد.
ورزشگاه میانرود شکل و بوی تاریخی گرفت!
عملیات اجرایی ورزشگاه میانرود در سال 1376 همزمان با تعدادی دیگر از پروژه های ملی در سراسر کشور آغاز شد و پس از انجام طرح های مطالعاتی و اختصاص زمین کلنگ احداث به زمین خورد و از سال 79 نیز دارای اعتبار مستقل شد.
وضعیت ورزشگاه میانرود پس از 10 سال
این پروژه در قالب یک استادیوم 25 هزار نفری معرفی شد اما طراحی و نقشه های ساخت آن امکان دو برابر شدن آن را ایجاد کرده که به همین دلیل ساخت ورزشگاه 50 هزار نفری در دستور کار شرکت تجهیز و نگهداری قرار گرفت و همان سال 14 میلیارد تومان برای آن در نظر گرفته شد و تا پایان سال 85 باید این رقم جذب می شد که این امر میسر نشد.
از زمان کلنگ زنی ورزشگاه میانرود تا حدود 10 سال بعد یعنی سال 88 بارها و بارها شاهد اعلام زمان افتتاح این ورزشگاه بوده ایم ولی هرکدام از وعده ها و اعلام ها به نوعی و دلیلی به حقیقت نپیوست.
همزمان با سفر اول هیئت دولت به استان فارس مسئولان استان با تلاش فراوان توانستند ساخت ورزشگاه را در قالب یکی از مصوبات سفر قرار دهند که پس از آن، پایان سال 86 زمان بهره برداری ورزشگاه میانرود اعلام شد، در سال 87 نیز با حضور علی آبادی و استاندار وقت فارس نوید بهره برداری از این پروژه در همان سال از سوی آنها داده شد و در آن زمان نیز اعتباراتی برای پروژه اختصاص یافت.
در سال 88 نیز همان روند لاک پشتی پیشرفت فیزیکی پروژه نیز به ناگاه متوقف شود و مسئولان امر دلیل این کار را پایان قرارداد پیمانکار اعلام کردند. این اتفاقات در حالی روی می دهد که استان فارس طی دو سال گذشته شاهد به ثمر رسیدن تمام مصوبات سفرهای اول هیئت دولت و مقام معظم رهبری در حوزه ورزشی بوده که نشان از توانایی و ظرفیت بالای استان فارس در ساخت و توسعه زیرساختهای ورزشی دارد.
هم اکنون پس از گذشت 10 سال از آغاز عملیات اجرایی این پروژه به گفته مسئولان ورزش استان ورزشگاه میانرود 70 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و با ادامه این روند شاهد بهره برداری کامل از این مجموعه به بیش از دو سال به طول بیانجامد هرچند بارها از سوی متولیان و مسئولان مختلف اعلام شده که فاز اول این مجموعه به زودی به بهره برداری می رسد اما وضعیت ظاهری و عقب ماندگیهای پروژه مذکور شاهد خوبی برای صحت چنین ادعایی نیست.
شرایطی که امروز پروژه ورزشی میانرود به خود گرفته وضعیتی را پدید آورده که حتی یکی از اعضای شورای اسلامی شهر شیراز از ورزشگاه میانرود به عنوان تخت جمشید دوم یاد کرد.
مجموعه دومیدانی و دوچرخه سواری در مراحل اولیه / استادیوم المپیک در نقطه شروع
به گزارش خبرنگار مهر سایر پروژه های مهمی که در اختیار شرکت توسعه و نگهداری قرار گرفته نیز وضعیت مشابه میانرود داشته و عملیات اجرایی آنها نیز در نقطه شروع باقی مانده است.
استادیوم 300 هکتاری المپیک هنوز در مراحل آغازین قرار دارد و مجموعه 10 هزار متر مربعی دومیدانی و دوچرخه سواری نیز در مراحل اولیه ساخت است ضمن اینکه وضعیت سالن ورزشی شش هزار نفری شیراز نیز مانند سایر پروژه ها همچنان در نقطه آغازین خود قرار دارد.
نماینده شیراز: واگذاری پروژه های بزرگ به مرکز توجیه ندارد
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی در این خصوص به خبرنگار مهر در شیراز گفت: فعالیتهای شرکت توسعه و نگهداری زیرساختها نسبت به پیگیری طرح های استانی توجیه ندارد و طرحهای بزرگ ملی ورزشی فارس نیز به این شرکت سپرده شده و به خاطر اینکه اجازه استفاده از اعتبارات استانی به این شرکت داده نشده عملیات اجرایی طرح ها با تاخیر فراوان مواجه می شود.
جعفر قادری با بیان اینکه مدیریت ساخت پروژه های کلان باید به فارس واگذار شود، تاکید کرد: چنین طرح هایی در گذشته توجیه داشته اما امروز با توجه به موقعیت فنی و تخصصی استان احتیاجی به اینگونه مدیریتها احساس نمی شود زیرا ساخت چنین پروژه هایی به مدیریت قوی نیاز دارد که این شرکت نتوانسته چنین مدیریتی را اعمال کند.
وی تصریح کرد: سازمان تربیت بدنی کشور باید تنها مباحث کنترل و نظارتی را در دستور کار خود قرار دهد و عملیات اجرایی را به استانها واگذار کند که اگر نقطه ضعفی نیز در نحوه اجرا به وجود آمد تحت نظارت سازمان برطرف شود نه اینکه پروژه ورزشی ملی فارس با مدیریت غیرفارسی رو به تعطیلی رود.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه اعتبارات استانها باید بر اساس سرانه ورزش تقسیم شود، افزود: دلیل تاخیر این پروژه ها، مسائل اعتبارات عنوان شده در صورتی که اگر اعتبارات برمبنای سرانه ورزشی استانها توزیع شود ساخت طرح های ملی با مدیریت استانها به راحتی امکان پذیر می شود.
به گزارش مهر، یکی از مشکلات اساسی که این شرکت در روند اجرای پروژه های محوله دارد نبود نمایندگی در استانها بوده که باعث شده نظارت مستقیمی بر اجرای امور صورت نگیرد. این مشکل در استان فارس نیز به چشم می خورد و بر این اساس نیز مجموعه استان به خاطر حضور این شرکت در روند فعالیتها نمی توانند نظارت کامل و دقیقی را داشته باشند از این رو به غیر از مسائل مالی و اعتباری، حضور چنین شرکتهایی برای ساخت پروژه بزرگ در استانها فاقد توجیه بوده و فقط روند اجرایی طرح ها را با اخلال و کندی مواجه می سازد.
بر اساس آمار موجود تمام پروژه های ورزشی استان فارس در سفر اول هیئت دولت به بهره برداری رسیده که این نشان از مدیریت قوی ورزشی این استان دارد و حضور چنین شرکتی در استانهایی مثل فارس با پیشینه فنی و مهندسی مناسب با توجه به نمود عینی محصول کار این شرکت در استان، مثبت و مثمر ثمر نخواهد بود.
نظر شما