به گزارش خبرگزاری مهر، در یادداشت حسین شریعتمداری آمده است:
دیروز در حالی که توده های عظیم و چند ده میلیونی مردم با حضور حماسی و بی نظیر خود در راهپیمایی 22 بهمن، تبلیغات پرحجم و گسترده دشمنان را به هیچ گرفته و به قول حضرت امام(ره) تحلیل های آمریکا و اسرائیل را زیر گام های استوار خود لگدمال کرده بودند، گروهی اندک و کم شمار در مراسم باشکوهی که به همین مناسبت در شهر مقدس قم برپا شده بود، به بهانه مخالفت با مواضع رئیس مجلس و حمایت از رئیس جمهور، در تلاش برای ایجاد اخلال در این مراسم عظیم و دشمن شکن بودند که با حضور موثر و هوشمندانه مردم، نقشه آنان نقش برآب شد.
درباره چرایی این اخلالگری و هویت واقعی اخلالگران گفتنی هایی هست؛
1- مواضع رئیس مجلس یا مواضع رئیس جمهور و این که هر یک از آنها تا چه اندازه و به چه میزان در مواضع خود صاحب حق! هستند موضوع این نوشته نیست، نه آن که مواضع این دو قابل ارزیابی نبوده و از پرداختن بی نیاز باشد، بلکه به گواهی آنچه در پی خواهد آمد، ماجرای اخلال دیروز بیرون از مواضع دو مسئول یاد شده اتفاق افتاده است و شواهد فراوانی در دست است که نشان می دهد ماجرای تلخ روز یکشنبه هفته گذشته در جلسه علنی مجلس فقط دستاویزی برای یک حرکت اخلالگرانه هماهنگ شده با آن سوی آب ها بوده است تعجب نکنید! بخوانید!
2- این توصیه حکیمانه و راهگشای رهبرمعظم انقلاب طی چند روز اخیر، - حداقل 10 روز گذشته- بارها در رسانه ها و مجامع و محافل مطرح شده و هیچکس را نمی توان یافت که از آن بی خبر باشد؛
«از امروز تا روز انتخابات هر کس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار گیرد، قطعا به کشور خیانت کرده است» ضمن آن که این توصیه طی یکسال گذشته نیز به مناسبت های مختلف از سوی حضرت آقا بیان شده و علاوه بر آن، عقل سلیم و برخورداری از کمترین درایت و بصیرت هم بر ضرورت توجه به آن دلالت دارد. بنابراین به آسانی می توان نتیجه گرفت که؛
اولا: اخلالگران کمترین اعتقادی به رهبری انقلاب نداشته و خود را ملزم به پیروی از دستورات و رهنمودهای ایشان نمی دانسته اند.
ثانیا: گروه یاد شده با اقدام اخلالگرانه خود «قطعا به کشور خیانت کرده اند».
ثالثا: با هیچ توجیه و توضیحی نمی توان اخلالگران را در دایره نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ارزیابی کرد.
و سوال این است که کدامیک از سه گزینه یاد شده قابل انکار است؟! و درباره کدامیک از آنها می توان کمترین تردیدی داشت؟! و البته بی بصیرتی و کم دانی برخی از آنها- فقط برخی از آنها- نیز می تواند گزینه چهارم باشد.
3- انقلاب اسلامی، تنها انقلاب در جهان امروز است که همه ساله مشروعیت و مقبولیت خود را با حضور حماسی و بی نظیر مردم در یوم الله 22 بهمن به رخ جهانیان می کشد و با این حضور حماسی، تبلیغات مسموم و هجوم پرحجم دشمنان بیرونی را نقش بر آب می کند. این نکته به اندازه ای بدیهی است که نه فقط بر هیچیک از مردم شریف و هوشمند ایران اسلامی پوشیده نیست، بلکه برای کندذهن ترین افراد نیز به آسانی قابل فهم است. بنابراین چگونه می توان احتمال داد که اخلالگران دیروز از این نکته بدیهی بی خبر بوده اند و بی آن که بدانند چه می کنند و بدون اطلاع از پی آمدهای اقدام دشمن پسند خویش دست به اخلال زده اند؟! ممکن است گفته شود که آنان از برخی مواضع رئیس مجلس عصبانی بوده اند! که این عذر بدتر از گناه است چرا که می دانستند با اخلالگری در مراسم باشکوه 22 بهمن، قبل از آن که به خیال خود، از رئیس مجلس انتقام بگیرند! ساز دشمنان بیرونی را کوک کرده و به تعبیر حکیمانه رهبرمعظم انقلاب «قطعا به کشور خیانت کرده اند». آیا، این تناقض قابل توجیه است؟!
4- نقش راهپیمایی عظیم و حماسی 22 بهمن در خنثی کردن تبلیغات دشمنان بیرونی به اندازه ای است که بارها به صراحت و بدون پرده پوشی از آن به عنوان حرکتی که همه ساله بر تبلیغات پرحجم آنها خط بطلان می کشد یاد کرده و می کنند و بر ضرورت حاشیه سازی برای تحت الشعاع قرار دادن این حماسه عظیم و دشمن شکن اصرار داشته و دارند که به عنوان نمونه می توان از تجمع نزدیک به 100 نفره گروهک های ضد انقلاب در پارک ملت تهران در بعدازظهر 22 بهمن سال 1379 و نمونه های مشابه دیگری از این دست یاد کرد. آیا نباید حاشیه سازی دیروز را در بستر برخی دیگر از حاشیه سازی های مشابه ارزیابی کرده و آیا نباید مسئولان ذیربط به دنبال پیگیری آن باشند؟!
5- تجربه 15سال گذشته- بعد از خروج گروهک های تابلودار ضد انقلاب از صحنه سیاسی کشور- نشان داده است که دشمنان بیرونی، حاشیه سازی های خود را با بهره گیری از عوامل بی تابلوی خود و در پوشش اختلاف ها و درگیری های جریانات و یا شخصیت های سیاسی درون نظام دنبال می کنند و همین تجربه با توجه به اسناد موجود حکایت از آن دارد که حاشیه سازان اولا؛ به هیچیک از جریانات سیاسی درون نظام اعتقاد و ارادتی ندارند و ثانیا؛ حاشیه سازی خود را به عنوان یک پروژه در روزهای حماسه ساز کشور کلید می زنند. روزهای حماسه سازی نظیر روز قدس، 22 بهمن و...
6- حالا به متن این پیامک توجه کنید!
«یکشنبه انتقام، پاسخی به یکشنبه سیاه! دست خدا از آستین مردم بیرون آمد»!
تصور می کنید این پیامک را چه کسانی بلافاصله بعد از ماجرای دیروز قم به این سوی و آن سوی ارسال کرده اند؟! خودتان دنبال کنید! و اما درباره «دست خدا» که در پیامک آمده است گفتنی است؛ اوایل انقلاب، اعلامیه ای با متن زیر در یکی از نقاط پر تردد تهران پخش شده بود «همانگونه که خدا صلی الله علیه و آله در قرآن فرموده است...»!! آیا پیامک یاد شده نوع اصلاح شده! اطلاعیه اوایل انقلاب نیست؟!
7- کسانی که روز یکشنبه هفته گذشته آن حرکت ناپسند و دشمن شاد کن و مصداق تعبیر «خیانت به کشور» را رقم زدند باید می دانستند دو جریان نیم نفس و مرموز فتنه و حلقه انحرافی که هیچکدام به هیچیک از طرفین ماجرا ارادتی ندارند و برخلاف آنچه به ظاهر ادعا می کنند نه تنها با یکدیگر اختلافی ندارند، بلکه در پشت صحنه دست های به هم گره خورده نیز دارند، گوش به زنگ صید ماهی مطلوب دشمن از آب گل آلود نشسته اند ...
8- بلافاصله بعد از ماجرای دیروز قم، رسانه ها و محافل بیگانه که مانند همیشه برای طفره رفتن از پوشش خبری حماسه عظیم و بی نظیر حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن، و کوچک نمایی این رخداد بزرگ به دنبال سوژه بودند، ماجرای یاد شده را به تیتر و خبر اول خود تبدیل کردند. انگار نه انگار که چند ده میلیون نفر از مردم پاکباز و خداجوی این مرز و بوم به حمایت از اسلام و انقلاب به میدان آمده بودند. آیا این هم پوشانی تصادفی بوده است؟!
9- و بالاخره این نکته نیز گفتنی است حزب الله گروه گرا و قبیله گرا نیست که به حمایت یا مخالفت با این یا آن سوی ماجرا، آب به آسیاب دشمن بریزد و به لطف خدا تاکنون اینگونه نبوده است.
حزب الله نقشه راه را از رهبرمعظم انقلاب می گیرد و اقدامات و مواضع این و آن را- هر که باشند و در هر مقامی جای گرفته باشند- با خطی که حضرت آقا ترسیم فرموده اند به ارزیابی می نشیند. حضرت آقا با صراحت می فرمایند «هر کس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار گیرد، قطعا به کشور خیانت کرده است» و اخلالگران مورد اشاره دقیقا چنین کرده اند. تحت پوشش کدام یک از طرفین اختلاف؟! و با کدام بهانه؟! مهم نیست! مهم آن است که مطابق نظر صریح و حکیمانه رهبرمعظم انقلاب، مرتکب «خیانت» شده اند. امید آن که جرم آنها فقط کم دانی و غفلت باشد و نه...!