به گزارش خبرنگار مهر، احمدرضا احمدی، شاعر و نویسنده، چهارشنبه نهم مردادماه به دلیل مشکل قلبی- تنفسی در بیمارستان آتیه بستری و جراحی قلب شد؛ در حل حاضر قلب او با باتری موقت کار می‌کند و ظرف 24 آینده مشخص می‌شود که قلب او به باتری دائم نیاز دارد یا نه؛ اگر مشکل تنفسی شاعر مجموعه «ویرانه‌های دل را به باد می‌سپارم» با باتری موقت برطرف نشود لازم است دوباره جراحی و باتری دائم برای او کار گذاشته شود.
احمد رضا احمدی، فرزندی از سرزمین کرمان است. در سال ۱۳۱۹ در این شهر به دنیا آمد و دوره دبستان را نیز در آن به پایان رساند؛ سپس به تهران آمد و دیپلم خود را از دارالفنون گرفت. پس از آن برای دو سال در این شهر به آموزگاری پرداخت اما این کار با روحیه او سازگار نبود. هنگامی که کانون پررورش فکری کودکان پایه گذاری شد، فیروز شیروانلو و سپس سیروس طاهباز به نویسندگان و شاعران باتجربه و جوان کار سفارش می‌دادند تا روند نگارش و انتشار کتاب های کودک فارسی ـ پایه شکل بگیرد. در این میان کاری نیز به احمد رضا احمدی سفارش داده شد. نتیجه کار داستان «من حرفی دارم که فقط شما بچه ها باور می کنید» بود که در سال ۱۳۴۹ منتشر شد. این کار البته دیگر تکرار نشد.
در دهه 50 احمدی خود به استخدام کانون درآمد و بخش موسیقی این نهاد را پیش برد و در همین زمینه نیز کارهای با ارزشی در زمینه موسیقی کودک یا ادبیات همراه با موسیقی با مدیریت او منتشر شد. اما کار نوشتن داستان های کودکان را به جز همین کتاب پیش گفته تا سال ۱۳۶۴ که کتاب «هفت روز هفته دارم» دیگر ادامه نداد. این کتاب البته غیر داستان بود. در سال ۱۳۶۸ او داستان‌های «تو دیگر از این بوته هزار گل سرخ داری» و «نوشتم باران، باران بارید» را منتشر کرد.
احمدرضا احمدی از آن زمان تاکنون مجموعه‌های بسیاری را منتشر کرده؛ «من فقط سفیدی اسب را گریستم، وقت خوب مصائب، پسرک تنها روی برف، روزهای آخر پاییز و...» از آن جمله‌اند. او در سال 1388 نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن شد.