به گزارش خبرنگار مهر، فرناندز خیمنز کوبایی در حالی دی ماه سال ۹۵ هدایت تیم ملی بوکس ایران را بر عهده گرفت که پیش بینی می شد حضور وی در ایران حداقل تا بازی های آسیایی جاکارتا ادامه داشته باشد.
خیمنز که همچون آبی بر آتش اختلاف مربیان داخلی بوکس بود هرچند هرگز نتوانست حمایت صددرصدی فدراسیون برای پیش بردن اهداف و برنامه های خود را داشته باشد اما در همین مدت کوتاه نظر مثبت بسیاری از مربیان داخلی را به خود جلب کرده است. شاید تنها منتقدان او کسانی باشند که به واسطه حضور این مربی خارجی از تیم ملی کنار گذاشته شده اند.
قرارداد خیمنز کوبایی دی (حدود سه ماه دیگر) به پایان می رسد. او یک ماه مرخصی هم دارد که هنوز از آن استفاده نکرده و به تازگی به علت بیماری پدرش و در روزهایی که اردوی تیم ملی بوکس تعطیل است از فدراسیون درخواست کرده تا به کشورش برود. این یعنی قرارداد وی آذر به پایان می رسد درست چند روز بعد از رقابتهای قهرمانی کشور.
قرار است تا کمیته فنی (که برخی اعضای جدید آن هنوز انتخاب نشده اند) در خصوص وضعیت سرمربی جدید تیم ملی تصمیم بگیرند. شنیده ها حاکی از این است که شانس خیمنز با توجه به فعالیت اخیر برخی مهره های داخلی مربیگری کمرنگ باشد و با این حساب بوکس ایران باید خداحافظی زودهنگامی با این مهره خارجی داشته باشد. تجربه نشان داده است که انتخاب سرمربی داخلی در بوکس همیشه با جنجال های فراوانی همراه بوده است و باید دید اتخاذ احتمالی چنین تصمیمی آن هم در آستانه انتخابات فدراسیون بوکس چه عواقبی خواهد داشت.