اهواز - محمد جهان آرا را همه به اسم خرمشهر و مقاومت مردمی در خونین شهر می شناسند ولی کسی فکرش را نمی کرد قرار است جهان آرا در قلب پایتخت به شهادت برسد.

خبرگزاری مهر- گروه استان ها، سارا بچاری: امروز هفتم مهرماه ۱۳۶۰؛ چیزی به مقصد نمانده و پرواز هرکولس سی-۱۳۰ نیروی هوایی ارتش ایران از بطن التهاب جنوب تا دقایقی دیگر در پایتخت فرود خواهد آمد. حصر آبادان دو روز پیش در عملیات ثامن‌الائمه، با دلاوری‌های فرزندان میهن شکسته شده و عده‌ای از فرماندهان برای دیدار و ارائه گزارش به امام(ره) به پایتخت می‌روند. با این پیروزی معادلات بسیاری تغییر کرده و کسی چه می‌داند شاید چیزی به فتح خرمشهر نمانده باشد.

در میانه دیگر پرنده غول‌پیکر حمل مجروحان و تابوت شهیدان در انتظار تشییع و بدرقه میان انبوه دستان مردم است. کسی نمی‌داند که تا دقایقی دیگر برگ جدیدی به ناخوانده رویدادهای تلخ این مملکت اضافه خواهد شد و هیچ‌یک از فرماندهان به نزد امام (ره) نخواهند رسید. 

ساعاتی بعد ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی بیانیه‌ای صادر می‌کند: «بسمه‌تعالی - هم‌وطنان عزیز و شهیدپرور ایران، یک فروند هواپیمای سی-۱۳۰ ارتش جمهوری اسلامی ایران که حامل شهدا و مجروحین جنگ بوده، در روز گذشته از اهواز عازم تهران بود در ساعت ۱۹ شب گذشته دچار سانحه شده و در منطقه میدان کهریزک سقوط می‌نماید...»

و کمی بعدتر در بیانیه‌ای دیگر با اعلام اسامی شهیدان این سانحه، چند اسم بهت و اندوه ایران را عمیق‌تر می‌کند. پنج تن از فرماندهان نظامی کشور سرلشکر ولی‌الله فلاحی جانشین رئیس ستاد ارتش، یوسف کلاهدوز قائم‌مقام سپاه، سید موسی نامجو وزیر دفاع، جواد فکوری مشاور جانشین ستاد ارتش، فرزند و فرمانده سپاه پاسداران خرمشهر محمد جهان‌آرا به شهادت رسیدند.

محمد جهان‌آرا ۹ شهریور سال ۱۳۳۳ در خرمشهر متولد شد. اهل یکجا نشستن و دست روی دست گذاشتن مقابل ظلم نبود و خیلی زود این مسئله را در عمل نشان داد. سال ۱۳۴۹ عضو گروه مخفی سازمان حزب‌الله خرمشهر شد و در سال ۱۳۵۱ به دنبال شناسایی تمام اعضای گروه توسط ساواک دستگیر و زندانی شد.

در سال‌های جوانی و پس از تحصیل در مدرسه عالی بازرگانی تبریز با گروه مبارزاتی منصورون آشنا شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان عضوی از این گروه در مبارزات علیه رژیم طاغوت شرکت داشت.

دو سال و نیم پس از پیروزی انقلاب بود که به زادگاهش بازگشت و کانون فرهنگی نظامی انقلابیون خرمشهر را تأسیس کرد. کانونی که وظیفه حفاظت از مردم و خرمشهر در برابر بازمانده‌های رژیم پهلوی را بر عهده داشت. کمی بعد به فرماندهی سپاه خرمشهر در آمد و بعدتر جهاد سازندگی خرمشهر را پایه نهاد.

 با دمیده شدن شعله‌های جنگ تحمیلی توسط آتش دشمن بعث، فرزند خلف خرمشهر نقش تعیین‌کننده‌ای در مقاومت و نبرد با دشمن داشت. مقاومتی هرچند جسورانه با از جان گذشتگی او و یارانش همراه بود اما مؤثر نیفتاد و خرمشهر پس از مقاومتی جانانه سقوط کرد. پس‌ازآن و به دنبال عزل بنی‌صدر از ریاست کل قول بود که جهت مبارزات تغییر یافت. با شکست حصر آبادان بارقه‌های بازپس‌گیری خونین‌شهر جان می‌گرفتند. فرمانده جهان‌آرا به همراه دیگر فرماندهان نزد امام خمینی (ره) می‌رفتند تا همراه با خبر شیرین شکست حصر آبادان، گزارشی از آنچه در این عملیات گذشته و احتمالات بعد از آن به امام ارائه کنند اما افسوس که پرواز هرکولس سی-۱۳۰ هیچ‌وقت به مقصد نرسید تا داغی بر سینه خرمشهر در عزای فرزندش بماند و هر بار میان مصرع به مصرع نوحه ( ممد نبودی ...) کویتی پور جان بگیرد.

* خبرنگار