گفته می‌شود برخی از کشورهای همسایه از پزشکان ایرانی برای امر طبابت در حوزه گردشگری سلامت دعوت به کار می‌کنند و این زنگ خطری برای توسعه گردشگری سلامت در کشور ما تلقی می‌شود.

به گزارش خبرنگار مهر، امروزه از صنعت گردشگری سلامت یا همان توریسم درمانی، به عنوان یک صنعت درآمدزا در دنیا یاد می‌شود که توانسته برخی کشورهای صاحب امکانات در این حوزه را ترغیب کند از پزشکان سایر کشورها نیز برای خدمت به بیماران خارجی استفاده کنند.

گردشگری سلامت در ایران، به رغم فراهم بودن تمامی امکانات لازم و علم و دانش جامعه پزشکی کشور، هنوز با چالش‌های فراوانی مواجه است و مشکلاتی بر سر راه رونق این صنعت در کشورمان وجود دارد.

قاسم جان بابایی معاون درمان وزارت بهداشت، در گفتگو با خبرنگار مهر، از حضور دلالان به عنوان مهم‌ترین چالش حوزه گردشگری سلامت کشور نام برد و گفت: حضور افراد سودجو و دلال در این عرصه، علاوه بر اینکه جایگاه جامعه پزشکی را تهدید می‌کند، می‌تواند به نظام سلامت کشورمان نیز آسیب بزند.

وی، خواستار حضور قدرتمند دانشگاه‌های علوم پزشکی در رقابت با کشورهای همسایه برای جذب بیمار خارجی شد و افزود: ارائه خدمات کیفی به بیماران خارجی و پیگیری روند درمان این افراد بعد از رفتن به کشور خودشان، یکی از مهم‌ترین نکاتی است که می‌تواند به واسطه شرکت‌های دارای مجوز در این عرصه، باعث توسعه صنعت گردشگری سلامت در ایران شود.

در همین حال، مهدی رضایی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اهمیت صنعت گردشگری سلامت در رونق اقتصاد درمان و توسعه کشور، گفت: یکی از نگرانی‌ها در حوزه گردشگری سلامت کشور، کاهش انگیزه پزشکان ایرانی برای خدمت به بیماران خارجی است.

وی توضیح داد: پرداخت‌های پلکانی در این حوزه، باعث شده تا پزشکان انگیزه کمتری برای خدمت به بیماران خارجی داشته باشند و این می‌تواند زنگ خطری برای صنعت گردشگری سلامت کشور باشد.

معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به تلاش شرکت های واسطه برای طبابت پزشکان ایرانی در کشورهای همسایه، گفت: باید در این خصوص چاره‌اندیشی شود.  

علیرضا عسگری مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی معاونت درمان وزارت بهداشت، نیز با اشاره نقش مهم توسعه صنعت IPD در ارزآوری کشور، گفت: در حال حاضر این مهم باید برنامه اول دانشگاه‌هایی علوم پزشکی برای احیای منابع مالی حوزه سلامت شود.

وی افزود: انتظار می‌رود دانشگاه‌های فعال در این حوزه حداقل سه اصل کلی وزارت بهداشت یعنی حضور کارشناس مسلط به زبان انگلیسی یا عربی، ثبت مشخصات بیمار در سامانه‌های آواب و سپاس و طراحی سایتی برای معرفی خدمات و پزشکان نامی بیمارستان‌ها را رعایت کنند.

در حال حاضر شهرهای تهران، مشهد و شیراز، به عنوان قطب‌های گردشگری سلامت در کشور شناخته می‌شوند که بیشترین بیماران خارجی را پذیرا هستند. وجود امکانات قابل قبول در این شهرها و حضور پزشکان مجرب و متخصص در رشته‌های مختلف پزشکی، باعث شده تعداد زیادی از بیماران خارجی کشورهای منطقه و همسایه برای درمان به بیمارستان‌های این سه شهر بیایند. اما، نکته قابل تامل، مشکلاتی است که در مسیر پذیرش و بستری بیماران خارجی از ناحیه دلالان وجود دارد.

در حال حاضر هفت بیمارستان دولتی و سه بیمارستان خصوصی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران دارای مجوز IPD، سه بیمارستان دولتی هم در حال اخذ مجوز و دو بیمارستان امام خمینی (ره) و مرکز طبی کودکان هم دارای مجوز موردی در بخش پیوند عضو هستند.

در همین حال، علی صادقی تبار مدیر مرکز فوق تخصص درمان ناباروری ابن‌سینا، در گفتگو با خبرنگار مهر، شرایط اقتصادی کشور را فرصتی مناسب برای رونق گردشگری سلامت در ایران دانست و گفت: بالا رفتن نرخ ارز در ایران، اگرچه باعث ایجاد مشکلاتی در اقتصاد کشور شده است، اما در عرصه گردشگری سلامت می‌توان به آن به چشم یک فرصت نگاه کرد و با فعال کردن واحد بیماران بین‌الملل بیمارستان‌ها و مراکز درمانی معتبر کشور و تقویت زیرساخت‌های لازم، ایران را به یک مقصد ایده‌آل برای گردشگری سلامت در منطقه تبدیل کرد.

وی، پایین بودن هزینه‌های درمان ناباروری در ایران را یکی از دلایل اقبال گردشگران سلامت به حضور در کشورمان دانست و افزود: هزینه یک سیکل درمان ناباروری در ایران ۱۰۰۰ دلار است، اما در کشورهایی مثل عراق یا قبرس، بین ۵ تا ۶ هزار دلار، در اروپا حدود ۸ تا ۹ هزار یورو و در آمریکا بین ۱۲ تا ۱۵ هزار دلار است. بنابراین، قیمت بسیار پایین خدمات درمان ناباروری، در کنار تخصص و تبحر پزشکان ما، باعث شده است که مراجعان بسیاری از کشورهای منطقه به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس داشته باشیم.

صادقی‌تبار، مهم‌ترین مانع رشد گردشگری سلامت در کشورمان را نبودِ یک نظام یکپارچه و منظم برای معرفی امکانات درمانی کشور در دیگر کشورها، به ویژه کشورهای منطقه دانست و گفت: متأسفانه اکنون واسطه‌هایی که هیچ تخصص و دانشی در این زمینه ندارند و تنها به سود خود می‌اندیشند، در گردشگری سلامت فعالیت می‌کنند و همین امر باعث شده است که رقابتی ناسالم ایجاد شود و گردشگران اطلاعات متفاوتی درباره کیفیت خدمات مراکز و هزینه‌های درمانی دریافت کنند.