به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی همزمان با نیمه شعبان به صورت مجازی در مسجد امیر به ایران سخنرانی پرداخت و با استناد به آیات الهی، اظهار داشت: در سوره شعرا به مواجهه لشکر فرعون و قوم بنی اسرائیل اشاره می‌شود اینکه حضرت موسی در این مواجهه در نهایت آرامش قلبی به قومش می‌فرماید خداوند یاور من است.
این کارشناس امور دینی، داشتن آرامش قلبی در مواجهه با بحران‌ها و مشکلات را نتیجه معیت و همراه بودن خدا با انسان دانست و ادامه داد: در بن بست‌ها و مشکلات، معیت و همراه بودن خدا یک اکسیر آرام بخش و نجات بخش برای انسان محسوب می‌شود. حال سوال مطرح است که چرا مردم امروز در مواجهه با بحران‌ها و مشکلات آرامش ندارند؟ طبق صریح روایات؛ انسان هرگز نباید در ابتلائات و سختی‌ها خود را ببازد. آرامش ره آورد همراهی با پروردگار است و اگر انسان این معیت را احساس کند مضطرب نمی‌شود.
وی با طرح این پرسش مبنی بر اینکه چه کسانی می‌توانند معیت پروردگار را احساس کنند؟ و این معیت از چه راهی حاصل می‌شود؟ پاسخ داد: معیت خدا به دو گونه تکوینی و تکریمی است؛ در معیت تکوینی خداوند متعال با همه موجودات است زیرا همه موجودات مخلوقات او بوده و این معیت باعث قوام و استمرار شیئ می‌شود اما در معیت تکریمی مراد اکرام انسان است.
حجت الاسلام علوی تهرانی افزود: در قرآن کریم این معیت برای کسانی حاصل می‌شود که اهل اقامه نماز باشند، زکات پرداخت کنند، به انبیای الهی ایمان بیاورند و آنان را یاری کنند و در آخر اهل دادن قرض الحسنه باشند؛ اگر کسی این چهار خصلت را در وجود خود ایجاد کند خدا را در نزد خود احساس خواهد کرد و هیچ چیزی نمی‌تواند در وجود انسان تردید به وجود آورد که منجر به اضطراب و نگرانی او شود.
این کارشناس امور دینی اقامه نماز را با خواندن نماز متفاوت دانست و گفت: امام صادق (ع) می‌فرمایند محبوب ترین عمل نزد خداوند اقامه نماز است؛ همچنین آخرین سفارش هر پیامبری لحظه مرگ اقامه نماز بوده است، طبق صریح روایات؛ کسی که از نماز فرمان نبرد نماز نخوانده است، نماز انسان را از گناه و منکر دور می‌کند و چنانچه انسان نماز بخواند و اهل فسق و فجور باشد نماز او اقامه نماز نبوده است. نماز در عمل و رفتار اقامه کننده نماز باید آشکار شود به گونه‌ای که رفتارش از جامعه دلربایی کند. جامعه شیفته چنین انسانی می‌شود و همه می‌دانند که مهمترین عنصری که او را محبوب کرده نماز است.
وی درخصوص زکات، عنوان کرد: زکات پرداخت حقوق مالی است که بخشی مانند خمس و زکات که خداوند واجب کرده و بخشی نیز اختصاص به پرداخت حقوق مالی مستحب است، انسان در این بخش از مال خود به محرومان می‌پردازند.
حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی ادامه داد: یک مسأله‌ای که در باب نماز بسیار مهم است و اهل بیت (ع) درباره آن روایات بسیاری فرمودند آن است که نخستین چیزی که در قیامت از انسان سوال می‌شود نماز خواهد بود همچنین اگر نماز را کسی بپذیرد ما بقی دستورات الهی را نیز می‌پذیرد.
این کارشناس امور دینی نماز را شرط پذیرش دیگر عبادات بیان و تصریح کرد: پروردگار انسان را به انجام سه چیز فرمان داده و هر یک را به سه چیز مقرون کرده است، برای مثال اگر در قرآن فرمان داده که نماز اقامه شود در کنار آن به پرداخت زکات نیز توصیه کرده است. امام رضا (ع) می‌فرمایند: اگر کسی که نماز بخواند اما حقوق مالی واجبش را پرداخت نکند نمازش پذیرفته شده نیست؛ بنابراین قبولی نماز در گرو پرداخت حقوق واجب مالی است.
وی درباره ایمان به انبیا و یاری رساندن آنان گفت: مراد از یاری رساندن به انبیای الهی نماز خواندن و … نیست چرا که انجام این دستورات اطاعت از آن بزرگواران محسوب می‌شود بلکه مقصود محقق ساختن آرمان‌های انبیای الهی است و آرمان آنان این بود که مردم عدالت خواه شوند؛ بنابراین عدالت خواهی یاری کردن انبیا است.
حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی خاطرنشان کرد: قرض نیکو دادن از کمک کردن بهتر است زیرا وقتی به کسی قرض الحسنه داده می‌شود اولاً این عمل مانع می‌شود که فرد درخواست کمک بلاعوض داشته باشد پس آبرویش حفظ می‌شود، ثانیاً به خاطر عدم این درخواست عزت او حفظ می‌شود، ثالثاً به او سخت گرفته نمی‌شود که پول بیشتری پس بدهد؛ چنانچه این چهار ویژگی در وجود انسان نهادینه شود و در عمل اتفاق بیوفتد آرامش قلبی پیدا می‌کند و خود را در معیت پرودرگار می بیند.