اهالی اردوگاه جنین با ذکر مشاهدات عینی خود، هجوم بامداد دوشنبه ارتش رژیم صهیونیستی به جنین را با حمله سال ۲۰۰۲ این رژیم به جنین مقایسه کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، الجزیره در مطلبی ضمن بیان مشاهدات و روایات اهالی اردوگاه جنین از حمله سال ۲۰۰۲ و حمله اخیر صهیونیست‌ها به جنین، حال و هوای این اردوگاه و مردم آن در جریان حمله اخیر را روایت کرده است.

فرید بواقنه، یکی از اهالی اردوگاه جنین است که خانه‌اش ساعاتی پس از آغاز حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به این اردوگاه، دچار آسیب شده است. بواقنه از خانه آسیب‌دیده خود به میدان اردوگاه جنین سرک کشیده بود و می‌گفت: انگار که امروز یکم آوریل ۲۰۰۲ است و چیزی از آن روز نگذشته است؛ سپس پا به خیابان گذاشت تا ویرانی گسترده‌ای که اشغالگران مسبب آن هستند را، ببیند.

حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به اردوگاه جنین که از بامداد دوشنبه آغاز شد، یادآور هجوم صهیونیست‌ها به مناطق مختلف کرانه باختری از جمله جنین در جریان انتفاضه دوم فلسطین در سال ۲۰۰۲ است.

این شهروند فلسطینی در رابطه با تکرار وقایع سال ۲۰۰۲ گفت: همان صحنه‌ها و همان ویرانی‌ها با همان روش جنایت‌کارانه، صحنه‌های سال ۲۰۰۲ را برای ما تداعی می‌کنند. در تقدیر ماست که این اتفاقات را، هرچند سال یکبار دوباره از نو زندگی کنیم.

بولدوزرهای ارتش اشغالگر رژیم صهیونیستی میدان اردوگاه جنین را نابود کرده اند. این میدان بزرگترین فضای موجود در اردوگاه است که عزاداری‌ها، جشن‌ها و گردهم‌آیی‌های اهالی در آن صورت می‌پذیرد.

زره‌پوش‌ها و بولدوزرهای صهیونیستی زیرساخت‌های موجود در این میدان را ویران کرده‌اند، تیرهای برق را از جای کنده‌اند و در نتیجه نابودی شبکه‌های آب‌رسانی موجود در خیابان، حجم زیادی از آب به خیابان سرازیر شده است.

بمباران اردوگاه جنین و آتش‌سوزی خانه‌ها

ساعت ۳ بامداد دوشنبه، هواپیماهای شناسایی رژیم صهیونیستی محلی در اردوگاه جنین را بمباران کردند. اشغالگران ادعا کرده‌اند که مبارزان گردان جنین در این محل که در نزدیکی باشگاه اردوگاه جنین است حضور داشته‌اند.

بواقنه در همین رابطه گفت: بمباران صبح با هدف قرارگرفتن محلی که در نزدیکی خانه ما بود و مبارزان مقاومت در آن حضور داشتند، آغاز شد. دو موشک به سمت این محل شلیک شد و خانه‌های نزدیک به آن از جمله خانه ما، آتش گرفت. خدا را شکر من توانستم پیش از آن‌که آتش به ما آسیب بزند، مادر و خواهرانم را به خانه همسایگانمان منتقل کنم.

ورودی اردوگاه که به «منطقه الأقواس» شهرت دارد و چندین نماد از جمله نماد «حق بازگشت» در آن‌جا به چشم می‌خورد نیز هدف بمباران قرار گرفته است. این نماد، یکی از مهم‌ترین آثار اردوگاه جنین است که روی آن نوشته شده: محل انتظار آوارگان تا زمان بازگشت.

بواقنه در مسیر منتهی به میدان و محله‌های اردوگاه گفت: این تنها خیابان عریض اردوگاه است. آن را به طور کامل نابود کرده اند و جریان آب و برق را قطع کرده‌اند.

چند دقیقه پس از آن‌که بولدوزرهای سنگین، میدان ویران اردوگاه را ترک کردند، زره‌پوش‌های نظامی وارد میدان شدند و هر جنبنده‌ای که در خیابان بود را مورد هدف قرار دادند. خیلی زود بواقنه هم که فریاد می‌زد «برگردید، فرار کنید، ارتش…»، از آن‌جا گریخت.

ژانویه گذشته، نظامیان رژیم صهیونیستی، جواد بواقنه پدر فرید بواقنه را در جریان تلاش او برای امدادرسانی به یکی از مصدومان در برابر خانه‌اش در اردوگاه جنین، مورد هدف قرار دادند و به شهادت رساندند. فرید بواقنه پیش از آن‌که مجبور به گریختن از میدان اردوگاه شود داشت می‌گفت: امروز لحظه دردناکی را به یاد آوردم که من و مادرم، او و امنیتی که با وجودش به ما می‌بخشید را جست‌وجو می‌کردیم.

با وجود قطع برق تمامی محله‌های اردوگاه، نابودی تیرهای چراغ و کابل‌های برق، ویرانی گسترده درب‌های ورودی خانه‌ها و نابودی خودروها ساکنان محله نزدیک به میدان اصلی اردوگاه می‌گویند که به صحنه‌های ویرانی و تخریب خانه‌ها عادت کرده‌اند و حتی اگر تجاوز دشمن، روزها و هفته‌های طولانی ادامه داشته باشد، باز هم مانند هجوم ۲۰ روزه سال ۲۰۰۲، مقاومت خواهند کرد. برخی دیگر نیز همزمان با بررسی ویرانی‌ها می‌گویند: حتی اگر همه ما را بکشند، هیچ چیز، نخواهد توانست که ما را از این‌جا بیرون کند.

استفاده صهیونیست‌ها از فلسطینیان به عنوان سپر انسانی

از ساعات ابتدای هجوم، تک‌تیراندازهای ارتش رژیم صهیونیستی به شکل گسترده بر فراز ساختمان‌های بلندمرتبه اطراف اردوگاه مستقر شده‌اند و تحرکات ساکنان در هر کوی و برزن و خانه‌ای را رصد می‌کنند. در این میان، تیم‌های امدادی برای رساندن خود به خانه‌های محاصره شده و مصدومانی که در محله‌های اردوگاه جنین حضور دارند، در تلاش‌اند؛ چراکه نابودی و ویران‌کردن خیابان‌ها حرکت خودروهای امدادی را دشوار ساخته است.

در محله «هدف» که به اردوگاه جنین مشرف است، چندین تک‌تیرانداز صهیونیست با یورش به خانه‌های زکریا الزبیدی، اسیر فلسطینی و برادر شهید وی داود الزبیدی که سال گذشته به شهادت رسید، مانع از خروج ساکنان از این ساختمان شده‌اند.

جمال الزبیدی، عموی زکریا الزبیدی، نیز به الجزیره گفت: با دخترم، یعنی همسر زکریا، تماس گرفتم. او به من گفت که به همراه فرزندانش و فرزندان برادران زکریا محاصره شده، تک‌تیراندازها در خانه آنان استقرار یافته‌اند و به سمت هر جنبنده‌ای تیراندازی می‌کنند. او گفت که نظامیان اشغالگر از صبح، ۱۱ تن را که همگی زنان و کودکان آن زنان هستند به گروگان گرفته‌اند.

تخریب با هدف دستاوردسازی

پیرامون میدان ویران‌شده اردوگاه، تعدادی از مبارزان فلسطینی، کمین کرده‌اند و چند تن از آنان با نظامیان اشغالگری که هنوز وارد اردوگاه نشده‌اند و در اطراف آن متمرکز هستند درگیر شده‌اند.

مراد طوالبه، سخنگوی نیروهای ملی و اسلامی اعلام کرد: اردوگاه مقاوم است و مبارزان در مواضع خود مستقرند. ما آماده رویارویی با اسرائیل و نیروهای آن هستیم.

طوالبه بر این باور است که دلیل توسل ارتش رژیم صهیونیستی به بمباران اردوگاه عدم توانایی آن نسبت به ورود زمینی به عمق اردوگاه است؛ زیرا در این صورت باید به شکل مستقیم با مقاومت مواجه شود.

طوالبه هدف ارتش رژیم صهیونیستی از نابودی میدان اردوگاه جنین، بمباران مواضع مبارزان مقاومت و هدف قراردادن ساختمان شهید عبدالله الحصری، یکی از مؤسسان گردان جنین، در بخش جنوبی اردوگاه را فریب‌دادن صهیونیست‌ها و اقدام به دستاوردسازی از طریق هدف قرار دادن مقاومت دانست و افزود: این در حالی است که ارتش اسرائیل، در عمل، فقط زیرساخت‌ها را هدف قرار می‌دهد.

آمادگی و هوشیاری مبارزان مقاومت

جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی، ۷ مرکز تجمع واحدهای رصد مقاومت فلسطین را بمباران کرده‌اند؛ اما مبارزان مقاومت می‌گویند که واحدهای رصد مقاومت آماده بوده‌اند و خیلی زود هوشیاری و احتیاط لازم را به خرج داده و پیش از بمباران جنگنده‌های صهیونیست از مراکز هدف‌قرارگرفته‌شده خارج شده‌اند.

در این میان، منابع آگاه به الجزیره گفته‌اند که گردان جنین و شاخه‌های نظامی گروه‌های مقاومت دیگر با کاشت چندین بمب در ورودی‌های اردوگاه و اطراف آن آماده مقابله با یورش ارتش رژیم صهیونیستی بوده‌اند؛ چنان‌که روز دوشنبه، مبارزان مقاومت موفق شدند چندین بمب و تله انفجاری را در مسیر بولدوزرها و ماشین‌آلات نظامی رژیم صهیونیستی منفجر کنند.

اهالی اردوگاه نیز با ایجاد پوشش‌هایی روی کوی و برزن‌ها، دید هواپیماهای شناسایی و تک‌تیراندازهای صهیونیست را کور کرده‌اند؛ در نتیجه صهیونیست‌ها از رصد مبارزان مقاومت و محل‌های حضور آنان درمانده‌اند.