اوباما در حالی استناد به یک فتوا از رهبر انقلاب را مقدمه توافق با ایران مطرح کرده که این فتواف 10 سال پیش صادر شده است.

مجله مهر:  به یادآوردن یک فتوای تاریخی پس از 10 سال. اشاره رئیس جمهور امریکا به فتوای رهبر انقلاب درباره حرام بودن استفاده از سلاح کشتار جمعی و توافق با ایران برمبنای آن، توجه رسانه های مختلف داخلی و خارجی را به خود معطوف کرده است. اوباما در سخنرانی دیروزش، این طور درباره موضع دولت امریکا درباره تلاش ایران برای دستیابی به انرژی هسته ای سخن گفت:

the Supreme Leader has issued a fatwa against the development of nuclear weapons, and President Rouhani has just recently reiterated that the Islamic Republic will never develop a nuclear weapon"
These statements made by our respective governments should offer the basis for a meaningful agreement. We should be able to achieve a resolution that respects the rights of the Iranian people, while giving the world confidence that the Iranian program is peaceful."
 
 
اوباما گفت :«رهبر ایران فتوایی علیه توسعه تسلیحات اتمی صادر کرده و رئیس جمهور روحانی هم به تازگی تصریح کرده است که جمهوری اسلامی هرگز سلاح اتمی تولید نخواهد کرد. این اظهارات توسط مقام‌های دو کشور می بایست زمینه را برای توافقی معنادار فراهم کند. قاعدتا باید بتوانیم به راه حلی دست پیدا کنیم که حق مردم ایران را در نظر بگیرد و در عین حال به جهان اطمینان دهد که برنامه ایران صلح آمیز است.»
این در حالی است که «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه اسبق ایالات متحده امریکا هم فروردین ماه سال گذشته با اشاره به فتوای رهبر انقلاب گفته بود:«رهبر  جمهوری اسلامی،  آیت الله خامنه ای از نظر مذهبی سلاح های کشتار جمعی را ممنوع و غیر اسلامی می داند و  ما با ایرانیان گفتگو خواهیم کرد تا راهی پیدا کنیم تا این باور و عقیده مطرح شده را بصورت عملی ببینیم.من این فتوا را مطالعه کردم و با دیگر متخصصان علوم دینی و رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه آن را بررسی کرده ایم.»
اظهارات جدید اوباما درباره فتوای رهبر انقلاب و مبنا قرار دادن این فتوا برای توافق با ایران، در حالی  بیان شده است که رهبر انقلاب طی 10 سال گذشته بارها بر «حرام» بودن استفاده از سلاح های کشتارجمعی و بمب اتمی تاکید کرده اند و در بیاناتشان بارها به این مساله اشاره کرده اند. از آبان ماه سال 1382 که ایشان به صراحت، به کارگیری سلاح های کشتار جمعی را حرام دانسته بودند، رهبر انقلاب بارها  به حرام بودن استفاده از تسلیحات  نظامی هسته ای و سلاح های کشتار جمعی اشاره کرده اند.
این ها چند نمونه از بیانات رهبر انقلاب در این باره است:
«بارها ملت ايران و مسئولان اعلام كرده‌اند كه ما سلاح هسته‌اى را نميخواهيم؛ اين در سلسله‌ى نيازها و نظام تسليحاتى ما اصلاً وجود ندارد. ما اعلام كرديم كه استفاده‌ى از سلاحهاى هسته‌اى از نظر اسلام حرام و ممنوع است. و نگهداشتن او ايجاد يك خطر بزرگ و يك دردسر بزرگ است؛ ما دنبال اين نيستيم و نميخواهيم؛ پول هم بدهند بگويند آقا شما بيائيد اين كار را بكنيد، ملت ايران نميخواهد، مسئولين نميخواهند. اما در عين حال در اين تبليغات چند ساله‌ى مخالفين و غربى‌ها، مى‌بينيد براى اينكه حرف باطل خودشان، حرف زور خودشان را موجه جلوه بدهند، به جاى اينكه بگويند ايران به دنبال انرژى صلح‌آميز هسته‌اى است، ميگويند ايران به دنبال بمب هسته‌اى است! اين حق‌كشى نيست؟»(بیانات در بیستمین سالگرد رحلت امام خمینی(ره)- 14 خرداد 88)
 
«اين حرف تكرارىِ از دهن افتاده‌ى مهملى كه راجع به ساخت سلاح اتمى به جمهورى اسلامى نسبت ميدهند، نشان‌دهنده‌ى نهايت ناتوانى اينها حتّى در زمينه‌ى تبليغات است. جمهورى اسلامى هيچ اصرارى هم ندارد كه در دفاع خودش در اين قضيه خيلى احساسات به خرج بدهد؛ نه، ما اعتقاد به بمب اتم نداريم، به سلاح اتمى نداريم؛ دنبالش هم نخواهيم رفت. برطبق مبانى اعتقادى ما، مبانى دينى ما، به كار بردن اينگونه وسائل كشتار جمعى اصلاً ممنوع است، حرام است؛ اين، ضايع كردن حرث و نسل است كه قرآن آن را ممنوع كرده؛ ما دنبال اين نمي رويم.»(بیانات در دیدار با دست اندرکاران ساخت ناوشکن جماران-30 بهمن 88)

«به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های كشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میكروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران كه خود قربانی كاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این گونه سلاح‌ها را حس می‌كند و آماده است همه‌ی امكانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد.ما كاربرد این سلاح‌ها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه‌ی همگان می‌دانیم.»(پیام به نخستین کنفرانس بین المللی خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح های هسته ای - 28 فروردین ماه سال 89)