به گزارش خبرنگار مهر، همایش "علوم اجتماعی در ایران: چالشها و چشم‌اندازها" که از سوی انجمن جامعه‌شناسی ایران برگزار شد صبح دیروز پنج شنبه 30 اردیبهشت به بررسی علوم اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی پرداخت.
دکتر حسین میرزایی استاد دانشگاه تهران در این همایش موضوع "تحقیقات اجتماع بنیاد و ضرورت تعامل میکرو- ماکرو پروبلماتیک" را مورد بررسی قرار داد و گفت: حدود 100 سال است که از ورود مفاهیم علوم اجتماعی در ایران می‌گذرد و حدود 50 سال از ورود رسمی علوم اجتماعی در ایران می‌گذرد.
وی افزود: حرکت از جامعه شناسی کلان به جامعه شناسی خرد و ایجاد رویکردهای تلفیقی در چند دهه اخیر گشایش نظری و کاربردی فراوانی به همراه داشته است. در عرصه پژوهش‌های اجتماعی نیز انجام تحقیقات جهانی، ملی، منطقه‌ای و محلی و مسأله‌شناسی‌های مرتبط با سطوح ذکر شده هر یک به نوبه خود از فوایدی برخوردار هستند.
وی خاطر نشان کرد: در این میان ابهام و فقدان استراتراتژی تحقیقاتی مشخص از ملی به محلی یا برعکس در دانشگاه‌ها، سازمان‌های پژوهشی و پژوهشگران علوم اجتماعی در ایران سبب گردیده است راهگشایی کافی در این خصوص کمتر فراهم گردد.
میزایی افزود: تحقیقات اجتماع بنیاد و محله محور رویکردی است که مبنای خود را از مسأله‌شناسی‌های محلی، محله‌ای و خرد آغاز می‌کند و در فرایند تحقیق از رویکردهای کیفی امکان بهره‌مندی داشته و منطق استقرایی را به کار می‌گیرد و در پی حل مسأله در سطح خرد است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: با این حال اگر این سطح از مسأله شناسی و پژوهش به سطوح بالاتر و منطق قیاسی مرتبط نگردد و فاقد حرکت نوسانی بین استقراء و قیاس و بین سطوح مذکور باشد کارآمدی لازم را نخواهد داشت. به همین دلیل تعامل میکرو- ماکرو پروبلماتیک و ارتباط تحقیقات اجتماع بنیاد با برنامه پژوهشی بالادستی موجود از لوازم کارآمدی مذکور است. به نظر می‌رسد از این حیث توجه به رویکرد مذکور برای علوم اجتماعی ایران از ضرورت برخوردار است.
این استاد دانشگاه با اشاره به گسترده نبودن تحقیقات حوزه علوم اجتماعی در ایران گفت: بررسی اجمالی پایان‌نامه‌های تحصیلات تکمیلی نشانگر آن است که بخش قابل توجهی از آنها معطوف به شهر تهران و بخش دیگر معطوف به نقاط کوچک و کاملا غیر مرتبط با یکدیگر است و به دلیل فقدان برنامه پژوهشی مشخص، امکان فرا تحلیل با دشواری همراه بوده و گاه غیر ممکن است.
محمدی: نظام قدرت می‌تواند ازعلوم اجتماعی جهت بهبود فرایندهای اجتماعی استفاده کند
وی خاطر نشان کرد: در این شرایط گاه گرایش انتقادی در علوم اجتماعی نیز در واکنش به تلاش دولت جهت مهندسی اجتماعی، در دام پژوهش اجتماعی به مثابه پیکار سیاسی می‌افتد.
وی افزود: با وجود چنین شرایطی که هر دو طرف یکدیگر را بر نمی‌تابند، نه علوم اجتماعی می‌تواند مطابق با انتظاراتی که از آن می‌رود، خدمت شایانی به جامعه بکند و یا اندیشمندی در قواره جهانی و یا حتی منطقه‌ای عرصه کند و نه نظام قدرت می‌تواند علوم اجتماعی را در اختیار داشته و از آن جهت بهبود فرایندهای اجتماعی استفاده کند.
نظر شما