"نلسون ماندلا" در 18 جولای سال 1918 به دنیا آمد. وی نخستین رئیس جمهور آفریقای جنوبی است که در انتخابات دموکراتیک عمومی برگزیده شد. وی پیش از ریاست جمهوری از فعالان برجستهٔ مخالف آپارتاید در آفریقای جنوبی و رهبر کنگره ملی آفریقا بود.
ماندلا به خاطر حضور در فعالیتهای مقاومت مسلحانه بر ضد آپارتاید محاکمه و زندانی شد. مبارزه مسلحانه، برای ماندلا، آخرین راه چاره بود؛ او همواره پایبند به خودداری از توسل به خشونت بود. ماندلا در طول ۲۷ سال زندان، که بیشتر آن را در یک سلول در جزیره روبن سپری کرد، مشهورترین چهرهٔ مبارزه علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی شد.
ماندلا را در آفریقای جنوبی اغلب تحت عنوان "مادیبا "می شناسند، این عنوان افتخاری را بزرگان خاندان ماندلا به وی داده‌اند. این عنوان مترادف با نام نلسون ماندلاست. بسیاری از مردم آفریقای جنوبی نیز به نشانه احترام وی را 'مخولو' (پدربزرگ) صدا می زنند.
زندگی سیاسی
پس از آنکه حزب ملی گرا که اکثریت اعضای آن را آفریقایی های طرفدار سیاست تبعیض نژادی آپارتاید تشکیل می دادند در انتخابات ۱۹۴۸ پیروز شد، ماندلا در اقدامات کنگره ملی آفریقا در سال ۱۹۵۲ و مبارزات کنگره خلق در سال ۱۹۵۵ که اتخاذ منشور آزادی توسط آن برنامه بنیادین آرمان ضد آپارتاید را فراهم می کرد نقشی اساسی داشت.
در این زمان، ماندلا و همکارش اولیور تامبو شرکت حقوقی ماندلا و تامبو را مدیریت می کردند و خدمات حقوقی رایگان یا ارزان قیمت در اختیار آن دسته از سیاهانی که قادر به برخورداری از نمایندگی قانونی نبودند قرار می دادند.
ماندلا که در آغاز طرفدار مبارزه عمومی غیر خشونت آمیز بود، در ۵ دسامبر ۱۹۵۶ به همراه ۱۵۰ نفر دیگر دستگیر شده، و متهم به خیانت شد. محاکمه به اتهام خیانت از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۱ ادامه یافت اما همگی آنان تبرئه شدند.
بازداشت و حبس
در پنجم آگوست ۱۹۶۲، ماندلا پس از هفده ماه گریز دستگیر شده و در دژ ژوهانسبورگ زندانی شد. ویلیام بلوم، یکی از کارکنان سابق وزارت امور خارجه آمریکا، گفته است سازمان سیا محل اختفای ماندلا را به پلیس اعلام کرده بود. سه روز بعد، ماندلا در دادگاه متهم به رهبری اعتصاب کارگران در سال ۱۹۶۱ و ترک غیرقانونی کشور شد.
ریاست کنگره ملی آفریقا
نخستین انخابات دموکراتیک آفریقای جنوبی که در آن همه افراد می توانستند شرکت کنند در تاریخ ۲۷ آوریل ۱۹۹۴ برگزار شد. کنگره ملی آفریقا اکثریت را در انتخابات به خود اختصاص داد، و ماندلا، به عنوان رهبر کنگره ملی آفریقا، به عنوان نخستین رئیس جمهور سیاهپوست کشور برگزیده شد.
ماندلابه عنوان رئیس جمهور از ماه می۱۹۹۴ تا ژوئن ۱۹۹۹، رهبری انتقال آفریقا از فرمانروایی اقلیت و آپارتاید را به کشوری دموکراتیک بر عهده داشت، و به خاطر حمایت از صلح ملی و بین‌المللی تحسین بین المللی را به دست آورد.
زمانی که آفریقای جنوبی میزبانی جام جهانی راگبی ۱۹۹۵ را بر عهده داشت، نلسون ماندلا اتباع غیر سفیدپوست آفریقای جنوبی را به حمایت از تیم اتحادیه ملی راگبی آفریقای جنوبی که پیش از آن مورد نفرت همگان بود دعوت کرد. و پس از آنکه تیم اسپرینگبوک با پیروزی بر نیوزیلند به قهرمانی رسید، ماندلا با پوشیدن لباس اسپرینگبوک جام قهرمانی را به کاپیتان سفید پوست این تیم، فرانکو پینار اهدا کرد. این اقدام ماندلا گامی مهم در راستای برقراری آشتی میان سیاهان و سفیدپوستان آفریقای جنوبی محسوب شد.
ماندلا پس از پایان دوره ریاست جمهوری خود در سال ۱۹۹۹، تبدیل به یکی از طرفداران سازمانهای فعال اجتماعی و حقوق بشر شد. وی جوایز بین‌المللی بسیاری از جمله نشان لیاقت و نشان سنت جان از ملکه الیزابت دوم و نشان آزادی ریاست جمهوری از جرج دبلیو. بوش دریافت کرد.
جایزه های کسب شده توسط ماندلا
- عفو بین‌الملل سفیر جایزه وجدان (۲۰۰۶)
- جایزه صلح نوبل (۱۹۹۳)
- عضو افتخاری حکم افتخاری کانادا
- حکم افتخاری سنت جورج
- مدال آزادی ریاست جمهوری
- جایزه صلح لنین (۱۹۹۰)
- جایزه بهارات رانتا (۱۹۹۰)
- حکم لیاقت (۱۹۹۵)
اکنون ماندلا با 92 سال سن همچنان به اقدامات انسان دوستانه ادامه می دهد و تلاشهای او در مبارزه با بیماری ایدز در جهان بر هیچ کس پوشیده نیست.
ماندلا با اقدامات خود تبدیل به چهره ای بین المللی در جهان شده وی که سابقه سفر به جمهوری اسلامی ایران را نیز دارد به عنوان نماد مبارزه با تبعیض در جهان شناخته می شود.
نظر شما