به گزارش خبرنگار اعزامي خبرگزاري مهر از وين، در نشست جاري شوراي حكام كه هفتمين آن از آغاز جنجال سازي ها عليه فعاليت هسته اي كشورمان بود، هيات روسيه از ابتدا با تخاذ مواضع مخفي و پرهيز از بيان شفاف مواضع رويكرد متفاوتي را برگزيده بود. اين در حالي است كه پرونده ايران هيچگونه جاي ابهامي را در صلح اميز بودن و انطباق با موازين بين المللي باقي نگذاشته است.
در شرايطي كه حتي كشورهاي اروپايي در تلاش مشتركي ايران را از نظر جايگاه بين المللي، توان تكنولوژيك و همچنين جذابيت هاي مبادلات تجاري مهمتر از آن مي دانستند كه آخرين گام ها براي جلب رضايت تهران را نيز طي كنند؛ اين سوال بويژه براي افكار عمومي ايران و نيز مسوولان و تصميم گيران كشورمان پراهميت جلوه مي كند كه عشوه گري زشت و بد هنگام مسكو براي جلب رضايت كاخ سفيد از چه ماهيتي برخوردار است؟ آيا از اشتباه وحشتناك در محاسبه شرايط موجود حاصل شده و يا اينكه نشانه اي دقيق از عدم بلوغ سياسي و ديپلماتيك دولت روسيه به حساب مي آيد؟
اين نكته بديهي است كه خطاي روسيه كه تا بحال و در ظاهر خود را متحد راهبردي ايران مي ناميد، خطايي بس استراتژيك و نا بخشودني در روابط دو جانبه اين كشور با ايران مي باشد. و در حاليكه هيات آمريكا در شوراي حكام منزوي تر از هميشه خود را باخته بازي ماهرانه اي از سوي ايران مي ديد كه چشمان ديپلماتهاي بين المللي از جمله البرادعي را به حيرت واداشته بود، مانور منفي روسيه در وين يك سيگنال بزرگ و نا اميد كننده از مسكو به جامعه بين الملل بود تا هيچ كشوري به قول و قرارهاي سرخ جامگان روس اعتناي متقن نكنند.
مردم ايران به شهادت تاريخ و تجربه همواره پرونده اي از عهد شكني هاي روسيه و اقدامات اين كشور برخلاف روح همكاريهاي دو جانبه را در حافظه خود دارند و بي تدبيري ديپلماتهاي كم استعداد روس باعث شد تا برگ جديدي بر اين پرونده افزوده شود. خلف وعده هاي مكرر در تكميل نيروگاه اتمي بوشهر كه همواره نيز با اشاره هاي واشنگتن صورت مي گرفت پيشاپيش براي ايران مسلم ساخته بود كه بايد پايه هاي فناوري هسته اي را بر روي دوش جوانان و استعهداد ملي خود بنا كند تا بازيهايي اينچنين سرمايه گذاري هنگفت ملي را تحت الضعاع خود قرار ندهد.
اينك روسيه بيش از هميشه مي داند كه در برنامه هاي هسته اي ايران باشد يا نباشد، ايران برنامه هاي خود را به پيش خواهد برد و زير ساخت تكنولوزي هسته اي ايران بسيار گسترده تر و توانمند تر ازآن است كه با نبود شريك طماع و بد عهدي چون روسيه بر زمين بماند.
اينك مردم ايران از خود مي پرسند كه وقتي صنايع فرتوت هسته اي در روسيه در قبال همكاري با ايران از مرگ تكنولوژيك نجات يافت، و وقتي ايران به مدد تدبير و مهارت سياسي از دام انتحار سياسي در عرصه بين الملل به سلامت رهيد، چگونه دولتمردان روسيه با چشمان بسته به استقبال انتحار سياسي و اعتباري خود نزد مردم ايران و كشورهاي منطقه رفتند؟
فشار روسيه به آمريكا براي مانع ايجاد كردن در برنامه سوخت هسته اي كه حق جمهوري اسلامي ايران است ، حداقل سودي كه براي ما داشت اين بود كه بار ديگر به راهي كه آمده ايم مصمم شويم و به اندازه اي با امثال مسكو عقد اخوت ببنديم كه اگر اين عهد شكست صدمه اي به توان فني كشور وارد نيايد. بازي ناشيانه روسها در وين نشان از درك ايران از همكاري با روسيه در همين سطح دارد.
مسكو بايد چشم انتظار بدبيني فزاينده مردم و نخبگان ايراني از عملكرد خود باشد.
نظر شما