به گزارش خبرگزاری مهر، پس از نوارهای کاست، نوارهای ویدیو و فلاپی دیسکها اکنون نوبت CD رسیده است تا از گردونه دنیای چندرسانه ای خارج شود.
دیسکهای حافظه نوری (CD) قدیمی تر از آن چیزی هستند که بتوان فکر کرد به طوری که قدمت آنها به دهه 60 می رسد.
تولید آنها با پروژه هایی آغاز شد که در ذهن پیشگامانی چون شرکت "پایونر"، سونی و فیلیپس شکل گرفت. هرچند تنها از آغاز دهه 80 بود که اولین دستگاه CD ROM کارآمد و قابل استفاده به بازار عرضه شد.
بنابراین فناوری CD از یک سو قدیمی تر از آن چیزی است به نظر می رسد و از سوی دیگر برای بسیاری از کاربردها برای مثال ذخیره و انتقال محدود اطلاعات همچنان جوان است.
عمر متوسط این دستگاه نوری بین 25 تا 50 سال است. این درحالی است که CD ها نسبت به خراش و بسیاری دیگر از آسیبها حساس هستند و همچنین استفاده مداوم و حمل تعداد بالای آنها نیز مشکلاتی را برای کاربر به وجود می آورد.
به همین دلیل شرکتهای تهیه کننده موسیقی تصمیم گرفته اند به طور قطعی تولید موسیقی بر روی CD را تا پایان سال 2012 متوقف کنند و محتواهای موسیقی خود را تنها از طریق سرویسهای دیجیتالی برای مثال "آی- تیونز" ارائه کنند.
براساس گزارش وب نیوز، در حقیقت به نظر می رسد در عصر مدرنی که در آن علاوه بر رایانه های شخصی، تلفنهای همراه هوشمند، تبلتها و پخش کننده های MP3 نیز وجود دارند حمل دستگاههای سخت افزار پخش کننده CD برای مصرف کنندگان دشوار باشد. همین مسئله موجب شده است که فروش محتواهای در فرمت دیسک نوری کاهش یابد.
از سویی دیگر، ترک این فرمت به تهیه کنندگان اجازه می دهد که تاحد قابل توجهی در هزینه ها و زمان صرفه جویی کنند و مجبور نباشند بودجه ای را برای تضمین عرضه تجاری، توزیع مناسب و انبار CD ها اختصاص دهند.
بی شک این امر موجب نابودی فروشگاههای کوچکی می شود که تنها از راه فروش CD کسب درآمد می کنند اما در عوض موجب می شود که شرکتهایی چون آمازون و اپل منافع بسیاری از این تصمیم به دست آورند.
نظر شما