به گزارش خبرنگار مهر، "داستان هایی از نویسندگان زن انگلستان" شامل هشت داستان با نام های "ازدواج به سبک منچستری" از الیزابت کلگهورن گسکل، "سفری با قطار" نوشته لیدی مارگارت مجندی، "مسافر خوشگذران" نوشته الا دارسی، "توصیه" از آدا لورسون، "گره روبان" به قلم لورنس آلما تادما، "محبوبه سال" نوشته الا هپورت دیکسون، "لوسی رن" از آدا رادفورد و "داستان یک مسافرت ماه عسل" نوشته مارگارت آلیفانت است.
الیزابت گسکل در بخشی از داستان "ازدواج به سبک منچستری" نوشته است: "شما می توانید هرچه خواستید بپرسید و مرا به خاطر مجرد بودن یا زود باوریم به قول خودتان سرزنش کنید. اما از من هیچ پاسخی نخواهید شنید... من به طور کلی مطمئن نیستم هر چیزی که دارید از راه درست به دست آورده باشید یا اگر قرار باشد هر مردی مالک اموال خودش باشد، مدت زیادی مال شما باقی بماند."
ناهید طباطبایی مترجم کتاب در پیشگفتار "داستان هایی از نویسندگان زن انگلستان" با اشاره به نقش مهم نویسندگان زن در افزایش اعتبار فرهنگی و زیبایی شناسانه داستان کوتاه در خلال قرن نوزدهم می نویسد: در دورانی که نوشتن یکی از چند کار آبرومند برای زنان محسوب می شد، چاپ داستان در مجله ها و سالنامه ها به یک منبع درآمد برای زنان تنها و بیوه یا آنهایی که می خواستند به درآمد شوهرانشان بیفزایند تبدیل شد. "مری شلی" که در سن 21 سالگی بیوه شده بود سال ها زندگی خود و پسرش را با نوشتن داستان تامین می کرد.
داستان های این کتاب مربوط به دوره رمانتیک هستند و آنها را می توان در طبقه داستان های عاشقانه جای داد که بعضی مثل "سفری با قطار" پایانی خوش دارند و برخی دیگر مانند "گره روبان" پایان تلخ. این داستان ها با عدم ارائه پایانی مشخص، آشکارا به سمت سنت گرایی رفتار زنان گرایش پیدا می کنند که بعدها در ادبیات مدرن قرن بیستم پررنگ تر می شود.
نظر شما