ابراهیم زاهدی مطلق نویسنده و روزنامه‌نگار در گفتگو با خبرنگار مهر برترین آثار سال 87 را بدین شرح اعلام کرد:
زندگینامه داستانی: کتاب خاطرات "دا". این اثر در میان آثاری که تاکنون منتشر شده است بی‌همتاست.
ادبیات طنز: آثار قابل توجهی در این حوزه منتشر نشده است، کتابهایی که در این ژانر منتشر می شوند شبیه طنزهای ژورنالیستی هستند.
ادبیات کودک و نوجوان: "رمان گرگها از برف نمی ترسند" محمدرضا بایرامی و "شازده کوچولو" با ترجمه عباس پژمان. در رمان "گرگها از برف نمی ترسند" بایرامی توصیفهای خوبی از روستا، برف و گرگ و زلزله دارد. یکی از دلایل موفقیتش هم این است که که خودش اهل روستای سبلان اردبیل بوده و این منظره‌ها را به چشم خود دیده است. کتاب "شازده کوچولو" ترجمه عباس پژمان نیز اثری برجسته بود این اثر در مقایسه با دیگر ترجمه‌هایی که از این اثر شده بهتر است.
پژوهش ادبی: کتابی از علیرضا کمره‌ای در مورد خاطره نگاری، پژوهش ادبی احمد دهقان با عنوان "خاک و خاطره" درباره زندگینامه داستانی. علیرضا کمره‌ای در پژوهش خود خاطره‌نگاری معمولی را در نظر نمی‌گیرد بلکه به شیوه‌ای علمی خاطره نویسی را بررسی می‌کند. احمد دهقان نیز روند خاطره نگاری در ایران را با سیر خاطره نویسی در خارج از ایران مقایسه می‌کند و نشان می‌دهد که خاطره نویسی ایرانی به چه دلایلی منحصر بفرد است.
ادبیات پلیسی: اثر قابل توجهی تا کنون در ایران منتشر نشده است.
ادبیات دفاع مقدس: "بیوتن" امیرخانی، دستمایه اصلی در این داستان جنگ است. این کتاب جامع است و اطلاعات زیادی به مخاطب می دهد. از طرف دیگر رمان امیرخانی در مقایسه با "چراغها را من خاموش می‌کنم" نوشته زویا پیرزاد رمانی عامه پسند نیست و ارجاعات و رگه‌هایی از طنز دارد که تنها قشر خاصی مثل دانشجویان آن را می‌خوانند.
ادبیات عامه‌پسند:"کافه پیانو" نوشته فرهاد جعفری آسان خوان است و نثر روانی دارد.
نظر شما