کاش خاکستر و پوسیدگی و آه نبود

کاش خاکسترو پوسیدگی و آه نبود، کاش خبر بد نبود، کاش خبر غم و مرگ نبود. دلم گرفته است ، دلم گرفته است ... همسر آقای تکین هم از دنیا رفت ...

و خداوندا عاشق بودیم که گفتی عادتی کن، عادتی بس دشوار . کاسه صبر دستمان گرفته ایم کاسه ای تهی از لبخند ... پر از حسرت و دل تنگی ها ....صبر پیشه کرده ایم .

وقتی در سانحه هواپیمای C130 بچه های عکاس و خبرنگار همکارمان را ازدست دادیم روز تشییع پیکر عکاس فارس تکین گفت : "ما سه تا دوست عکاس بودیم که خدا به هر سه نفرمون دختر داده بود . حالا یکیمون رفت ...و حالا آقای تکین هم رفت !دخترکش و همسرنازنیش هم رفتند . خدایا چه دشوار است. با این که الان خبرگزاری نیستم اما می دانم گوشه گوشه تحریریه بوی غم می دهد. وقتی من آن جا بودم سرویس عکس طبقه دوم روبری بچه های ورزشی و سیاسی بود.

یک وقتهایی که بچه ها از کوره پز خانه ها و بچه های کارگر و ...عکس می گرفتند آقای تکین زنگ می زدند طبقه سوم و می گفتند خانم آرمان یک متن احساسی برای شرح عکسمون بنویس و من با کمال میل می نوشتم .

تعدد برنامه های خبری مهر آنقدر زیاد بود که گاهی همه عکاس ها از قبل آفیش شده بودند اما هیچوقت سر هیچ برنامه های آقای تکین من را لنگ عکس و عکاس نگذاشتند.

یکبار هیچ عکاسی نبود و باید سر برنامه ای خبری می رفتم که عکسش برایمان اهمیت زیادی داشت . آقای تکین دوربین را برداشت و گفت : " یا علی " خودم میام ". نه این که حساب حساب مرده پرستی باشد . وای برمن... خدایا زبانم بند می آید وقتی کلمه مرده را به کار می برم ...اما هیچوقت صدای آقای تکین را بلند نشنیدیم. نجابت و خوش اخلاقیش زبانزد بود ...

آه خدایا ...صبرمان ده . بیاید برای آرامش خانواده تکین فاتحه ای بگوییم و از خداوند برای خانواده هایشان عاجزانه تقاضای صبر کنیم.

--------------------------

شقایق آرمان- خبرنگار سابق گروه اجتماعی مهر