گزارش تصویری/ مرگ گاهی ریحان می‌چیند...

دوربینت را که برداری و لنزش را با ولع بگردانی به گوشه گوشه گروه عکس تازه باورت بر سرت آوار می‌شود که دیگر نمی‌یابیش. معلمی که قامتش در قاب دوربین نمی‌گنجید. حکایت غریبی است مرگ ... این همه حوادث در قاب دوربینت محاط کرده‌ای که هر فریمش قدری از جانت را می‌خراشید، رنجت می‌داد و بعد این همه سال خو کرده‌ای به غم. این بار اما صراحت مرگ گلویت را سوزاند. باورت ریخت و صبوریت تاراج شد. هنوز، هنوز نمی‌خواهی بدانی که این بار مرگ دل‌گنده سالخورده دست بر شانه مجتبی گذاشته است...