به گزارش خبرگزاری مهر، این شفقها بسیار کم رنگ بوده و در طیف نوری ماورا بنفش می درخشند. یافته جدید فضاپیمای کاسینی نشاندهنده ارتباطی مشابه ارتباط مداری میان سیاره مشتری و سه قمر همسایه اش است. جریان الکترون به سو و از جانب قطبهای انسلادوس در حلقه هایی بزرگ شکل گرفته و پس از برخورد با میدان مغناطیسی زحل شفقهای رنگارنگی را خلق می کنند.
روند خلق شفقها در زحل مشابه پدیده ای است که در ارتفاعات بالای زمین رخ می دهد، اینجا، بر روی زمین مسیر ذرات باردار پر شتابی که از سوی بادهای خورشیدی به سوی زمین راهی شده اند به واسطه میدان مغناطیسی زمین منحرف شده و منجر به خلق تصاویر شگفت انگیزی می شوند که ما آنها را به نام شفقهای شمالی یا جنوبی می شناسیم.
در مقابل میدانهای مغناطیسی زحل و مشتری اقمار آنها را در خود فروبرده و به واسطه پدیده ای که جفت شدگی الکترودینامیکی نامیده می شود، ذرات مستقیما از سوی قمرها به سوی سیاره ها کشیده شده و مداری الکتریکی به وجود می آید. انتظار می رود مکانیزم شفقهای زحل بر اساس گوگردی باشد که از فعالیتهای آتشفشانی ناشی می شود، این گوگرد توسط نور خورشید تجزیه شده و الکترونها و یونها را به وجود می آورد.
با این همه در مورد قمر انسلادوس این منبع می تواند الکترونهای ناشی از فعالیتهای آتشفشانی باشد که مواد مایع و یا نمک دار را به بالا پرتاب می کند. شفقهای ایجاد شده بر روی زحل شدت یک دهم شفقهای دیده شده در سیاره مشتری را داشته و شدت نوری آنها از تنوع بالایی برخوردار است.
بر اساس گزارش بی بی سی، ماموریت فضاپیمای کاسینی سال گذشته تا سال 2017 تمدید شد. این فضاپیما از سال 2004 در کنار زحل و قمرهایش حرکت کرده و تا کنون 12 عبور نزدیک از قمر انسلادوس را با موفقیت به پایان رسانده است.
کاسینی موفق به ثبت تصاویری از بخشهای درخشان در منطقه قطب شمال سیاره زحل شده که نشاندهنده وجود ارتباط الکتریکی میان زحل و انسلادوس است
میزان و شدت تابش پرتوهای ماورا بنفش در بخشهای قطبی زحل
شبیه سازی یه بعدی از ارتباط الکتریکی میان زحل و انسلادوس
نظر شما