این داستان‌نویس و محقق ادبی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اعلام این خبر گفت: در مقدمه اول کتاب سعی کردم به این سوالات پاسخ دهم که روستانویس کیست؟ ادبیات روستایی یعنی چه؟ داستان، رمان و شعر بومی چیست؟ آیا اثر بومی - اقلیمی ژانر متفاوتی در ادبیات است و یا ادامه نوشته‌های مدرن روزگار ماست؟ آیا ادبیات روستایی در کشورهای دیگر وجود دارد و روستانویسی (روستا - بومی و اقلیمی) چگونه شکل گرفته است؟
وی افزود: در این مقدمه با نگاهی کوتاه به ادبیات روستایی جهان دو اثر برجسته ادبیات روستایی "اینچه ممد" نوشته یاشارکمال و "پابرهنه‌ها" نوشته زاهاریا استانکو نقد شده و در فصلهای بعدی کتاب ادبیات روستایی ایران از دوره مشروطه به بعد بررسی شده است.
رسولزاده در ادامه تصریح کرد: بعضی روستانویسی را نوعی توهین تلقی می‌کنند در حالی که روستا نویسی یک ژانر قدرتمند است که ادبیات مدرن ریشه در این ژانر دارد. من در این کتاب سعی کردهام به این قبیل شبهات پاسخ دهم.
وی ادامه داد: در روستانویسان 11 اثر از یازده نویسنده مطرح روستانویس ایران را بررسی کردهام که عبارتند از"کلیدر"محمود دولت‌آبادی، "نفرین زمین" جلال‌آل‌احمد، "عزاداران بیل"غلامحسین ساعدی،"دهکده پر ملال" امین فقیری، "خواستگاری" منصور یاقوتی، "بخارای من، ایل من" محمد بهمن‌بیگی، مجموعه داستانهای صمد بهرنگی، "آن خمره و تنور" هوشنگ مرادی‌کرمانی، "خانواده میکائیل و اعقاب آن" مهین دانشور، آثار بهرام صادقی ( به عنوان روستانویسی متفاوت) و "قدم بخیر مادربزرگ من بود" یوسف علیخانی.
رسولزاده همچنین اضافه کرد: در فصل پایانی کتاب باعنوان "نوستالژی روستا " منظومه "حیدربابایه سلام" شهریار را به عنوان سرآمدترین اثری که نوستالژی روستا را در خود دارد، بررسی کردهام، دلیل پرداختن به این اثر به این دلیل بود که فکر می‌کردم هیچ نویسنده و شاعری در ایران نتوانسته است نوستالژی روستا را به اندازه شهریار در آثارش مطرح کند. اغلب آثار ادبیات روستایی ایران رئال یا تراژدی هستند. در این فصل همچنین بخشهایی از اشعار ترکی این منظومه و ترجمه آن را به فارسی آورده‌ام.
از رسولزاده پیش از این کتابهای "افسانه‌های بوزقوش" و "اکوتوریسم و جاذبه‌های روستایی آذربایجان شرقی" منتشر شده است.
"روستانویسان" در قطع وزیری با شمارگان 1000 نسخه در 208 صفحه توسط انتشارات پینار منتشر شده است.
نظر شما