به گزارش خبرنگار مهر، سعید عالمزاده در این یادداشت آورده: با اینکه میدانست مسافر است ، بیقرار نبود. همسان شناسه شناسنامهای، بردبار و شکیبا. به چشمانم خیره شد، نگاهش به من آرامش داد. از آن نگرانی و عصبانیت بیرون آمدم، من نگران زمان محدود در اختیار بودم، او نگران زمان محدود زندگی نبود، با اینکه دردی جانکاه در وجود شکنندهاش فریاد میکشید با سکوت ، آرامش و با لبخندی بهشتی من و گروه را به ادامه کار ترغیب کرد .
تازه کاران پرمدعای بیهنرچشم به ساعت دارند . نق نقهای بچگانه و از سر غرور، فضای غالب است اما تنها کسی که آرام بود و بردبار و شکیبا، او بود ، فقط او... دل به او داشت همچنان که من اینک ... با آرامش زمزمه می کنم : خسرو از تو آموختم ، آنچه که سالها نیاموختم.
نظر شما