۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۲، ۱۴:۵۰

چگونه به فرزندان خود محبت کنیم/ ارزش قائل شدن بهترین نشانه محبت است

چگونه به فرزندان خود محبت کنیم/ ارزش قائل شدن بهترین نشانه محبت است

پدر و مادر نبايد محبت خود را تنها با بغل كردن، اداي كلمات و الفاظ خوب و رسيدگي به نيازهاي فوري و جسماني كودكان به آنها نشان دهند، بلكه محبت واقعي زماني نشان داده مي شود كه به آنها كمك کنیم مستقل شوند و خودشان كارهايشان را انجام دهند.

به گزارش خبرگزاری مهر، بهترين راه براي نشان دادن محبت خود به فرزندانمان كدام است؟ در اين زمينه، چند شيوه مشخص وجود دارد كه عبارتند از گفتار، رفتار و رفع و نيازهايشان. مسلما شيوه انتخابي ما بستگي به مرحله رشد كودكمان دارد. محبت ما نسبت به نوزاد از راههاي بسيار مستقيم و فيزيكي ابراز مي شود مثل غذا دادن، بغل كردن، آرام كردن، نوازش كردن، حرف زدن و بازي كردن با آنها.

محبت كردن به بچه هاي نوپا نيز مثل محبت به نوزادان است با اين تفاوت كه بر صحبت كردن با آنها و تشويق به يادگيري مهارت هايي مثل راه رفتن، غذا خوردن و لباس پوشيدن تاكيد بيشتري مي كنيم. بچه هاي پيش دبستاني و در سن آمادگي، به سرعت در بيشتر مهارت هاي شخصي خود مستقل شده و نياز دارند براي رشد علائقشان، بيشتر در دنياي اطراف خود سير كنند. اگر با تشويق و محبت، آنها را در انجام كارهايشان حمايت كنيم، دنياي اطراف خود را شجاعانه كشف خواهند كرد.

شروع سن مدرسه مرحله مهمي از مراحل رشد كودك است. در اين مرحله، ما مي توانيم براي محبت كردن به او به كارهايي كه در مدرسه انجام مي دهد توجه كنيم و نشان دهيم كه از خواسته هاي او حمايت مي كنيم و براي آنها ارزش قائليم. مي توانيم كاري كنيم كه شريك زندگي مدرسه اي او شويم، مي توانيم همراه او در گردش هاي دسته جمعي مدرسه شركت كنيم تا ارزش بيشتري نزد او پيدا كنيم، فرصت هاي مناسبي برايش فراهم كنيم تا بدون كوچكترين اعمال فشار مهارت هاي مختلفي مثل ورزش، موسيقي و تئاتر را بياموزد.

در واقع مي خواهيم بگوييم نبايد محبت خود را تنها با بغل كردن، اداي كلمات و الفاظ خوب و رسيدگي به نيازهاي فوري و جسماني كودكان به آنها نشان دهيم بلكه محبت واقعي ما زماني نشان داده مي شود كه به آنها كمك کنیم مستقل شوند و خودشان كارهايشان را انجام دهند.

يكي از راه هاي نشان دادن محبت به نوجوانان اين است كه هنگام تصميم گيري هايشان مسئوليت پذيري بيشتري به آنها بدهيم. با چنين كاري نشان مي هيم كه براي رشد شخصيت آنها ارزش قائليم. آنها به زودي جوانان و بزرگسالاني خواهند شد كه خواه ناخواه مي بايستي براي زندگي خود تصميم گيري كنند. پس به آنان آزادي عمل بيشتري بدهيم تا بتوانند براي حل مسائل خويش از فرصت هاي پيش آمده بهتر استفاده كنند. مسائل يك نوجوان عبارتند از نحوه خرج كردن پول تو جيبي، لباس پوشيدن، انتخاب دوست و ...البته اگر زماني احساس كرديم كه اين آزادي به بهاي نابودي او تمام مي شود به وي بفهمانيم كه حق داريم او را از كارهاي مضر بازداريم.

ما در عمل مي توانيم به نوجوانان بياموزيم تصميماتي اساسي و مسئولانه بگيرند، مسائل را سبك و سنگين كنند و نتايج كار را همواره مد نظر بگيرند اگرشنونده خوبي براي درد دلهاي نوجوان خود باشيم در واقع به نوعي به او محبت كرده و نشان داده ايم كه دوستش داريم. فرزندان خود را در آغوش بگيريم بغل كردن نشانه محبت و مراقبت ما از كودكانمان است. كودكان وقتي بزرگتر مي شوند و به سن نوجواني مي رسند از بغل كردن طفره مي روند و تمايل چنداني به در آغوش كشيدن والدين خود ندارند و اين براي والدين ناراحت كننده است اين حالت براي  نوجوان حالت طبيعي فطري و ذاتي است. اگر كودكي با چنين ويژگي داريم همان قدر به او نزديك شويم كه خودش تمايل داد.

بچه هايي كه در كودكي والدينشان آنها را در آغوش نكشيده اند مسلما در آينده از آن دسته والديني خواهند شد كه نمي توانند بچه هاي خود را در آغوش بگيرند. كلماتي كه به عنوان والدين بر زبان مي آوريم بسيار اهميت دارد. نوجوان در حال رشد گاهي احساس مي كند كه والدين او هرگز به او نمي گويند دوستش دارند و گاهي نيز در اين مورد اطمينان دارد. تظاهر او در اين حالت به شكل گريه كردن و منزوي شدن جلوه مي كند. كودكاني كه احتمالا از دست پدر و مادر خود ناراحت بوده اند؛ پدر و مادراني كه به راحتي نمي توانستند به آنها محبت كنند و حتي اين دو كلمه يعني دوستت دارم را ادا كنند.حتما به كودكانمان بگوييم كه دوستش داريم و بگوييم بچه هاي بسيار خوبي هستند

در نتيجه اينكه همه ما فرزندانمان را دوست داريم اما خود او نيز بايد حس كند كه واقعا دوستش داريم اين حس براي رشد اعتماد به نفس او ضروري است اگر بچه اي درست رشد كرده باشد ولي از حس اعتماد به نفسي برخوردار نباشد به ندرت مي تواند رشد شخصيت خود را كامل كند. ممكن است بزرگسالاني را ديده باشيم كه در ظاهرموفق به نظر برسند، ولي اعتماد به نفس آنها پوسته اي بسيار شكننده دارد. در واقع آنها هنوز كودكاني آسيب پذير هستند كه به دليل عدم اطمينان نسبت به محبت والدينشان، دچار كمبود اعتماد به نفس هستند.

تنها اين مهم نيست كه كودكانمان را غرق در محبت كنيم يا تمام دنياي ما شوند فقط كافي است آنها را با گفتار و اعمالمان مطمئن كنيم كه برايشان ارزش قائل هستيم و مراقبشان هستيم اگر چنين كاري را انجام بدهيم براي او پايه اي محكم و قوي در زندگي بنا نهاده ايم كه مي تواند احساس اعتماد به نفس و ارزش خود را بر آن بنا نهد.

کد خبر 2059920

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha