به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سیدنی هرالد تریبیون، کوتسی نویسنده‌ای از آفریقایی جنوبی که مدتی است در استرالیا زندگی می‌کند، در یادداشتی که در نشریه هرالد منتشر کرده از نقش ماندلا در رهبری کشورش در طول سال‌های پرخطر تجلیل کرد.
در حالی که با انتشار خبر درگذشت نلسون ماندلا رهبران جهان با انتشار پیام‌های تسلیت، از این رهبر مردمی قدردانی کردند، نویسنده هموطن وی نیز که افتخار دریافت نوبل را برای کشورش به ارمغان آورده، یادداشتی برای این مرد بزرگ نوشت.
او نوشته است: نلسون ماندلا پس از یک زندگی طولانی درگذشت. طولانی هرچند او متاسفانه 27 سال از بهترین سال‌های زندگی‌اش را در زندان سپری کرد. او به سختی ناتوان بود. در طی سال‌های آخر این حکم طولانی، او که از حق وتویی در سیاست‌های خارجی کشورش برخوردار شده بود، با نگاهی متفاوت بر زندانبانانش می‌نگریست.
او با همکاری دوکلرک که بسیار کوچک‌تر از وی از نظر جایگاهش بود، تلاش کرد تا آزادی را به آفریقای جنوبی بازگرداند و توانست در سال‌های پرخطر 1990 تا 94 مردم را باهم متحد نگه دارد و با وجود همه جذابیت شخصی‌اش نزد سفیدپوستان به آنها اطمینان داد که در کشور جدید دموکراتیکشان آنها هم جایگاه خود را خواهند داشت و گام به گام با نظرات جدایی‌طلبانه مقابله کرد.
کوتسی در زمینه عدم موفقیت‌های ماندلا نوشته است: در آن زمان و در حالی که تقریبا مردی پیر بود، از حقش برای رئیس جمهور شدن استفاده کرد، اما او در مقابله با مسایل روز شکست خورد و برای ایجاد یک نظم اقتصادی، گرچه قابل درک است، اما ناموفق ماند. او مثل خیلی از رهبران دیگر آفریقا از فروپاشی سوسیالیسم استقبال نکرد و اندیشه فلسفی مقاومی در برابر عقل گرایی اقتصاد درنده‌خو نداشت.
برنده جایزه ادبی نوبل با تجلیل از توانایی‌های شخصیتی ماندلا می‌نویسد: اقتدار شخصیتی و سیاسی ماندلا در دفاع اصولی در برابر آپارتاید به مقاومت مسلحانه روی آورد، اما از این ابزار مقاومت در رنج بود. این دیدگاه که بر ستون فقرات اشرافی تفکرات ماندلا که نمی توانست عاری از حس مشترک بخشندگی وی باشد متمرکز بود، از آموزش وی که پیش از آرمان‌های ویکتوریایی او بر کمال شخصی و خدمات اجتماعی نشات می‌گرفت، استوار بود.
کوتسی به زندگی خصوصی ماندلا نیز می‌پردازد و می‌نویسد : در روابط او با همسرش نیز که به طور فزاینده‌ای جنجال برنگیز شده بود، او با تحملی نمونه این مسئله را اداره کرد.
وی می‌افزاید : برای همه این مسایل است که او تا زمان درگذشتش چهره‌ای جهانی بود ، مردی بزرگ؛ او را باید آخرین مرد از نسل مردان بزرگ خواند، بزرگی‌ای که مفهوم خود را از تاریخ می‌گیرد.
جی. ام. کوتسی رمان‌نویسی با شهرت جهانی، برای ضبط بی‌دریغ تاثیرات آپارتاید بر زندگی مردم آفریقای جنوبی، جایزه ادبی نوبل را در سال 2003 به دست آورد.
نظر شما