۱ مرداد ۱۳۹۴، ۱۲:۴۰

طلیعه طریقی در گفتگو با مهر:

«صندلی ها» تئاتر عروسکی نیست/ بگوییم یونسکویی نه ابزورد

«صندلی ها» تئاتر عروسکی نیست/ بگوییم یونسکویی نه ابزورد

طلیعه طریقی با اشاره به اینکه در اجرای «صندلی ها» به اشیا و احجام جلوه ای بصری داده است عنوان کرد به کار بردن واژه ابزورد برای آثار یونسکو صحیح نیست.

طلیعه طریقی کارگردان نمایش «صندلی ها» درباره اجرای این اثر نمایشی در تماشاخانه استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران به خبرنگار مهر گفت: این اثر که اجرای خود را از ۲۸ تیرماه در تماشاخانه استاد انتظامی آغاز کرده در واقع پایان نامه کارشناسی ارشد من در گرایش تئاتر عروسکی بوده است. همچنین این نمایش برگزیده سیزدهمین جشنواره بین‌المللی عروسکی دانشجویان بوده و در پنجمین جشنواره «بابل» رومانی شرکت داشته است.

وی افزود: استقبالی که در رومانی از این اثر نمایشی صورت گرفت ما را برای اجرای عمومی این نمایش بیشتر ترغیب کرد. «صندلی ها» اقتباسی از نمایشنامه شناخته شده اوژن یونسکو است که با استفاده از احجام و عروسک به صحنه می رود ولی با این وجود نمی توان نام نمایش عروسکی بر آن گذاشت. درحال حاضر تئاتر عروسکی در دنیا به سمت حجم و اشیا رفته و دیگر آن نوع تئاتر عروسکی کلاسیکی که در ذهن همه ما است کاربرد زیادی ندارد. دیگر این تصور غلط که تئاتر عروسکی تنها مختص کودکان است و یا این نوع تئاتر شکل کوچک شده و یا کاریکاتوری از انسان ها را به نمایش می گذارد، وجود ندارد.

طریقی درباره دراماتورژی نمایشنامه اوژن یونسکو و ابزورد نبودن آثار وی بیان کرد: در واقع به کار بردن کلمه ابزورد برای آثار یونسکو اشتباه است. این واژه ابتدا توسط مارتین اسلین به کار برده شد اما پروفسور احمد کامیابی مسک که از دوستان اوژن یونسکو بوده است در کتابی واژه ابزورد به معنای پوچ گرایی را غلط اعلام کرده و عنوان «تئاتر یونسکویی» را به آثار یونسکو داده که مورد تایید خود وی نیز بوده است چون در حقیقت تئاتر یونسکو پوچ نیست.

این کارگردان تئاتر متذکر شد: این نمایش نیز نوعی «تئاتر یونسکویی» است که اشیا و احجامی که یونسکو رویشان تاکید داشته به عنوان مهمان های نامرئی داستان معرفی و به شکل یک صندلی - کاراکتر به آنها تصویری بصری می دهد. این نمایش دو بازیگر دارد که شیوه بازی شان متفاوت از دیگر آثار است. یونسکو در آثارش شخصیتی نمایشی به نام «فردسان» را معرفی می کند به این معنی که این نوع شخصیت ها گذشته روانشناختی و بیوگرافی ندارند و فقط در یک تابلو جان می گیرند و ما گذشته ای از آنها نمی بینیم زن و مرد نمایش ما هم «فردسان» هستند.

تئاتر صندلی ها

وی درباره داستان نمایش توضیح داد: «صندلی ها» درباره پیرمرد و پیرزنی است که تنها و دورافتاده در یک فانوس دریایی زندگی می کنند و تنها ساکنان یک جزیره به حساب می آیند. این دو زن و مرد پرحرف با موجودات نامرئی اطرافشان صحبت می کنند و منتظر ورود یک منجی هستند.

طریقی در پایان صحبت هایش درباره حضور محمد بحرانی در این نمایش گفت: محمد بحرانی در نقش این مهمان ایفای نقش می کند اما در شب هایی که در برنامه «خندوانه» حضور دارد به جای او یک عروسک تن پوش جایگزینش می شود. نقش او فانتزی و کوتاه است بنابراین حضور نداشتنش در برخی از شب ها به کار لطمه نمی زند.

نمایش «صندلی‌ها» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی طلیعه طریقی از روز یکشنبه ۲۸ تیرماه ساعت ۲۰:۳۰ در سالن انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه رفته است.

مهناز خطیبی، مهدی شاه‌پیری و محمد بحرانی در این نمایش ایفای نقش می‌کنند. سایر عوامل نمایش نیز عبارتند از طلیعه طریقی طراحی و ساخت عروسک، صحنه و لباس، مهدی شاه‌پیری طراح نور، فاطمه عباسی دستیار ساخت عروسک، نوید اکبری‌مبارکه و آرزو قاسمی دستیاران کارگردان، هدی چاهوشی دستیار صحنه، علیرضا آشوری تن‌پوش، محمود مظاهری‌طاری طراح پوستر و بروشور، حامی علیزاده اجرای نور، احمدرضا حجارزاده مشاور امور رسانه.

طلیعه طریقی، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد از دانشکده هنرهای زیبا، منتخب بهترین نمایشنامه‌نویس عروسکی در پنجمین دوره بزرگداشت روز جهانی تئاتر، نویسنده‌گی و کارگردانی فیلم‌تئاتر «سوداخت» و نویسنده و کارگردان نمایش‌های «بغلم کن تا دمپایی نیومده»، «هچل»، «داستان سودادخت»، «لکنت»، «پرسیاه سپیدپرواز» و «صندلی‌ها» بوده است.

عکس ها از نعیمه پاک نیت

 

کد خبر 2863598

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha