به گزارش خبرنگار مهر، این مجموعه شامل ۱۱۴ قطعه شعر سپید است که خطاب آنها عمدتاً یک نفر - سوژه مد نظر شاعر - است. نحوه به‌کارگیری برخی واژگان در بسیاری از این اشعار، نوعی حرکت در زمان را ایجاد کرده است؛ گونه‌ای از رجعت به گذشته و حرکت در آینده در محتوای غالب این شعرها احساس می‌شود.
همچنین در میانه برخی شعرها، مخاطب به ناگاه با کلماتی مواجه می‌شود که گویی به قصد تغییر فضا و حتی عوض کردن ذائقه شنونده و خواننده و در واقع خنداندن او در آن بخش گنجانده شده‌اند. استفاده از فنون شعری مختلف اعم از ایهام استعاره و به ویژه واج‌آرایی حروف هم در این شعرها بسیار به چشم می‌خورد.
در یکی از این اشعار (گلادیاتور پپشت درب‌های سته آمفی‌تئاتر) می‌خوانیم:
تو در این بازی، با همه ناداوری‌ها تبانی کردی و من را تباه
تماشاگرنماهایت تبحر داشتند به تمارض در هر باره ناز شستت
و من حتی با پائین آوردن شست دستانت، از تب تو تبرئه نشدم
به تبار تبرزین تو تبریک باید گفت
که تبار دارید در اعتراف گیری نانوشته‌های من از درختان معدوم
که مدام تبری می‌جویی از تبخیر خون دل‌های من
که تبلیغات میدانی‌ات، تبعیضی بود برایم در نبرد تن به تن به چند قبول رضایتت
که هر کس را به تبععیت تو درآمد به تبعید نفرستادی، الا تبصره من
مجموعه شعر «بیستِ چهلستون» با این قطعه شعر از احمد شاملو آغاز شده است: «مرا تو بی سببی نیستی. به راستی صلتِ کدام قصیده‌ای ای غزل؟». شعرهای این کتاب را پرستور فصیح ویرایش کرده است.
این کتاب ۱۵۰ صفحه‌ای در شمارگان ۱۰۰۰ ننسخه و با بهای ۱۰ هزار تومان از سوی نشر پوینده منتشر و راهی کتابفروشی‌ها شده است.
نظر شما