به گزارش خبرنگار مهر، در این تحقیقات به طور مستقیم به نقش و تاثیر قرار گرفتن کودکان در معرض آلاینده های سمی موجود در هوا و میزان موفقیت آنها در کسب نمرات درسی پرداخته شده است.
در همین زمینه دکتر «سارا گریسنکی»، متخصص جامعه شناسی، انسان شناس و استادیار دانشگاه تگزاس، می گوید: «ما می توانیم نقش و تاثیر آلاینده های جوی بر قدرت یادگیری و سطح آموزش دانش آموزان را از دو جنبه بررسی کنیم. بر اساس نظریه اول بالا بودن سطح آلاینده های جوی در محیط مدرسه و زندگی کودکان منجر به کاهش سطح سلامت آنها شده و این موضوع سبب افزایش ابتلا به بیماری های مختلف در این کودکان شده و در نتیجه آنها بیشتر بیمار می شوند و در مدرسه غیبت می کنند. این موضوع همچنین موجب خستگی بیشتر آنها و سستی در انجام تکالیف درسی خواهد شد. نظریه دیگری که در این تحقیقات مورد توجه قرار گرفت، افزایش احتمال بروز تاثیرات نامطلوب و مضر آلودگی های هوا بر سیستم مغز و اعصاب دانش آموزان بوده که منجر به بروز اختلال در رشد مغزی این گروه از دانش آموزان می شود.»
در این مطالعات، پژوهشگران به بررسی و مطالعه اطلاعات آماری فعالیت های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی 1,895 دانش آموز در مقاطع چهارم و پنجم پرداختند. در ادامه، اطلاعات فوق با اطلاعات موجود در آژانس ملی حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا مقایسه شد. در این بررسی تطبیقی، میزان آلاینده های جوی و سموم موجود در هوای مناطق محل زندگی و تحصیل هر یک از گروه های دانش آموزی مورد توجه قرار گرفت.
در نهایت و با بررسی تطبیقی اطلاعات و آمار فوق، پژوهشگران دریافتند که میزان افت تحصیلی و کاهش نمرات کسب شده در بین دانش آموزانی که محل زندگی و مدرسه آنها در معرض آلاینده های جوی بالا و به ویژه سموم ناشی از احتراق موتورهای گازوئیلی و بنزینی قرار دارد، به مراتب بیشتر از سایر دانش آموزان است.
نظر شما