مریم شهیدی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نمایشگاه «خیال ذرت» گفت: این مجسمه ها از برگ بلال ساخته شده است که شامل ۱۸ مجسمه دیواری و ۱۲ مجسمه رومیزی است.
وی با بیان این که از سال ۸۹ تاکنون دو بار نمایشگاهی از این مجموعه آثار را در ارسباران و گالری امیرکبیر برگزار کرده است، درباره چگونگی ساختن این فیگورها توضیح داد: ذرت متریالی است که برای اولین بار به آن پرداخته شده است و از آنها مجسمه ساخته می شود. این مجسمه ها تنها با استفاده از پیچ و تاب دادن به برگ های ذرت ساخته شده اند و هیچ برش خاصی ندارند.
شهیدی افزود: این برگ ها بی آن که آنها را طراحی کنم، در دستان من پیچ و تابی می خورند و درون این برگ ها بخشی از یک فیگور را می بینم و آن را دنبال می کنم که در نهایت تبدیل به مجسمه می شود.
این هنرمند درباره مقاومت برگ بلال برای ساخت مجسمه بیان کرد: این گونه تصور می شود که برگ بلال متریال مقاومی نباشد، چون برگ بلال را معمولاً دور می ریزیم. برگ بلال وقتی خشک می شود تبدیل به یک ورقه چوب مانند می شود و همان طور که می شود یک چوب را تراشید این برگ ها را هم می شود تراشید. در مجموع شکننده نیست که اگر بود در این هجده سال آن را تکرار نمی کردم. اما مثل یک چوب معرق که نیاز به مراقبت دارد، این مجسمه ها با وجود خاصیت الاستیکی باز هم به مراقبت نیاز دارند.
شهیدی همچنین گفت: بسیاری از این آثار مربوط به سال ۸۹ است که همچنان بدون هیچ گونه تغییری باقی مانده است.
این هنرمند درباره نامگذاری روی این مجسمه ها هم اظهار کرد: اولین بار که این مجسمه ها را ساختم نام «آدم و حوا» را روی آنها گذاشتم و سال ها با من بودند. پس از آن در نمایشگاه اولم بازدیدکنندگان اسامی مختلفی را روی آنها گذاشتند و بعد از آن بود که از بازدیدکنندگان خواستم که آنها برای این مجسمه ها نام انتخاب کنند.
وی با اشاره به اتفاقی که با این نامگذاری میان اثر و مخاطب پدید آمده است، یادآور شد: گفتگوی مخاطب با این آثار مثلثی را ایجاد می کند که بسیار به من انرژی می دهد. حس و حال مخاطب نسبت به این آثار برای من بسیار دلنشین است و باعث می شود باز هم به آن بپردازم.
شهیدی در پاسخ به این سوال که چقدر می توان به این برگ های بلال پرداخت و به تکرار نرسید، پاسخ داد: چند بار پیش آمده بود که تصور می کردم دیگر نمی توان با این شیوه چیزی را ساخت، ولی ناگهان یک اثر جدید و یک فیگور تازه با هدایت الهی به من نشان داده می شد.
وی افزود: این مجسمه ها بدون هیچ گونه طراحی ساخته شده اند. اگر مثل هر مجسمه دیگری با طراحی از پیش تعیین شده و روی متریال هایی مثل چوب قرار بود کار کنم، بسیار آسانتر بود در حالی که این برگ های بلال بدون هیچ گونه طرح از پیش تعیین شده ای ساخته می شوند و خاصیت خاصی در ورقه ورقه بودن این متریال است و اگر آثار تازه پدید می آیند به این دلیل است که دستم و چشمانم هدایت می شوند که امیدوارم که این هدایت های الهی همچنان ادامه یابد و اگر چیزی را می بینم و می سازم دیگران را هم در این هدایت شریک کنم.
شهیدی که دانش آموخته رشته نمایش عروسکی است درباره قصه های این فیگورها و امکان نوشتن نمایشنامه ای براساس این فیگورها توضیح داد: راستش من دیگر وارد دنیای هنر تجسمی شده ام. چون فکر می کنم نوشتن نمایش عروسکی زمان خاص خودش را نیاز دارد اما خوب این ایده خوبی است و شاید روزی آن را عملی کنم.
وی در پایان درباره فروش آثارش بیان کرد: تاکنون که روز دوم نمایشگاه است چند اثر فروخته شده است که خوشبختانه نشان می دهد، ارتباط خوبی میان مخاطب و این آثار برقرار شده و این برای من بسیار ارزشمند است.
نمایشگاه «خیال ذرت» تا ۲۱ اسفند در نگارخانه والی واقع در میدان ونک، خیابان شهید خدامی، پلاک ۷۲ میزبان هنردوستان است.
نظر شما