واکنش نظام صنفی رایانه ای به تشکیل اتحادیه کسب و کار مجازی

به گزارش خبرنگار مهر، دبیرخانه هیات عالی نظارت بر سازمان‌های صنفی کشور، با اعلام فراخوان ثبت نام عضویت در هیات مدیره، از تشکیل اتحادیه کشوری صنف کسب و کارهای مجازی خبر داد.

در واکنش به این اقدام، باقر بحری نائب رئیس هیات مدیره سازمان نظام صنفی رایانه ای تهران گفت: اقدام اتاق اصناف ایران برای تشکیل اتحادیه صنف کسب و کارهای مجازی همچون سایر تشکل های موازی، باعث می شود فعالان این حوزه با مشکلات بیشتری در حوزه قوانین و مقررات روبه رو باشند.

وی گفت: این اقدام در حقیقت موازی کاری با فرایند قانونی فعالیت سازمان نظام صنفی رایانه ای به عنوان بزرگترین تشکل مردم نهاد حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات است و در صورت اجرا، به دلیل موازی کاری، صدمات جبران ناپذیری را به این فعالان وارد خواهد کرد.

بحری با تاکید بر اینکه فعالان حوزه فاوا جزو صنوف خاص هستند و مشمول قانون نظام صنفی کشور و تشکیل اتحادیه نمی شوند، ادامه داد: تبصره ماده ۸۷ قانون نظام صنفی رایانه ای، ناظر به فعالیت کسب و کارهایی است که مشمول قانون نظام صنفی کشور هستند.

نائب رئیس سازمان نظام صنفی رایانه ای افزود: یعنی کسب و کارهایی که در حالت عادی دارای محل عرضه هستند اگر از فضای مجازی برای توسعه کسب و کار استفاده می کنند، مشمول این آیین نامه نیستند. بر این اساس مطابق با قانون، ایجاد اتحادیه برای این کسب و کارها قابل اجرا نیست و این کسب و کارها باید از سازمان نظام صنفی رایانه‌ای مجوز بگیرند.

وی با تشریح مواد قانونی الزام آور برای دریافت مجوز تمام فعالان حوزه فاوا از سازمان نظام صنفی رایانه ای گفت: علاوه بر مصوبات قانونی مجلس شورای اسلامی و هیات وزیران،  مطابق مصوبه شورای عالی انفورماتیک در تاریخ سوم مرداد سال ۸۶، عضویت تمام فعالان حوزه فاوا در کلیه بخش ها در سازمان نظام صنفی رایانه ای نیز الزامی است.

مسئول کمیسیون تجارت الکترونیکی سازمان نظام صنفی رایانه ای تهران با تاکید براینکه این سازمان حامی تمامی فعالان کسب و کارهای اینترنتی است، گفت: قطعا سازمان نصر به عنوان خانه بزرگ صنف، مانند تمام شاخه های فاوا، حامی کسب و کار فعالان حوزه فضای مجازی است و زیرساخت قانونی و ساز و کارهای لازم برای پیگیری مطالبات این صنف را دارد.

بحری ادامه داد: تشکیل یک اتحادیه موازی برای کسب و کارهای اینترنتی نه تنها مشکلات این صنف را حل نمی کند، بلکه باعث می شود این فعالان به دلیل تفرق، قدرت واحد خود را برای رویارویی و حل مشکلات از دست بدهند.